Umudunuzu Yitirmeyin



Evet umut güzel bir şey. Bizde ortalama yaşam 75,3 sene. Hollanda'da ise ortalama 81,5 şu an ve giderek artıyor. 2050 senesinde ise 86,5 olması bekleniyor.

Ömrümü bu ülkede geçireceksem 50 sene ömür yeter. 75 sene çekilecek çile değil. 😒
 
Veya 50ye kadar şehirde sonra bir köy evi alıp orada kendim ekip kendim biçip kahvehanede eski usul yaşayarak 75i görmekde güzel olabilir.

Olabilir. Ben karakter yapısı olarak pek yaşam hevesine sahip değilim. Bu yüzden ömrümün ilerisine dair pek olumlu düşüncelerim yok. Yaşlanmadan ölmek daha iyi olabilir. En azından çeşitli hastalıkları çekmemiş olurum.
 
Olabilir. Ben karakter yapısı olarak pek yaşam hevesine sahip değilim. Bu yüzden ömrümün ilerisine dair pek olumlu düşüncelerim yok. Yaşlanmadan ölmek daha iyi olabilir. En azından çeşitli hastalıkları çekmemiş olurum.
Belki benden büyüksünüz belkide yaşıtımsınız bilmiyorum ama 18 yaşında birisi olarak yaşama hevesinizin olmasını öneririm, hayat yaşamaya değer ya. Bir güneş batımı, eskiden kalma bir antik kent, bir mağaranın içini gezmek bile hayatı yaşamaya değer kılıyor. Maalesef günümüzde yaşamayı eşya sahibi olmak sanıyoruz konsol bilgisayar telefon araba evler derken kendimizi sadece para biriktirmeye ayarlıyoruz. Bir arazi alıp orada ailecek bir şeyler dikip bir kulübe yapıp orada mangal yapmayı, aile büyüklerimizle orada konuşup çay içmeyi hedeflemeliyiz. En azından ben bu şekilde kendimi avutuyorum. Sağlıklı huzurlu bir yaşam en iyisi ama yolun yarısında 50de de ölmek istemem ben. :)
 
Zor zamanlar güçlü insanlar meydana getirir.
Güçlü insanlar kolay zamanlar yaratır.
Kolay zamanlar zayıf insanlar üretir.
Zayıf insanlar zor zamanlara neden olur?
-
Şu an oyunda bulunduğumuz bölümü yukarıdaki dörtlükten bulabilirsiniz. Sonraki bölüm daha zevkli olacak, sadece bunun farkında olup devam etmemiz gerekiyor.

Bu söz kimindi. Bir videoda görmüştüm hatırlayamadım.
2023 de atmışsınız yeni gördüm. Benim karşıma şimdi nasıl çıktı bu anlamadım.
 
Belki benden büyüksünüz belki de yaşıtımsınız bilmiyorum ama 18 yaşında birisi olarak yaşama hevesinizin olmasını öneririm, hayat yaşamaya değer ya. Bir güneş batımı, eskiden kalma bir antik kent, bir mağaranın içini gezmek bile hayatı yaşamaya değer kılıyor. Maalesef günümüzde yaşamayı eşya sahibi olmak sanıyoruz konsol bilgisayar telefon araba evler derken kendimizi sadece para biriktirmeye ayarlıyoruz. Bir arazi alıp orada ailecek bir şeyler dikip bir kulübe yapıp orada mangal yapmayı, aile büyüklerimizle orada konuşup çay içmeyi hedeflemeliyiz. En azından ben bu şekilde kendimi avutuyorum. Sağlıklı huzurlu bir yaşam en iyisi ama yolun yarısında 50'de de ölmek istemem ben. :)

Doğru diyorsunuz. Fakat benimki belki de çocukluğumdan gelen bir depresyon süreci. Hayatımda hiçbir uzmandan destek almadım bu konuda ama alsaydım eminim ki depresyon teşhisi direkt olarak konulurdu. Halen de bu depresyon sürecinde olduğumu düşünüyorum. Sanırım biraz da genetik bir şey. Tabii bunlar benim kendimi tanıyabildiğim kadarıyla kendi hakkımda çıkardığım sonuçlardan ibaret. Herhangi bir dayanağım yok. :) Fakat son zamanlarda belirlediğim hedefler sayesinde bir şeylerden keyif alabilmeye başladım. Sanırım dediğiniz gibi, keşfetmek, gezmek ve öğrenmek insanı yaşama daha çok bağlıyor. Tabii bir de kendi çapımda bir çözüm buldum. Artık keyif almadığım hiçbir şeye alıyormuş gibi davranmıyorum. Bu zamana kadar hayatımın çok büyük bir kısmında hep bunu yaptım. Aslında her şeyden o kadar çok sıkılıyordum ama keyifli çocuk rolünü o kadar iyi oynuyordum ki meseleyi kimse çakmıyordu. Artık somurtmak istiyorsam somurtuyorum. Bu hem özgürlük hem de duygularımı daha yoğun yaşamamı sağlıyor ve beni donukluktan kurtarıyor. Biraz dökülmüş oldum. Boş yaptıysam kusura bakma. :)
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı