Yapmak istediğim şeyleri yapacak durumum yok

Ailem hiçbir zaman birçok konuda destek olmadı. Hep bir dövüş kursuna gitmek istedim fakat yazılamadım verecek param yok. Bir yıldır kuruş kuruş tekrar gitar almak için para biriktiriyorum. Bir bilgisayarım, telefonum, kendi tarzım diyebileceğim bir kıyafetim bile olmadı, üç beş parçadan öte giyecek kıyafetim yok. Evde internet de yok. Eski 2 ay sonra IMEI gidecek telefonumdan mobil internetle yazıyorum. 19 yaşındayım seneye üniversiteye gideceğim ve o zaman ne yapacağım bilmiyorum.

Daha şimdiden ailemin hiçbir şey yapmayacağını biliyorum ama bugüne kadar bir arkadaşımla dışarı çıkmak için kuruş vermediler gelmiyorum deyip çoğu kisiyle konuşmayı bıraktım. Canımı çok sıkıyor bu durum çevremdeki benden de küçük çoğu insan ailesinden ne denli destek görüyor ve ben daha hiçbir şey yaptıramıyorum. İnanın çok zor bir durum. Önerileriniz nedir?

Ailenin maddi durumu yetersiz diye yorumladım. Bu durumda kendi ekonomik özgürlüğünü kazanmaktan hiçbir çaren yok. Okul sonrasında ekstra işlere git, garsonluk veya komilik tarzındaki mesleklerle kendine bir gelir kapısı yarat. Oradan gelen bir miktar parayı da ayırarak belirli hisse senetlerine yatırarak geleceğin için ufak tefek yatırımlar yap. Ailene sırtını dayama, çünkü bu güne kadar destek çıkmamışlar, ilerleyen süreçlerde de çıkmayabilirler.

toxdow dedi:

Ailenin maddi durumu yetersiz diye yorumladım. Bu durumda kendi ekonomik özgürlüğünü kazanmaktan hiçbir çaren yok. Okul sonrasında ekstra işlere git, garsonluk veya komilik tarzındaki mesleklerle kendine bir gelir kapısı yarat. Oradan gelen bir miktar parayı da ayırarak belirli hisse senetlerine yatırarak geleceğin için ufak tefek yatırımlar yap. Ailene sırtını dayama, çünkü bu güne kadar destek çıkmamışlar, ilerleyen süreçlerde de çıkmayabilirler.

Genişletmek için tıkla...

Hayır hocam orta gelirliyiz. Sadece bu gibi şeylere harcama yapmak istemiyorlar biliyorum saçma gelecek ama ben bu saçmalığın içinde akıl sağlığımı zor koruyorum. Bir sey beklemek değil anladım yapmayacaklar ama bundan sonra ben nasıl yapacağım. Önceki konulara bakarsanız orada da bahsetmiştim ailemin sorunlarından. Tek başıma yapabiliyor olmam lazım benim bazı şeyleri ama nasıl. Üniversiteye giderken nasıl yapacağım şu an ayağımdaki ayakkabı pert olmuş 3 aydır yürürken ayağımın tabanı asfalta geçiyor sanki. Söylüyorum yok yine dinlemiyorlar konuşmuyorlar hiçbir konuda susuyorlar sadece. Ve bunu her konuda yıllardır yapıyorlar hiçbir şeye destek olmuyorlar aramız zaten iyi değil babamın zamanında hatta yakın nir zamana kadar çıkardığı berbat olaylar yüzünden ama ben de biraz olsun normal muamele görmedim ki. Kuzenlerim filan konuştu yok ısrarcılar öncelikleri bunlar değilmiş. Anlayacağımız üniversitede de aynı durum devam edecek ama benim ne özgüvenim kaldı ne psikolojim kaldı ne de kendimi sınava vereniliyorum. Takmayayım desem her şey eksik bir iki şey olsa neyse. Üniversitede kendi ayaklarımın üstünde durmam gerek. Bu konuda da kadam karışık açıkçası.

Kaç kardeşsiniz, eğer kardeşiniz varsa ona karşı tutumları nasıl? Aynıysa aileniz ya çok cimri ya da üzülerek söylemek gerekiyor ki size, sizlere hiç değer vermiyor olabilirler. Yukarıdaki bir arkadaş demiş şuanda geleceğinize odaklanmanız lazım, hayat adil değil biliyorum. Ama mesleğinizi elinize aldıktan sonra her şey değişecektir. Unutmayın hiç bir şey sonsuza kadar sürmez acılar da zorluklarda.

İwamoto_Kogan dedi:

Kaç kardeşsiniz, eğer kardeşiniz varsa ona karşı tutumları nasıl? Aynıysa aileniz ya çok cimri ya da üzülerek söylemek gerekiyor ki size, sizlere hiç değer vermiyor olabilirler. Yukarıdaki bir arkadaş demiş şuanda geleceğinize odaklanmanız lazım, hayat adil değil biliyorum. Ama mesleğinizi elinize aldıktan sonra her şey değişecektir. Unutmayın hiç bir şey sonsuza kadar sürmez acılar da zorluklarda.

Genişletmek için tıkla...

Hocam iki kardesim var onlara karşı daha ılımlılar ama babam ve annem iyi insanlar değiller bunu her şeyden ailesini sorumlu tutan ergenler gibi söylemiyorum. İkisi de birbirinden ahlaksız açıkçası, kim olsa annem babamdır der söz söyletmez ama ben oyle pis ahlaksızlıklar gördüm ve yıllar içinde şiddet olarak da daha beteri de bana yansıtıldı geçen senelere kadar. Bir şey beklemem anlamsız ki beklediğimde de bir şey görmedim. Dershaneye gidiyorum işte harçlığımı ve dershne parasını babaannem veriyor. Hadi bu birkaç ayı atlattım iyi kötü idare ederek. Peki sınavdan sonra üniversitede ne olacak? Ben de kaç yaşına gelmişim bir bireyim üniveristede çalışmam gerekecek onun da farkındayım ama gerçekçi olalaım zamanımız eskisi gibi değil hem ekonomik olarak hem teknolojik ve aile yapısı olarak. Yarın bir gün üniversite için en ufak harcama gerektiğinde mahrum bırakacaklar ya da kavga kıyamet üç kuruş yollayıp aylarca onun tatavasını yapacaklar. Maddiyattan değil, huyları kötü ve bana karşı duygu filan beslemiyorlar zaten yıllarca süren kavgalarımız sebebiyle ama onun da sebebi onlar. Bugüne kadar en ufak bir ihtiyacımı söylerken bile kafamda düşündüm tasarladım şöyle ikna edebilmem gerek lafa şöyle girmem gerek diye ve alınacak şey temel ihtiyaç. Bu durumda yıllarca herkesin hemen sahip olduğu şeylere bir kez sahip olamadım ve şu saatten sonra zoruma da gitmemeye başladı tadı kalmadı çünkü artık. Tek sorunum üniversite ve sonrasına da bana destek olmayacaklarını bilip ne yapacağımı bilmemem. Yol gösterenim yok, ileride üniversitede ortalama bir destek bile görmeyeceğim ve neyle karşılaşacağımı bilmiyorum. Zoruma giden şu ana kadar hemen her şeyden mahrum kalmam değil artık, şu saatten sonra insan içine çıkarken bile adam akıllı giysimin olmaması, telefonumjn imei gittikten sonra yeni telefon alınmayacak olması falan filan bunlar zoruna gidiyor.

Hocam çalışıp kendi paranızı kazanmalısınız bence. 3 aylarda, okuldan sonra ve 15 tatilde falan çalışın zaten param yok diye dışarı çıkmıyorum diyorsunuz en azından para kazanmak için çıkın. Aileden umudu zaten kesmişsiniz diye düşünüyorum çalınca paranızı da almazlar herhalde. Üniversiteden sonra artık aile evinden ayrılınca da tamamen siler misiniz engeller misiniz size kalmış.

TheMinor dedi:

Hocam çalışıp kendi paranızı kazanmalısınız bence. 3 aylarda, okuldan sonra ve 15 tatilde falan çalışın zaten param yok diye dışarı çıkmıyorum diyorsunuz en azından para kazanmak için çıkın. Aileden umudu zaten kesmişsiniz diye düşünüyorum çalınca paranızı da almazlar herhalde. Üniversiteden sonra artık aile evinden ayrılınca da tamamen siler misiniz engeller misiniz size kalmış.

Genişletmek için tıkla...

Sildim hocam bir kereden aldığım bir karar da değil aylarca üstüne yattım bu konunun. Her geçen gün yeni bir ahlaksızlıklarına şahit oluyorum bugün de neler gördüm insanlara karşısında tavırlarını gördüm arkalarından soykediklerini duydum maalesef. Olmayacak yere kin besliyorlar herkese. Neyse ki 20 yıl bu hastalıklı insanlara rağmen kendimi iyi anlamda çok fazla geliştirdim hedeflerim yapmak istediklerim oldu hala var olmak zorunda çünkü başka türlü bu insanlarla yaşamak çok kötü bir şey inanın çok kötü. Üniversiteye bu sene sınava girip gideceğim inşallah iyi bir yere giderim çalışıyorum. Gitmek önemli değil de gittikten sonra ne yapacağım önemli. Kafamda bir plan yok hadi 4 sene kyk yurdunda kaldım ya sonra? Mezun olduktan sonra yanlarına gelmek istemem gelmem yani kim olsa ne zaman önce bırakmıştı ama işte yine de geçinmeyi denemek gibi bir hata yaptim ben. Dediğim gibi kazanıp gitmek sorun değil gittikten sonraki hayatım nasıl olacak o önemli silmeye sildim bu insanları yıllardır samimi değiliz ama gittiğim şehirde kendi yaşamımı kurmak istiyorum ailemle iletişim kurmadan hayatıma devam etmek istiyorum kardeşlerimi özlerim diyordum başta ama annem ve babamdan etkilenip daha beter oluyorlar. Kendimi kurtarmak en mantıklısı ve yine dediğim gibi mezun olduktan sonrası kalacak yer, iş filan bunlar önemli. Beni ne bekleyeceğini hiç kestiremiyorum ama artık ailemden uzak yaşamak istiyorum. Okuduğum şehirde kalamk buraya dönmemek istiyorum.