Üniversiteyi bırakmak

PC den anlayan

Hectopat
Katılım
15 Mart 2021
Mesajlar
284
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Şöyle ki PC mühendisi 2 sınıfa yeni başlayan birinin kaldı ki apartman üniversitesinde Ankara'da mezun olduktan sonra iş olanaklarının ve o kadar verilen emek, kendini geliştirmek için verdiğin çaba, mezun sonrası aynı lise gibi boşa geçmiş 4 yıl denileceğine şimdiden bırakıp başka şeylere erkenden yönelmek mantıklı olmaz mı? Aile tarafından klasik hayat yolunun sana zorla dayatılıyor. Bu yol üniversiteye git, kendini geliştir meslek bul, 35-40 sene kadar köle gibi işe git gel, işe git gel, evlen çocuk yap öl.

Çok saçma değil mi arkadaşlar? Bir insan dünyaya sırf böyle yaşamak için gelmiş olamaz. Başka şeyler yapılmalı. Asıl amaç bu herkesin göremediği fare yarışından çıkmaya çalışmak, özgür olmaya çalışmak ve bunun aileye anlatınca ne kadar kendini yalnız olduğunu anlıyorsun çünkü ailen bile seni anlamıyor. Umarım birisi gelir buraya beni anlayan birisi ve güzelce anlaşırız, çünkü şunu anladım ki, (bu farkındalık sayesinde, bir iyilik mi kötülük mü bilmiyorum), anlattığın şeylerin başkası tarafından anlaşılmaması o kadar acı veren bir şey ki ve insan kendi içinde kendini yiyor çünkü görüyorsun ki asıl yapmak istediğin şey bu değil ve bunun farkında olmana rağmen içindeki derdi, sıkıntıyı birine anlatınca anlaşılmamak en kötü şey.

Neden PC mühendisliği çünkü uzaktan çalışma imkanı ver ve bir yere bağlı olmadan çalışabiliyorsun ki bana zorla üniversiteye gidip standart bu fare yarışına zorla sokulunca en cazip fikrin özgürlük bakımından bu olduğunu düşündüm. Bana kalırsa üniversite zaten zaman kaybı ve birçok örneğini gördüğümüz gibi üniversiteye gitmeyen insanların gerek olsun içerik üreterek, farklı platformlarda canlı yayın açarak veya ticaret yaparak bir şeyler yaptığını görüyoruz. Ebeveynlerin peki hala kafasının (bir işe gir, evlen, çalış köle gibi ve öl) mantalitesi hala devam ediyor ve hala bunun en doğru yol olduğunu düşünüyorlar ki bu devirde artık bu da gerçekliğini yitirdi çünkü birçok farklı şekilde para kazanma olsun başka şeyler olsun, farklı meslekler var. Yani bu paradoksun içinde olmanın verdiği acı ile yazıyorum belki birilerinden bir tavsiye gelir ya da benimle aynı fikirde olanlarda buraya kendi düşüncelerini yazarlar, çok mutlu olurum. Bu yazının mottosu -farkındalık ve özgürlük- olsun.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Belli ki yaşın benden büyük. Dediklerinde tamamen haklısın dostum fakat Türkiye gibi bir yer de üniversite mezunu olmazsan hiç bir şey olamıyorsun belediye de serviscilik için bile üniversite istiyorlar. Bu dediklerini kalkıp baştakilere de duyuramıyorsun benim seni veya senin beni anlaman yetmiyor. Demem oki biraz daha kendimizi sıkıp bu ülkeden en kısa sürede kaçmak
 
Belli ki yaşın benden büyük. Dediklerinde tamamen haklısın dostum fakat Türkiye gibi bir yer de üniversite mezunu olmazsan hiçbir şey olamıyorsun belediye de serviscilik için bile üniversite istiyorlar. Bu dediklerini kalkıp baştakilere de duyuramıyorsun benim seni veya senin beni anlaman yetmiyor. Demem oki biraz daha kendimizi sıkıp bu ülkeden en kısa sürede kaçmak.

Adı sanı duyulmamış üniversite olsa bile mi? İnsan adını söylerken utanıyor.

Belli ki yaşın benden büyük. Dediklerinde tamamen haklısın dostum fakat Türkiye gibi bir yer de üniversite mezunu olmazsan hiçbir şey olamıyorsun belediye de serviscilik için bile üniversite istiyorlar. Bu dediklerini kalkıp baştakilere de duyuramıyorsun benim seni veya senin beni anlaman yetmiyor. Demem oki biraz daha kendimizi sıkıp bu ülkeden en kısa sürede kaçmak.

Üniversitenin işsizliği 4 yıl erteleme kurumu olduğunu düşünüyorum ayrıca çok fazla gereksiz zaman kaybı. Gençliğinin baharındasın ve başka bir şey normal meslek veya küçük büyük birçok insanın yaptığı gibi yayıncılık, içerik üreticiliğin 4 yıl yapsan zaten belli bir düzeye çıkmış olmaz mısn? Ve 4 yıl üniveristede harcayacğın gereksiz zamanı daha iyi ve verimli geçirmiş olmaz mısın? En azından elde tutulur somut bir şeyler üretiyorsun ama üniversitede 4 yıl daha teorik ders ve gerçek hayat ile alakası olmayan, gerçek hayat işlerini karşılamayan, meslek öğretmeyen şeyler öğreniyorsun. Liseden beri içerik üretip ardından üniversiteye gitmeden hala kendini bu alanda geliştirip binlerce aboneye sahip kanallar var ki yaşı fark etmiyor. Şu an bir işe girip alacakları paradan ve verecekleri zamandan daha karlı bir şey yapıyorlar ve istedikleri şeyi yapıyorlar mutlu bir şekilde. Günümüzde birçok insan şu an çalıştığı işten (modern köllelikten) memnun ve mutlu değiller. İstediğin yerde içeerik üretip istediğin, sevdiğin şeyi yapabilirsin.
 
Son düzenleme:
Haklısınız hocam diğer konuda da katılmıştım bu konuda da katılıyorum sizlere. Zaten aynı şeyler yazılmış ben de yine aynı şeyleri yazmayayım.

Türkiye'de adı sanı duyulmamış üniversite kazanmaktansa, okumaktansa gider ticarete atılırım veya başka bir meslek yaparım daha iyi. Çünkü zattırı züttür üniversitesinin bilmem ne bölümünden mezun olman sana hiçbir şey katmaz. Sadece zaman kaybı.
 
Şöyle ki PC mühendisi 2 sınıfa yeni başlayan birinin kaldı ki apartman üniversitesinde Ankara'da mezun olduktan sonra iş olanaklarının ve o kadar verilen emek, kendini geliştirmek için verdiğin çaba, mezun sonrası aynı lise gibi boşa geçmiş 4 yıl denileceğine şimdiden bırakıp başka şeylere erkenden yönelmek mantıklı olmaz mı? Aile tarafından klasik hayat yolunun sana zorla dayatılıyor. Bu yol üniversiteye git, kendini geliştir meslek bul, 35-40 sene kadar köle gibi işe git gel, işe git gel, evlen çocuk yap öl.

Çok saçma değil mi arkadaşlar? Bir insan dünyaya sırf böyle yaşamak için gelmiş olamaz. Başka şeyler yapılmalı. Asıl amaç bu herkesin göremediği fare yarışından çıkmaya çalışmak, özgür olmaya çalışmak ve bunun aileye anlatınca ne kadar kendini yalnız olduğunu anlıyorsun çünkü ailen bile seni anlamıyor. Umarım birisi gelir buraya beni anlayan birisi ve güzelce anlaşırız, çünkü şunu anladım ki, (bu farkındalık sayesinde, bir iyilik mi kötülük mü bilmiyorum), anlattığın şeylerin başkası tarafından anlaşılmaması o kadar acı veren bir şey ki ve insan kendi içinde kendini yiyor çünkü görüyorsun ki asıl yapmak istediğin şey bu değil ve bunun farkında olmana rağmen içindeki derdi, sıkıntıyı birine anlatınca anlaşılmamak en kötü şey.

Neden PC mühendisliği çünkü uzaktan çalışma imkanı ver ve bir yere bağlı olmadan çalışabiliyorsun ki bana zorla üniversiteye gidip standart bu fare yarışına zorla sokulunca en cazip fikrin özgürlük bakımından bu olduğunu düşündüm. Bana kalırsa üniversite zaten zaman kaybı ve birçok örneğini gördüğümüz gibi üniversiteye gitmeyen insanların gerek olsun içerik üreterek, farklı platformlarda canlı yayın açarak veya ticaret yaparak bir şeyler yaptığını görüyoruz. Ebeveynlerin peki hala kafasının (bir işe gir, evlen, çalış köle gibi ve öl) mantalitesi hala devam ediyor ve hala bunun en doğru yol olduğunu düşünüyorlar ki bu devirde artık bu da gerçekliğini yitirdi çünkü birçok farklı şekilde para kazanma olsun başka şeyler olsun, farklı meslekler var. Yani bu paradoksun içinde olmanın verdiği acı ile yazıyorum belki birilerinden bir tavsiye gelir ya da benimle aynı fikirde olanlarda buraya kendi düşüncelerini yazarlar, çok mutlu olurum. Bu yazının mottosu -farkındalık ve özgürlük- olsun.
Hayatı fazla ciddiye alma ne do olsa içinden hiç bir şekilde canlı çıkamayacaksın "yalan dünya telaşesi"
 
Adı sanı duyulmamış üniversite olsa bile mi? İnsan adını söylerken utanıyor.
Orası öyle diyorum ya Türkiye'de hile düzenbazlık torpil olmadan hiç bir yere gelemezsin gelemeyiz.
 
Haklısınız hocam. 17 yaşındayım, bir yandan e-ticaret ile uğraşıyorum, bir yandan tanıdığımızın dükkanında meslek öğreniyorum. Şu an sınav senem, muhtemelen üniversite okumayacağım. Okuyacak olsam şu anki kadar para da kazanamam sonrası için hazır da olamam.
 
Şöyle ki PC mühendisi 2 sınıfa yeni başlayan birinin kaldı ki apartman üniversitesinde Ankara'da mezun olduktan sonra iş olanaklarının ve o kadar verilen emek, kendini geliştirmek için verdiğin çaba, mezun sonrası aynı lise gibi boşa geçmiş 4 yıl denileceğine şimdiden bırakıp başka şeylere erkenden yönelmek mantıklı olmaz mı? Aile tarafından klasik hayat yolunun sana zorla dayatılıyor. Bu yol üniversiteye git, kendini geliştir meslek bul, 35-40 sene kadar köle gibi işe git gel, işe git gel, evlen çocuk yap öl.

Çok saçma değil mi arkadaşlar? Bir insan dünyaya sırf böyle yaşamak için gelmiş olamaz. Başka şeyler yapılmalı. Asıl amaç bu herkesin göremediği fare yarışından çıkmaya çalışmak, özgür olmaya çalışmak ve bunun aileye anlatınca ne kadar kendini yalnız olduğunu anlıyorsun çünkü ailen bile seni anlamıyor. Umarım birisi gelir buraya beni anlayan birisi ve güzelce anlaşırız, çünkü şunu anladım ki, (bu farkındalık sayesinde, bir iyilik mi kötülük mü bilmiyorum), anlattığın şeylerin başkası tarafından anlaşılmaması o kadar acı veren bir şey ki ve insan kendi içinde kendini yiyor çünkü görüyorsun ki asıl yapmak istediğin şey bu değil ve bunun farkında olmana rağmen içindeki derdi, sıkıntıyı birine anlatınca anlaşılmamak en kötü şey.

Neden PC mühendisliği çünkü uzaktan çalışma imkanı ver ve bir yere bağlı olmadan çalışabiliyorsun ki bana zorla üniversiteye gidip standart bu fare yarışına zorla sokulunca en cazip fikrin özgürlük bakımından bu olduğunu düşündüm. Bana kalırsa üniversite zaten zaman kaybı ve birçok örneğini gördüğümüz gibi üniversiteye gitmeyen insanların gerek olsun içerik üreterek, farklı platformlarda canlı yayın açarak veya ticaret yaparak bir şeyler yaptığını görüyoruz. Ebeveynlerin peki hala kafasının (bir işe gir, evlen, çalış köle gibi ve öl) mantalitesi hala devam ediyor ve hala bunun en doğru yol olduğunu düşünüyorlar ki bu devirde artık bu da gerçekliğini yitirdi çünkü birçok farklı şekilde para kazanma olsun başka şeyler olsun, farklı meslekler var. Yani bu paradoksun içinde olmanın verdiği acı ile yazıyorum belki birilerinden bir tavsiye gelir ya da benimle aynı fikirde olanlarda buraya kendi düşüncelerini yazarlar, çok mutlu olurum. Bu yazının mottosu -farkındalık ve özgürlük- olsun.

Matrixten çıkma olayı bence biraz abartılıyor ki bence öyle bir şey de yok.(tabii şirket/kapitalizm sömürüsü var)ama mesleğin ve kazandığın para belli bir tatmin edici seviyedeyse geriye sadece ailen arkadaşların hobilerinle geçirceğin bir ömür kalıyor. Hayat basit düşündükçe zorlaşıyor aslında.
 
Şöyle ki PC mühendisi 2 sınıfa yeni başlayan birinin kaldı ki apartman üniversitesinde Ankara'da mezun olduktan sonra iş olanaklarının ve o kadar verilen emek, kendini geliştirmek için verdiğin çaba, mezun sonrası aynı lise gibi boşa geçmiş 4 yıl denileceğine şimdiden bırakıp başka şeylere erkenden yönelmek mantıklı olmaz mı? Aile tarafından klasik hayat yolunun sana zorla dayatılıyor. Bu yol üniversiteye git, kendini geliştir meslek bul, 35-40 sene kadar köle gibi işe git gel, işe git gel, evlen çocuk yap öl.

Çok saçma değil mi arkadaşlar? Bir insan dünyaya sırf böyle yaşamak için gelmiş olamaz. Başka şeyler yapılmalı. Asıl amaç bu herkesin göremediği fare yarışından çıkmaya çalışmak, özgür olmaya çalışmak ve bunun aileye anlatınca ne kadar kendini yalnız olduğunu anlıyorsun çünkü ailen bile seni anlamıyor. Umarım birisi gelir buraya beni anlayan birisi ve güzelce anlaşırız, çünkü şunu anladım ki, (bu farkındalık sayesinde, bir iyilik mi kötülük mü bilmiyorum), anlattığın şeylerin başkası tarafından anlaşılmaması o kadar acı veren bir şey ki ve insan kendi içinde kendini yiyor çünkü görüyorsun ki asıl yapmak istediğin şey bu değil ve bunun farkında olmana rağmen içindeki derdi, sıkıntıyı birine anlatınca anlaşılmamak en kötü şey.

Neden PC mühendisliği çünkü uzaktan çalışma imkanı ver ve bir yere bağlı olmadan çalışabiliyorsun ki bana zorla üniversiteye gidip standart bu fare yarışına zorla sokulunca en cazip fikrin özgürlük bakımından bu olduğunu düşündüm. Bana kalırsa üniversite zaten zaman kaybı ve birçok örneğini gördüğümüz gibi üniversiteye gitmeyen insanların gerek olsun içerik üreterek, farklı platformlarda canlı yayın açarak veya ticaret yaparak bir şeyler yaptığını görüyoruz. Ebeveynlerin peki hala kafasının (bir işe gir, evlen, çalış köle gibi ve öl) mantalitesi hala devam ediyor ve hala bunun en doğru yol olduğunu düşünüyorlar ki bu devirde artık bu da gerçekliğini yitirdi çünkü birçok farklı şekilde para kazanma olsun başka şeyler olsun, farklı meslekler var. Yani bu paradoksun içinde olmanın verdiği acı ile yazıyorum belki birilerinden bir tavsiye gelir ya da benimle aynı fikirde olanlarda buraya kendi düşüncelerini yazarlar, çok mutlu olurum. Bu yazının mottosu -farkındalık ve özgürlük- olsun.
Üniversiteye gelecek ve eğitim için değil, aile evinden uzaklaşmak ve diploma almak için okunmuyor mu?
Dediklerin harfi harfine doğru ama yapacak bir şey yok. Ben ailemden 14 yaşımdayken umudu kestim. O kadar şey yaşadım hiç birini anlatmadım. Belli ki bunalmışsın. Hobi falan edinmeye çalış. Üniversiteyi bırakırsan hayatın daha mı iyi gidecek?
 
Üniversiteye gelecek ve eğitim için değil, aile evinden uzaklaşmak ve diploma almak için okunmuyor mu?
Dediklerin harfi harfine doğru ama yapacak bir şey yok. Ben ailemden 14 yaşımdayken umudu kestim. O kadar şey yaşadım hiçbirini anlatmadım. Belli ki bunalmışsın. Hobi falan edinmeye çalış. Üniversiteyi bırakırsan hayatın daha mı iyi gidecek?

En azından boş vaktim ve kendimi geliştirecek zamanım ve bunları doldurmak için kamera alıp yayınlara başlamayı düşünüyorum. En azından bir şeyler yapmış olurum. Mantıklı mı?

Hayatı fazla ciddiye alma ne do olsa içinden hiçbir şekilde canlı çıkamayacaksın "yalan dünya telaşesi"

Zaten almıyorum ama her geçen günün boşa geçtiği gerçeği ve mezun olunca " keşke bu boşa geçen zamanı üniversiteyei bırakıp başka bir şey yapmaya başlasaydım şimdiye belli bir yol kat edip elde tutulur bir şeyler yapmış oşurudum" deme korksuu var onu nasıl aşayım. Zaman geçti mi gelmiyor. Erkenden ne yapılması gerekiyorsa yapılmalı değil mi?
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı