Subay olursan hayatın çok farklı olur. Gençliğin aldığın madalyalarla ve belki üst birliklere katılırsan birkaç tehlikeli anıyla geçer. Sonrasında çekeceğin sıkıntılar çok büyük. Örneğin kendine dil haricinde dünya genelinde geçerli olan hiçbir yetenek katamayacaksın. Kimse psikolojik harp bilen adamı ülkeye alalım veya bu işe alalım demiyor örneğin.
Askerlik nedir ve hangi durumlarda asker olunur diye sorulmalı soru.
4 sene üniversiteni bitirirsin, hayatta şansını denersin eğer başarısız olursan kendini bir şeylere adamak için dış kaynaktan asker yine olursun hatta fakülte mezunu olduğun için harp okulu mezuniyetinden sonra geleceğin rütbeye daha kısa zamanda bile gelirsin birkaç sınav ile.
Harp okulları çok başka bir konu ve her yiğidin harcı değil. İzlediğin dizi filmlere benzemez, o fedakarlık kolay bir şey değil. Gençliğini beyaz eldivenle dokunduğun bayrağa ettiğin yeminle teslim ediyorsun ülkene. Siyasal İslam batağındaki düzelmesi çok zor olan ülkene. Bu ülkede suçsuz yere yargılanan subayları hesaba bile katmıyorum. Türkiye'de hiçbir başarı cezasız kalmıyor dostum. Unutma bunları. Meslek seçimine her etkeni dahil et. En başında da, her şeyin başında da kendine tek bir soru sorman lazım.
Kendine şu soruyu sor;
Değer mi?
Ha bir de, şehadet mevzusu var. Bunları aşmış olduğunu varsayıyorum. Arkanda bırakacağın insanları da düşün. Maalesef savaş çok acımasız ve yiğitçe değil. Orta doğu bataklığında batmamak, hatta o bataklığı kurutmak için aldığın eğitimlerle hayatta kalmayı ne kadar bilsen bile ne olacağı hiç belli olmaz. Karşına ne çıkacağı hiç ama hiç belli olmaz. Bu belirsizlik de insanı tribe sokar askeriyede. Örneğin gelecek hakkında planlar yapamaz hale gelirsin. Kendimden örnek vereyim. Uzunca süre harp okulu sınavlarına ve mülakatlarına hazırlandım. Bunu yaparken kendimi sadece o yönde geliştirdiğimi fark ettim. Asker olacağım her aklıma geldiğinde "nasıl olsa vaktimden önce öleceğim" diyerekten hayatta kendimi geliştirmeyi bıraktığımı fark ettim ve bu hayalimden ileride hayatta tek çarem askerlik kaldığı ana kadar vazgeçtim. Buna mecburdum çünkü her saniye kendimi bastığım mayınlarda, yediğim pusularda hayal ediyordum ve psikolojim de kötü etkileniyordu. Bunlara dikkat et.