Ne güzel işte. Yaş 18 nedir ki. Ben 16 yaşında Sasa'da elektrikçi olarak staja başladım. Ve 17 yaşımda bir tekstil fabrikasında vardiyalı elektrikçi usta olarak çalışıyordum.
Bahsettiğim olay 1987 yılı. O zaman ki sosyal imkanları düşününce kim daha riskli bir yaşamı ve yükü olmuş olabilir?
11 yaşımda tek başıma şehirler arası yolculuk yapabiliyordum. Evden kaçarak değil. Çocuktum ailemin ihtiyaçları vardı ve bende onlar için, geldiğimiz bugüne bakarsak kendim için o gün cesaret göstermişim ki işimde hayatımda gelişmeler oldu. İşe girerken iş ararken ne yapabilirim neler yapamam bilerek iş aradım ve işe girdim. Karşımdaki usta ve patronlarımda neler yapıp yapamıyacağımı bilerek yeni görevler verdi vermedi.
Bugün ki gençler yük almak veya bir şeyler öğrenmek, sorumluluk sahibi olmakdan neden kaçıyor anlamıyorum.
Ne kadar erken yaş da hem mesleki hem de sorumluluk alabilecek, risk yönetimi yapabilecek kişisel gelişimi sağlarsanız; ilerleyen dönemde ister aile ister mesleki olarak o kadar daha sağlam adımlar atabilirsiniz.
Ayrıca yazına göre çok da sorumluluk gerektiren bir iş de yapmıyormuşsun. Ben de bir an sevinip heyecan yapmış idim, genç bir arkadaş imalat prosesleri öğrenip ileriki yıllarda bu ülkeye çok iyi bir üretim planlamacı personel yetişecek diye.
Maalesef hayallerim yıkıldı. Hem yaptığın hem de yapmak istemediğin iş ile.
Çalış paranı kazan. Kimseye eyvallahın olmasın.
Genç yaş da bir mesleki sıfata sahip olmak seni daha yaşlılardan bile öne çıkaracaktır.
Anlayabilirsen.