Kendi yaşadıklarımı anlatıyım. Okul bitince ilk 1-2 ay iş bulmadım saol'sun babamda çok kıstırmadı iş bul diye. Ben sıkıldım iş buldum iş hayatında da aldığın paranın istediklerini alamadığım için üzülüyor insan. Alamadığın şeyleri alınca bu sefer tatmin olup satsam mı yada napsam diye düşünüyorum. Ama o istediğin şeyler neler bilmiyorum, genelde TR'de gençlerin istedikleri belli zaten iphone,ps5 falan onlara sahip olduktan sonra elimi süresim gelmedi sıkılıyorum, şahsen kendimden örnek veriyim her zaman bi iphone'um olsun istemişimdir, 16 pro aldım aldıktan 2-3 ay sonra ulan heveslendiğim telefon bu muymuş dedim satmayı düşündüm uğraşmak istemedim satmadım, kız arkadaş'ım hep sanaldan oldu gerçek hayatta'da yapıyım dedim yaptım 1 hafta her gün (pazartesi'den pazar'a full, iş bulmadan önce yaptım) buluştuk sıkıldım ondan da ayrıldım. İyi bir bilgisayar var evde abim üniversiteye gitmeden önce hep oynamak isterdim başından kalkmak istemezdim (4 sene önce), üniversiteye gitti şimdi hiç birşey yapasım gelmiyor. "İnsan ulaşamadığı her şeyin delisi, ulaştığı her şeyin nankörüdür." Pablo Neruda bu lafı artık daha çok anlamaya başlıcaksın istediğin şeylere ulaştıktan sonra.
