Yaşadığınız en korkunç olay

Ben başlıyorum. Bir gün İstanbul'dan Manisaya yolculuk yapıyorum. Yanımda babam annem kardeşlerim var işte. Küçük kardeşim abi benzinlikte dur tuvalete gideceğim dedi. Bende bir tane benzinlikte durdum. Baya kalabalıktı benzinlik. Durur durmaz garip bir koku geldi. Arabadan indim kaputu açıcaktım. Birden arabanın içinde ateş çıktığını gördüm. Ön kısmından. Tam o sırada da kaputu açmıştım. Ateşi görür görmez arabanın içinden kardeşlerimi çıkardım. Uzak bir yere gönderdim. Bende benzinlikten yangın söndürücü bulmak için göz gezdirdim etrafa ama bulamadım.

Bir şekilde ateşi söndürmem gerekiyordu benzinlikteydik araç patlarsa bayağı sıkıntı olurdu. Özellikle benzinlik gibi bir yerdeyken. Ortalık dumandan geçilmiyordu. Benzinliğin yanında kafe vardı. İnsanlar arabalarına binip kaçtılar oradan. Hatta bir tanesi kaç kaç ortalığın am... Koydu dedi. O da kaçtıktan sonra daha da korktum. Neredeyse çalışanlar dışında kimse kalmamıştı. Bir şekilde ateşi söndürmem lazımdı ama araba patlayacaktı neredeyse. Neyse ki benzinlikte çalışan bir tane genç çocuk yangın söndürücü getirdi. Hala minnettarım o çocuğa hatta yardım edeyim dedi. Ben zorla uzaklaşması için uyardım. Ateş söndürücüyü sıktım yanan yere ama bayağı fazla yanıyordu. Söndürmekte inanılmaz zorlandım.

Söndürdükten sonra benzinlikteki arkadaş su getirdi hepimize. Her tarafım duman olmuştu. Dumandan etkilenmiştim sürekli öksürüyordum. Kardeşimin o ara tuvaleti gelmese belki de şu an bu konuyu açamıyordum. Neyse 1 gün benzinlikte kaldık. Ertesi gün benzinlikte çalışan genç abi benim çekici bir arkadaşım var istersen arayayım gelsin sizin arabayı sanayiye çeksin. Ücret falan istemiyorum dedi. Bende zorla parasını verip kabul ettim. Gittik sanayiye araca ne oldu diye bakılması için. Oraya bıraktıktan sonra bir çorbacıya girdik.

Televizyonda tam biz girdiğimiz gibi araba yanıp patlama haberleri çıktı. Denk mi geldi bilmiyorum. Sonra usta beni aradı çağırdı yanına dedi ki arabanın kablosu fazla ısıdan yanmış. O kadar büyük ateşe küçük bir kablo sebep olmuş. Bir de arabanın bir parçasının yağı koyulmamış dedi. Şu an hatırlayamadım parçayı ama hatırladığım tek bir şey vardı. Ben o parçayı 3 4 gün önce bir ustaya tamir ettirmiştim. Aradım onu işte şöyle şöyle oldu dedim. O da dediki ben yaptıktan sonra çırağa yağ koysun diye uyardım. Yağ koymamış dedi. Sonuç olarak o çırağın yaptığı küçük bir hata neredeyse birkaç kişinin ölümüyle sonuçlanıyordu. Yaptığınız küçük hataların bile çok büyük bir sonucu olabilir.

Beni cidden en çok korkutan anılarımdan biri. Peki sizin en yaşadığınızda en çok korktuğunuz olay hangisi?

Aklıma ilk gelen. O kadar korkunç değil ama hatırlayamadım başka.

Şu an yaşım 19 küçükken 12-13 yaşlarında her çocuk gibi ben de şeker yemeyi çok severdim. Her türlü şekeri yerdim ama en çok olips denen naneli şekerleri çok seviyordum. Yine normal bir gündeyken okul çıkışı annem ile markete girdik. Tam girerken de ağzıma bir tane şeker attım. Markete girdiğim gibi birden şeker boğazıma kaçtı. Ciddi ciddi ölüyorum sandım. Galiba bir 30-45 saniye öyle boğazımda şeker ile debelendim markette. Markettekiler de bir panik oldu. Herkesin gözü benim üzerimde falan. Tabii ben canımla uğraşıyorum. Annem korkulu gözler ile bana bakıyor. Ben su içmeyi deniyorum öksürüyorum hiçbir şekilde çıkmıyor. Tamam dedim ben gidiyorum. Suratım falan bembeyaz olmuş. O anda bir adam beni sırtımdan dolayıp mideme baskı yapıp çıkardı şekeri. Allah razı olsun o adamdan. Şanslıydım bayağı herhalde bir yarım saniye daha dursam gidecektim. O gündür de hiç yemem öyle şekerler hep yumuşak şeker yedim. En korkunç anım budur herhalde.

Çocukluğum trajik vakalarla geçti. Bir kere kaçırılmaya teşebbüs vakam var ki şans eseri yanımda benden birkaç yaş büyük bir akrabam olmasa şu an burada olmayabilirdim ya da bazı organlarım eksik olabilirdi. Bir kere öldürülüsüye dövülmem var ki yine şans eseri kurtuldum. Bir kere boğulma vakam var, yine şans eseri kurtuldum. Bir keresinde de sevdiğim bir arkadaşımın alacak verecek yüzünden öldürülmesi var... Dar alanda uzun süre kapalı kalmışlığım yüzünden sahip olduğum klostrofobim var. Dar alanlarda boğulmaktan beter oluyorum.

Çocukluğum çok normal geçmedi. Bu yüzden en büyük zaaflarımdan biri çocuklar. Erişimim olabilecek bir yerde çocuklara zarar vermeye çalışan birini gördüğümde boğazına yapışıp yere yapıştırmaktan hiç çekinmem, yapmışlığım da var.

Psikolojimi 0 profesyonel destek ve saçma sapan ilaçlar olmadan sağlıklı tutabilmeme de hayranım. Sağlıklı olduğunu umuyorum yani

Annem’in yoğun bakıma kaldırılma haberini alınca başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Bir ayak kırılmasıyla 28 gün yoğun bakımda yattı. Pek ayrıntıya girmek istemiyorum.

Jira dedi:

Dar alanda uzun süre kapalı kalmam var, sahip olduğum klostrofobinin sebebi.

Genişletmek için tıkla...

Bu konuda sizi çok iyi anlıyorum hocam. Küçük yaştan beri çok ağır klostrofobim var. Bir keresinde 2 saat civarı asansörde kalmıştım. Asansörde kaldığım için değil, asansör dar olduğu için çok korkmuştum. O an gerçekten ölmeyi bile tercih ederdim. Allah kimseye böyle bir şey yaşatmasın.

Rüyamda mafya tarafından kovalanırken bir koşeye sıkıştırılıp bıçaklanıp öldürülmüştüm. Hiç hoş değildi.

15 Sene falan önceydi, bayram öncesi yoğun trafikte kafa kafaya iki araç kaza yapıyor. Biz de yolcu arabasıyla giderken şöför merak edip durdu. Aracın biri önden fena içe göçmüştü, şöför sıkışmış çıkamıyor. Arka koltuktakilerin kapı açılmıyordu ama arka camdan çıkardılar. Bu arada kazayı gören duruyor. 30-40 araba çok rahat var. Kazanın olduğu yer bir benzinliğin önü aynı zamanda. Göçen arabanın önünden hafif hafif duman çıkmaya başladı. Dumanın alevlere dönmesi 15 dk falan sürdü. İtfaiye yarim saat sonra geldi, herkes itfaiyecileri linç etmek istedi. Bir kişi de çıkıp demediki burda bir benzinlik var içinde 1 tane bile yangın söndürücü yok, burda 30-40 araba var bir tane bile yangın söndürücü çıkmadı itfaiyenin suçu ne. Her muayenede bsşkasının yangın tüpüyle muayeneden geçtiğimiz için....

Kızılay patlamasını çok yakından yaşadım. Allah o kaosu bir daha göstermek nasip etmesin. Ben hayatımda öyle bir şey görmedim. Her şey bir anlık.

5 yaşındayken otel havuzuna düşmüştüm. Düştüğüm zaman da saat akşam 5 gibi neredeyse herkes odasına gitmiş babamın saunadan gelmesini bekliyoruz. Orada tanıştığım bir arkadaşımla annemden bir şey yapmak için izin alıyorduk annem tamam deyince ben sevinip geri geri giderken havuza düştüm. Bir otuz saniye falan kaldım suyun boğazıma dolması çok kötüydü neyse ki arkadaşımın babası havuza atlayıp beni çıkarmıştı. Nasıl olduysa travma da yaşamadım hala rahatça suya girerim.