Tanımadığım insanları gördüğümde yüzüm kızarıyor, utanıyorum

Son kelimen ağır olmuş biraz yavaş ol bence

Anlamaya çalıştığım şey psikologu aileden yukarıda tutmamanız gerektiği. Önce aile, önce arkadaşlar. Onlar çözemezse elbet gidilir psikologa.
Psikologa danış önerisinden önce ailene - arkadaşlarına bir danış desek daha doğru olur.

Derdi çekmeyen bilemez. Herkesi kendiniz gibi görmeyin, öyle hanım evladı falanda olmayla alakası yok hem ne kadar saçma bir tabir bu! Neyse siz çok sosyaldiniz pardon.

Çok küçük bir detaya odaklanıyoruz. Fakat sen sorunu genelliyorsun. Ben topluluk karşısında yüz kızarması meselesinin bireysel cesur girişimlerle alt edilebileceğinden bahsederken sen profesyonel destek merkezlerinin küçük sorunlarla da ilgilenebileceğinden bahsediyorsun. Beni diğer küçük sorunlar ilgilendirmiyor. Sadece burada topluluk karşısında yüz kızarması sıkıntısının son derece teknik (bir hekimin devreye girmesi gereken) veya kişisel bir şey mi olduğu hakkında kafa yormaktayız. Ben bu sorunun karanlık korkusu kadar temel bir kasis olduğunu iddia ediyorum. Bu kasisi herkes atlatabilir ve bir hekime de ihtiyaçları yoktur. Sakın sorunu genelleme ve gereksiz verilerin zihnimi bulandırmasına izin verme.

BilgisayarKurdu dedi:

Yani arkadaşlar sizler mi çok narinsiniz ben mi çok odunum bilmiyorum ancak basit şeyler için koştur koştur psikologlara para akıtmanın mantığını göremiyorum.
İnsanın bir numaralı destekçisi - psikologu ailesidir, dostudur, arkadaşlarıdır. Bir derdiniz varsa bunlarla konuşur bunlarla dertleşirsiniz, bunlardan yardım dilersiniz. Siz dilemeden önce bu kişiler size destek olur.

Ben mahalle ortamında büyümüş bir insanım, bütün bina kendi ailemden oluşuyor. Yan binada hangi katta kim oturuyor bilirim, sokağın en başındaki teyzeyi tanırım. Mahallede herkes birbirini tanır, bilir. Karşı binadaki ailenin çocuklarıyla çocukluk zamanlarınız aynı sokakta top oynayarak geçmiştir.
Böyle bir ortamda büyümüş birinin bu tarz sebeplerden ötürü para karşılığı destek alması inanın çok saçma geliyor kulağa Gülerler insana.

Psikologun derdi sanki sana destek olmak. Herkes paranın peşinde kardeşim biraz gerçekçi olalım
Sen bu tarz basit problemleri eşinle dostunla veya ailenle aşamadığın için bu durumlara düşüyorsun zaten. Daha bu yaşta bu kadar basit problemleri parayla aşmaya çalışırsan vay senin haline diyorum ileride.

Söylediklerimi yanlış anlamayın ama bir erkek bu kadar hanım evladı gibi davranmamalıdır, kızıyorum ben böyle şeylere Psikologa gitmek için elle tutulur sebeplerin olur, eşin dostun destekçin yoktur o halde gider danışırsın.

Genişletmek için tıkla...

Sorun tamda budur. Sülalesinde sorunları danışacağı kimseye güvenmemek psikiyatr tedavisi için gerekçelerden biridir. Bazı şeyler vardır insan bilhassa yakınları bilmesin ister ama bunalımdan çıkıp için rahatlamak içinde yapmayacağı şey yoktur. İşte burada devreye psikiyatristler giriyor. Şuna emin ol ne kadar başarılı bir psikiyatristte olsa o kişi eğer tedaviye ihtiyaç duyan kişinin tanıdığıysa böyle durumlarda tedavi bir başka psikiyatrist arar. Psikiyatr tedavisini gereksiz olarak düşünmek hatadır.

Her insanın hayatında bir dönüm, kırılma noktası olur. Benim dönüm noktamda bundan 8 sene önceydi. Tükenmişlik sendromuna karşılık psikolojik tedavi görmeseydim şimdi ne halde olurdum düşünemiyorum.

Bizler psikologlar gereksizdir, gitmeyin demiyoruz. Ergenlik çağının özelliklerinden ötürü çekingenlik çeken bir çocuğu direkt olarak psikologlara yönlendirmek yerine ailesi - arkadaşları tarafından sosyal bir hayata kavuşturmaya çalışmalıyız diyorum. Havuza gönderirsin, kurslara gönderirsin, yeni yeni insanlarla tanışa tanışa bu korkusunu - çekincesini aşar diyoruz.

Ama kızlarla yatmak için takla atan birileriyle aynı kefeye koyuluyoruz. Hangi kafayla yazdın sen onu ben halen anlayamadım cidden
Daha geçen sayfada sırf bu yüzden ilaç bağımlısı olduğunu kabul eden arkadaşımız oldu.

İhtiyaç duyacak seviyede rahatsızlık duyan, çaresizlik içerisinde olanlar gitsin, yeri geliyor ben de öneriyorum bir psikologa danışması gerektiğini, hiç mi görmediniz?
Ama bu kadar basit sebeplerden de hasta olmayan adamı hasta psikolojisine sokmasınlar bir zahmet.
Seans başı vereceği ücreti oğluna harçlık niyetine verse eminim çocuk daha fazla sosyalleşir, çevresiyle iletişim halinde olur

Korkmayın, aman ben aksini söylersem yobaz ilan edilirim diye çekinmeyin Bu kadar basit şeyler için cebinizdeki paradan olmayın açık açık söylüyorum düşüncelerimi. Moda oldu nedense.
İhtiyaç başka şey efendi.

Hocam siz metin2 oynuyormuydunuz.
Kullandığınız sistemde oyunda kasma yapıyormu?

brkdnmz dedi:

Eğer bu içinde bulunduğun ortam sana uygun değilse zaten durmak istemezsin de, sana uygunsa, ne insanlar senden üstün, ne de sen onlardan üstünsün. Eşitsiniz, takma yani fazla. Söylemesi kolay diyeceksin ama yapmaya çalış.

Genişletmek için tıkla...

Hocam siz Mt2 oynuyordunuz galiba kullandığınız sistemde kasma sorunu varmı ?

Eyvallah sağolun arkadaşlar sorunun çözümü kendini korktuğun şeye itmekmiş yavaş yavaş düzeltiyorum.

İlaca gerek yok. Aynı durum ilkokul 1. Sınıftan beri vardı, bu sene işe girdim ve insanlarla kaynaşmaya başladım. Bu sorun ortadan kalktı. Sosyalleşmeye çalış zor ama yapacak bir şey yok.

Aynı durum bendede var, şahsen korkumun üzerine giderek yavaş yavaş geçmeye başladı. Hiçbir zaman karşındakinin insan olduğunu unutma. Onun senden bir farkı yok.