Im_Conqueror
Hectopat
- Katılım
- 24 Ocak 2021
- Mesajlar
- 846
- Çözümler
- 3
Kısaca eskiden sanatçılar vardı şimdi ise şarkıcılar.
Yeni nesil şarkılar neden kötü?
- Konuyu başlatan 467597
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 33
- Görüntüleme 5B
Oynatma listesi daha iyi olur.
Evet dediğiniz dönemlerde severek dinlemiş olduğum müzikler var. Argümanınız mantıklı ve doğru. Son yıllarda bu anı yaşadığımız için bize daha doğrusu bana modern müzikler kötü geliyor. Gerçekten ben nasıl hiç bunu düşünemedim. Ama ne yapayım sürekli kötü müziklerle karşılaşınca insan ister istemez modern müzik kötüdür düşüncesine itilebiliyor tabii ben yine komple kötüdür dememiştim. Ama o daha önceki iletinizde bir video atmıştınız oradaki müzikleri dinledim oldukça hoşuma da gitti. Gerçekten samimi olarak söylüyorum ufkumu açtınız.
Klasikleşmesi gerekmez, sağlam olduğunu düşündüğünüz kaç tane varsa atın dinlerim. Klasikleşmiş veya klasikleşmemiş ama klasikleşebilir ne varsa. Baya cahil kaldım modern müzik konusunda. Ön yargım olmadan bir fikir, bilgi sahibi olmak isterim modern müzikte. Hem de güzel parçalar dinlemek isterim. Çünkü modern müzik haznem pek geniş değil. Yoksa arşiv istemezdim : )
Zevklerin ve renklerin mantıklı bir şekilde tartışılamayacağı açık. Sorunun en derinine inmek lazım, neden çok fazla kötü sanatçı var?
Türkiye özelinde 40-50 sene öncesine gidersek, eğer meşhur olmak istiyorsanız bunu hak etmeniz gerekiyordu. Genelde okullar/meyhaneler ve ardından gazinolarla başlayan serüven, radyolarda ve en son -icadından sonra- televizyonlarda devam ediyordu. Eğer yeteneğiniz yoksa, güzel şarkı yapıp söyleyemiyorsanız bırakın televizyonu, daha ilk gittiğiniz meyhanede yuhalanırdınız muhtemelen. Yani sadece iyiler ayakta kalabiliyordu. Bugün Türk müziğinin hiç unutulmayan isimleri hep bu şekilde yetişti.
Eskiden, bugün olduğu kadar kötü müzik örneği yoktu çünkü müziği kayıt altına alıp toplumun haberdar olacağı şekilde dağıtabilmek zaten belli bir seviye gerektiriyordu.
Yurtdışında da benzer süreçler hakimdi.
Fakat son 20 senede her alanda ivme kazanan popülerizm ve tüketme hevesi müziği de derinden etkiledi. Teknoloji ve iletişimin gelişmesiyle dükkanındaki Bahattin abi bile sesini milyonlara duyurabilme imkanına sahip oldu. Böyle olunca ister istemez kalite düştü. Düşük kaliteli sanatçıların dahi iyi paralar kazanabildiğini gören yeni nesiller, eskiler kadar uğraşmaz oldu. Yap çok baskın bir ritim, üzerine 3-5 efekt. Doldur vokalleri ve üzerine ağır işlemli solist sesini.
Yaz şarkıcıları diye bir şey bile var artık, sadece yaz sezonu için müzik yapıyor adamlar
(kötü bir şey değil tabii kaliteli olduktan sonra).
Durum bu hale gelince kendi çapında şarkı söyleyebilen herkes eline mikrofon alıp albüm yapmaya başladı. Normal şartlarda, kimsenin dönüp bakmayacağı sesler dahi yıldız olarak lanse edilir oldu. İşin içinde ciddi paralar dönmesi de en büyük itici güç tabii.
Sonuç olarak "şarkıcı" sayısı hızla arttı. Aynı zamanda ortalama kalite de düştü. Kalite düşüşüyle beraber ortaya çıkan eser sayısı artınca doğal olarak bütün eserler arasından, kaliteli denebilecek özgün parçalar çıkma ihtimali de azaldı. Yani 20 sene öncesinden bugüne 10 tane sağlam eser kaldıysa; bundan 20 sene sonra, günümüzden belki 5-6 eser kalmış olacak.
Biraz da konu içerisinde yapılan tartışmaya bakarsak. Yeni nesil şarkı denilince beraberinde türünden bahsetmeden olmaz. Yeni nesil ama pop mu, caz mı, klasik mi? Bu ayrım yapılmadan sığ bir tartışmadan öteye geçilemez.
Ben mesela pop'u (bazı klasikleşmiş parçalar dışında) genel olarak sevmem. Eskini de sevmem, yenisini zaten hiç beğenmiyorum. Metal mesela, tamamen baş ağrısı sebebi gibi geliyor. Doğal olarak bu türlerde örnek olarak verilen (o türü sevenlere göre) çok iyi şarkılar, benim için bir anlam ifade etmiyor. Aynı benim farklı bir türde çok iyi diye nitelendirdiğim şarkıların, başkasına son derece kötü gelebileceği gibi.
Yani halihazırda rap sevmeyen birisine yeni rap'ler muhtemelen daha da kötü gelecektir. Bu kişiye rap içerisinden en iyi örnekleri de gösterseniz yine hoşuna gitmez. Zorla da güzellik olmaz, aynı yemek veya giyim alışkanlıkları gibi. Bazı şeyler ne kadar zorlasanız da size uymaz. Tamamen kişinin karakteri ile alakalı.
Yalnız not düşeyim, ben sözlü müzikler üzerine konuşuyorum. Sözsüz müzik bence dönemine göre ayrılmaz. Sadece iyisi kötüsü olur. Kötü olan 1970'te de kötüdür. 2055'te yapılacak bir parça ise çok çok iyi olabilir. Aynı tür içerisinde kalındığı sürece de gayet güzel tartışılabilir bence.
Peki sözlerde ne var ki şarkıyı bozuyor. Öncelikle bir söze müzik yaptığınız zaman mecburen sözlerin akışına tabi kalmanız gerekir. Sözler sığ, bariz bir zorlama ve altyapısız şekilde hazırlandıysa doğal olarak buna yapılacak müzik de ancak o kadar iyi olabilir. Söz niye kötüleşiyor sorusunun cevabı ise bu konuyu aşıyor artık. Bir nevi başa dönmek gibi..
Türkiye özelinde 40-50 sene öncesine gidersek, eğer meşhur olmak istiyorsanız bunu hak etmeniz gerekiyordu. Genelde okullar/meyhaneler ve ardından gazinolarla başlayan serüven, radyolarda ve en son -icadından sonra- televizyonlarda devam ediyordu. Eğer yeteneğiniz yoksa, güzel şarkı yapıp söyleyemiyorsanız bırakın televizyonu, daha ilk gittiğiniz meyhanede yuhalanırdınız muhtemelen. Yani sadece iyiler ayakta kalabiliyordu. Bugün Türk müziğinin hiç unutulmayan isimleri hep bu şekilde yetişti.
Eskiden, bugün olduğu kadar kötü müzik örneği yoktu çünkü müziği kayıt altına alıp toplumun haberdar olacağı şekilde dağıtabilmek zaten belli bir seviye gerektiriyordu.
Yurtdışında da benzer süreçler hakimdi.
Fakat son 20 senede her alanda ivme kazanan popülerizm ve tüketme hevesi müziği de derinden etkiledi. Teknoloji ve iletişimin gelişmesiyle dükkanındaki Bahattin abi bile sesini milyonlara duyurabilme imkanına sahip oldu. Böyle olunca ister istemez kalite düştü. Düşük kaliteli sanatçıların dahi iyi paralar kazanabildiğini gören yeni nesiller, eskiler kadar uğraşmaz oldu. Yap çok baskın bir ritim, üzerine 3-5 efekt. Doldur vokalleri ve üzerine ağır işlemli solist sesini.
Yaz şarkıcıları diye bir şey bile var artık, sadece yaz sezonu için müzik yapıyor adamlar
(kötü bir şey değil tabii kaliteli olduktan sonra).Durum bu hale gelince kendi çapında şarkı söyleyebilen herkes eline mikrofon alıp albüm yapmaya başladı. Normal şartlarda, kimsenin dönüp bakmayacağı sesler dahi yıldız olarak lanse edilir oldu. İşin içinde ciddi paralar dönmesi de en büyük itici güç tabii.
Sonuç olarak "şarkıcı" sayısı hızla arttı. Aynı zamanda ortalama kalite de düştü. Kalite düşüşüyle beraber ortaya çıkan eser sayısı artınca doğal olarak bütün eserler arasından, kaliteli denebilecek özgün parçalar çıkma ihtimali de azaldı. Yani 20 sene öncesinden bugüne 10 tane sağlam eser kaldıysa; bundan 20 sene sonra, günümüzden belki 5-6 eser kalmış olacak.
Biraz da konu içerisinde yapılan tartışmaya bakarsak. Yeni nesil şarkı denilince beraberinde türünden bahsetmeden olmaz. Yeni nesil ama pop mu, caz mı, klasik mi? Bu ayrım yapılmadan sığ bir tartışmadan öteye geçilemez.
Ben mesela pop'u (bazı klasikleşmiş parçalar dışında) genel olarak sevmem. Eskini de sevmem, yenisini zaten hiç beğenmiyorum. Metal mesela, tamamen baş ağrısı sebebi gibi geliyor. Doğal olarak bu türlerde örnek olarak verilen (o türü sevenlere göre) çok iyi şarkılar, benim için bir anlam ifade etmiyor. Aynı benim farklı bir türde çok iyi diye nitelendirdiğim şarkıların, başkasına son derece kötü gelebileceği gibi.
Yani halihazırda rap sevmeyen birisine yeni rap'ler muhtemelen daha da kötü gelecektir. Bu kişiye rap içerisinden en iyi örnekleri de gösterseniz yine hoşuna gitmez. Zorla da güzellik olmaz, aynı yemek veya giyim alışkanlıkları gibi. Bazı şeyler ne kadar zorlasanız da size uymaz. Tamamen kişinin karakteri ile alakalı.
Yalnız not düşeyim, ben sözlü müzikler üzerine konuşuyorum. Sözsüz müzik bence dönemine göre ayrılmaz. Sadece iyisi kötüsü olur. Kötü olan 1970'te de kötüdür. 2055'te yapılacak bir parça ise çok çok iyi olabilir. Aynı tür içerisinde kalındığı sürece de gayet güzel tartışılabilir bence.
Peki sözlerde ne var ki şarkıyı bozuyor. Öncelikle bir söze müzik yaptığınız zaman mecburen sözlerin akışına tabi kalmanız gerekir. Sözler sığ, bariz bir zorlama ve altyapısız şekilde hazırlandıysa doğal olarak buna yapılacak müzik de ancak o kadar iyi olabilir. Söz niye kötüleşiyor sorusunun cevabı ise bu konuyu aşıyor artık. Bir nevi başa dönmek gibi..
