Yalnızlıkla nasıl baş ediyorsunuz?

Şahsen insanlara güvenmediğim ve elimden geldiğince uzak kaldığım için ne desem taraflı olur. Çok sevdiğim bir yazar var. Hakan Günday. Şöyle diyor kitabında:

Sorarlarsa, “Ne iş yaptın bu dünyada?” diye, rahatça verebilirim yanıtını: “Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyarın arasına doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından.”
 
İnsan, çevresel faktörlere çok uygun hareket ettiği için bu kadar ilerleyebildi. Yalnızlıkla baş etmiyorsunuz, yalnız yaşamayı öğreniyor ve alışıyorsunuz. Bundan sonra insanlarla konuşmak bile çile haline geliyor ve bu sizi daha güçlü bir insan yapıyor.
 
İlginç.
Hocam her zaman tek kalmak yerine en az 2/3 kişi gibi gruplarda olmayı tercih eden birisiyim, oyun oynayacaksam sevdiğim biriyle oynamak çok daha zevk verir bana mesela. Bir yere gideceksem 2 kişi gitmek daha fazla zevk verir bana. Bu yüzden yalnız kalmakla baş edemiyorum ben.
 
İfade edemedim sanırım. Yaşın kaç bilmiyorum ama yalnız kalmak yerine hayatına aldığın o 2/3 kişi bir zaman gelecek artık olmayacak. Tavsiyem yalnız kalmaktan korkma.
 
Öyle geliyor çünkü yalnız kalmadınız ancak hayatın her yerinde insan zaten yalnızdır. İster istemez hayat sizi oraya sürükler, bundan korkmak anlamsız.
 
Başlıktaki gibi, yalnızlıkla nasıl başa çıkar bir insan? Sizin yöntemleriniz neler? Sadece diğer insanlardan duymak istediğim için böyle bir konu açıyorum.
Spor ve biraz daha spor şey biraz daha spor
 
İfade edemedim sanırım. Yaşın kaç bilmiyorum ama yalnız kalmak yerine hayatına aldığın o 2/3 kişi bir zaman gelecek artık olmayacak. Tavsiyem yalnız kalmaktan korkma.
2-3 kişiye göre hayatı idame etmek çok büyük bir risk, bir yanlışta hepsini silerse yalnız kalır. Silemezse de bunalıma girer.
 
Dediğim gibi ben Drift yaparak aşıyorum.

Yalnız olmanın en iyi yanı zamanın efendisi sensin! Kitap oku veya favori oyunlarını oyna sadece sen varsın.

Kimse sana karışamaz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…