Eğer annesinin olmadığından ve önümüzdeki 15 yıl o kediyle yaşamaya hazırsanız çekinmeyin. Koyun bir kutuya götürün veterinere. Yavru kedi kolay alışır. Benim iki kedim var (fotoğraflarını da bırakayım
), ikisini de sokaktan (kurtardım) aldım. Hatta tekir olan eve kargo alırken kendi girdi eve, bir daha da çıkmadı
Bakabileceğinize dair en ufak bir şüpheniz varsa veya bir anda 500 lira masraf çıkardığında ödeyemeyecekseniz hiç bulaşmayın bile. Evdeki eşyalarınıza da zarar vereceğinden emin olabilirsiniz, alırken bunu da hesaba katın. Son olarak birkaç tavsiye bırakayım:
- Mümkün olduğunca kuru mamaya alıştırın bir an önce.
- Kendi yediğiniz şeylerle (salçalı ev yemeği, tatlı, kuruyemiş, zeytin, cips...) beslemeyin. Kaynatılmış ve kesinlikle yağsız, baharatsız, tuzsuz olmak kaydıyla tavuk, et gibi şeyler verebilirsiniz. Peynir vermeyin. Çiğ et yedirmeyin, parazit kapabilir. Kediler arada ot da yiyor. Yıkayıp marul verebilirsiniz veya evde kedi otu yetiştirebilirsiniz. Soğan, sarımsak, pırasa tarzı şeyleri (genelde sevmezler ama benimki pırasa yiyor nedense) kesinlikle yedirmeyin. Yememesi gereken bir şey yemesi durumunda kusabilir, ishal olabilir ve genel olarak zararlı işte.
- Haftada 1 kutudan fazla yaş mama vermeyin.
- Etrafta ip gibi şeyler bırakmayın. Saçma sapan şeyler yutabiliyorlar. Etrafta yapay çiçek falan varsa kaldırın.
- Kedinizin damak zevkini öğrenmeye çalışın. Ona göre neleri etrafta tutmamak gerektiğini zamanla öğrenirsiniz. Örnek olarak sarı kedim kuruyemiş ve tatlılara sarkar hep ama tavuk bile yemez. Tekir kedim ise zeytine ve bizim yediğimiz yemeklere sarkar.
-Eve ilk geldiğinde kumuna yapmıyorsa bir yere çişini yapana kadar bekleyin, sonra çişe peçete bandırıp kumuna gömün. Sonra hep kuma gidecektir.
-Evinizde saksı varsa ve kedi dibini kazarsa toprağı yumurta kolisiyle örtebilirsiniz. Koliyi delemiyorlar.
