Öncelikle küçükten büyüğe gideceğim.
1- Ben daha ilkokulda küçücük bir çocuk iken bir ayı (kocaman çocuk) benim karın boşluğuma çarptı ve nefes alamadım.
2- Bana nedensizce hep bisiklet çarpıyor. Yolda duruyorum gelip bana çarpıyor artık alıştım.
Şimdi anlatacağım ikisinin önem sırasını tam bulamadım.
3- Biz annem, ben, babam ve kardeşim Erzincan'da havalimanına gidiyor iken yolda tren yolu vardı ve uyarı yoktu (ya da biz görmedik) biz ona yüksek hızla girdik ve araba birkaç metre havalandı kafamı tavana çarptım kemer olmasına rağmen ve aşağı düştük. Allah'tan geri yola düştük yoksa büyük bir kaza olabilirdi. Bunda komik olan şu aynı kazayı bizim hemen arkamızdan gelen dedemler de yaptı.
4- Biz Yozgat'ta bir tanıdığımızın düğününe giderken benim amcam arabayı sürüyordu. Bir anda amcamın gözleri kapanmış yavaş yavaş. Sonra biz yavaş yavaş sol şeride doğru kaydık. Babamın kuzenleri de bizim arabadaydı. Babamın kuzenlerinden birisi amcama " amca amca" diye bağırınca amcam ayılmış.
Benim içinde olmadığım kazalar.
1- Benim dedelerim yolda ( köy yolu) giderken sürüş hakimiyetini kaybetmişler. Sonra yolun kenarına uçmuşlar. Allah'tan hiç kimse ölmemiş.
2- Bunda yine dedem var. Dedem ve babaannem fırından ekmek almak için durduklarında bir kamyon onları görmeyip dedemin yanında duran bizim arabanın ön tamponunu almış götürmüş. En azından kimseye bir şey ölmedi.
Ne çok ölümden dönmüşüz be. Hem bizim aile hem Technopat.