çaysecici
Hectopat
- Katılım
- 20 Nisan 2020
- Mesajlar
- 21
15 yaşındayım, tanıdığım yaşıtlarımdan farklı olduğumu düşünüyorum. Ne yönden mi? Daha olgun, düz mantıkla bakmayan ergenliğin dibini sıyırmayan biri oldugumu düşünüyorum. Peki neden yalnızım? Kendi kafa dengimi mi bulamıyorum? Yoksa cevremdekıler bendenmı kacıyor? Ortaokul hayatım boyunca yalan değil 1 tane arkadaşım olmadı sınıfta bır oyunu tartışacağım bır arkadasım olmadı. Ders notlarını alacağım bır arkadaşım olmadı. Gel dışarıya cıkalım diyebileceğim bir arkadaşım olmadı. Ya da kendi duzenledıklerı etkınlıklere cagrılmadım cunku ıstenmedım. Bunu dırek söylemeseler bile insan anlıyor. Hic kız arkadaşım olmadı. Ben mi istemedim? Hayır, isterdim tadayım o tecrubeyı ama olmadı. Psikologa gidiyorum inanın bir yararı yok. Her şey cevre ve insana bağlı. Bu yaşta ne dert diyenler cıkacaktır, haklılar. Benım derdim ne ki buraya yazıyorum? Ne de olsa her gece göz yaşlarına boğulan benim, siz değil. Artık arkadaş edinmek istiyorum, bir arkadaş grubum olsun. Herkes gibi ben de sosyal takılmak ıstıyorum. Olmuyor. Sadece bu geceye özel daha bir hüzünlüyüm. Bu konuyu okuyan herkesten özür diliyorum, vaktinizi caldım.
Son düzenleyen: Moderatör:
