Neredeyse 24 yıllık ömründe bir yaşıma daha girdim. Hiçbir sağlık sorunum olduğunu da düşünmüyorum, yani alzheimer gibi.
Her gün yaptığım gibi bugün de normal bir şekilde spora gittim, antrenmanımı yaptım, çıkacağım vakit eşofmanımın arkasının terli olduğunu fark ettim ve telefonumu oturakların üstüne koyup soyunma kabinine girdim, yani benim hatırladığım bu şekikde. Hani üstümü başımı değiştirip her gün olduğu gibi bugün de evime gideceğim.
Soyunma odasından çıktım, çantamı toparladım ve telefonumun piyasada olmadığını fark ettim. Fazla unutkan bir insan olduğum için bir yerde unutmuşumdur dedim soyunma odasını aradım. Yok, bulamıyorum. Çantamı dağıttım, imkanı olamaz dediğim yere baktım, oraya girdim buraya girdim yok. Allah'ım bulamıyorum!
Salondaki gençlerden yardım istedim, telefonlarını kullandım, hani telefon çalıyor ama, ses yok!
Ya hani bir yandan da hatırlamaya çalışıyorum acaba ben mi koydum diye, yahu 3 aydır koymadığım yere de bugün koyacak halim yok ya!
Telefonu arıyoruz, çalıyor ses yok. Gmail'den cihaz bul diyoruz, internet kapalı, e SMS atalım diyoruz gene ses yok. Ama gidiyor mesaj, çalıyor telefon.
Ya bir telefon için bir insan ne kadar ortalığı yakabilir diye düşünün, o kadar yaktım. Salonun kameraları merkezi sistem, kameralara kadar girdik. Ben telefonla soyunma odasına giriyorum, telefonu koyuyorum ve devamı yok! Telefon olduğu yerden yok oluyor resmen!
Direkt aileme haber verdim, salonu ayağa kaldırdım, hocalarla arıyoruz, gençler soruyor buldun mu vesaire. Yok ya yok! Kameralarda görüntüleri geç yüklediği için son saniyesini göremiyoruz. 15 dakika kadar geç geliyormuş, işin aslına bakarsan böyle saçmalık mı olur?
Ya neyse 30-45 dakikalık uğraşın sonucunda cihazı bulduk, ama sanki piyangoyu kazandım nasıl seviniyorum! Meğerse cihaz, alt raflarda bir polis abinin çantasının altından çıkıyor, e ama ben elin çantasının altına neden koyayım? Deli miyim ben?
Bu sefer de hocalar onların vaktini çaldığımı, daha doğrusu numara yaptığımı düşündü. Ama ben gerçekten oraya koymam telefonu. Hocaların da bana güvenin kırıldığını fark ettim. Adamlardan özür dilerken adamın sorun yok derkenki içinden küfür edişini hissedebiliyorum yani. Kendimi de açıklayamadım.
Bir polise mi başvursam diye düşünüyorum. Ya da bir doktora, psikiyatri ye mi gitsem? Sizlere de danışmak istedim. Aslında konuyu okuduktan sonra "yahu buraya yazılacak şey mi? Git ailene sor" diyebilirsiniz. Haklısınız da ancak ailem şu an onlara da biraz yükseldiğim için bana sinirliler
.
Görüşlerinizi yorumlarınızı bekliyorum...
Her gün yaptığım gibi bugün de normal bir şekilde spora gittim, antrenmanımı yaptım, çıkacağım vakit eşofmanımın arkasının terli olduğunu fark ettim ve telefonumu oturakların üstüne koyup soyunma kabinine girdim, yani benim hatırladığım bu şekikde. Hani üstümü başımı değiştirip her gün olduğu gibi bugün de evime gideceğim.
Soyunma odasından çıktım, çantamı toparladım ve telefonumun piyasada olmadığını fark ettim. Fazla unutkan bir insan olduğum için bir yerde unutmuşumdur dedim soyunma odasını aradım. Yok, bulamıyorum. Çantamı dağıttım, imkanı olamaz dediğim yere baktım, oraya girdim buraya girdim yok. Allah'ım bulamıyorum!
Salondaki gençlerden yardım istedim, telefonlarını kullandım, hani telefon çalıyor ama, ses yok!
Ya hani bir yandan da hatırlamaya çalışıyorum acaba ben mi koydum diye, yahu 3 aydır koymadığım yere de bugün koyacak halim yok ya!
Telefonu arıyoruz, çalıyor ses yok. Gmail'den cihaz bul diyoruz, internet kapalı, e SMS atalım diyoruz gene ses yok. Ama gidiyor mesaj, çalıyor telefon.
Ya bir telefon için bir insan ne kadar ortalığı yakabilir diye düşünün, o kadar yaktım. Salonun kameraları merkezi sistem, kameralara kadar girdik. Ben telefonla soyunma odasına giriyorum, telefonu koyuyorum ve devamı yok! Telefon olduğu yerden yok oluyor resmen!
Direkt aileme haber verdim, salonu ayağa kaldırdım, hocalarla arıyoruz, gençler soruyor buldun mu vesaire. Yok ya yok! Kameralarda görüntüleri geç yüklediği için son saniyesini göremiyoruz. 15 dakika kadar geç geliyormuş, işin aslına bakarsan böyle saçmalık mı olur?
Ya neyse 30-45 dakikalık uğraşın sonucunda cihazı bulduk, ama sanki piyangoyu kazandım nasıl seviniyorum! Meğerse cihaz, alt raflarda bir polis abinin çantasının altından çıkıyor, e ama ben elin çantasının altına neden koyayım? Deli miyim ben?
Bu sefer de hocalar onların vaktini çaldığımı, daha doğrusu numara yaptığımı düşündü. Ama ben gerçekten oraya koymam telefonu. Hocaların da bana güvenin kırıldığını fark ettim. Adamlardan özür dilerken adamın sorun yok derkenki içinden küfür edişini hissedebiliyorum yani. Kendimi de açıklayamadım.
Bir polise mi başvursam diye düşünüyorum. Ya da bir doktora, psikiyatri ye mi gitsem? Sizlere de danışmak istedim. Aslında konuyu okuduktan sonra "yahu buraya yazılacak şey mi? Git ailene sor" diyebilirsiniz. Haklısınız da ancak ailem şu an onlara da biraz yükseldiğim için bana sinirliler
.Görüşlerinizi yorumlarınızı bekliyorum...
