Evet genç arkadaşım, okumuş, mürekkep yalamış, evini kurmuş bir orta yaşlı olarak nasihat değil, fikir beyanı yapayım.
Ailenin gelir düzeyi ülke için belirttiğin gibi orta üstü, nüfusun %70'inden fazla. Ama riski sen de biliyorsun ki ticarette yarının garantisi yok.
Hangi yabancı üniversiteye gidersen git, mezun olduktan sonra orada iş bulacaksın diye bir garanti yok. Eğer akademik olarak çok iyi yetişmediysen muhtemelen garsonluk ya da başka bir hizmet grubuna girmen gerekecek sonuç olarak.
Cümle yapından ve kullandığın kelimelerden aslında her şeyin farkında olduğun, kişisel gelişimini iyi desteklediğin anlaşılıyor. Derdini, düşüncelerini gayet açık şekilde, internet körelmesine uğramadan anlatabiliyorsun.
Eğer ailen ecnebide okuma niyetini ekonomik olarak desteklemeyecekse ve kişisel bir birikimin yoksa, ne yazık ki çok zor. Ülkemizden çok az sayıda programdan burslu öğrenci alıyorlar. Bu da demek ki okul + iş (ilk 2 sene Full time olmuyor çünkü öğrenci vizen olacak).
Burada kalırsan ailenin sana ve görüşlerine pek değer vermeyeceği izlenimini aktarıyorsun. Burada ise yapman gereken bir şekilde bağımsızlığını kazanmaktır. Kendi işini kurabilirsin (esnaf olmak zorunda değilsin). Açılan esnaf işletmelerinin %80'i zararla kapanıyor. Her şeyi düşünmelisin.
Daha da yazardım ama bana ayrılan vaktin sonuna geldim
not:
Ülkemizde eğitim sistemi berbat. Dolayısıyla ecnebiden üniversite burs kabul oranı gerçekten yok denecek kadar az. Oradaki üniversitelere fkirlerinle başvuruyorsun. Geçmişte yaptığın işler, gelecek planların, ekonomik planların vs. kısaca tüm hayatını ve akademik backgroundunu sunup kabul almalısın. Aksi halde yıllık ortalama 40bin $ civarı okul + yaşam maliyetin olacaktır (bazı ülkelerde eğitim ücretsiz, onlarda 20bin $ diyelim)...