Ailem doğum günümü kutlamadı

Sana göre değil, ona göre öyle. Başkalarının sorunlarını kendi sorunlarınla kıyaslama.
Pasta almışlar işte. Belli kendi aralarında sorunları var ve bir kutlama yapabilecek halleri yok. Yani sırf doğum günü kutlanmadı diye ağlayacaksa bu hayatta çok zor zamanlar geçirir.
 
Pasta almışlar işte. Belli kendi aralarında sorunları var ve bir kutlama yapabilecek halleri yok. Yani sırf doğum günü kutlanmadı diye ağlayacaksa bu hayatta çok zor zamanlar geçirir.

Ya tamam da kral adam belki ergenlikten dolayı psikolojisi ve duyguları yerinde değildir ondan kafaya takmıştır yani ki takılmasında haklı da. Anneler gününde falan o kadar şey yapmış bari çocuğa bir sarılsalardı. Fakat bende dediğiniz gibi aralarındaki sorunlardan dolayı onların da moralinin olmadığını düşünüyorum.
 
Pasta almışlar işte. Belli kendi aralarında sorunları var ve bir kutlama yapabilecek halleri yok. Yani sırf doğum günü kutlanmadı diye ağlayacaksa bu hayatta çok zor zamanlar geçirir.

Asla bir anne baba kendi sıkıntıları yüzünden çocuğunu aç bırakmaz, ona bir hiçmiş gibi davranmaz. Yani biraz empati yapsanız neler anlarsınız. Ergenlik de ayrı bir dert tüm hormonlar aktif kafa karışık duygular karışık.
 
Pasta almışlar işte. Belli kendi aralarında sorunları var ve bir kutlama yapabilecek halleri yok. Yani sırf doğum günü kutlanmadı diye ağlayacaksa bu hayatta çok zor zamanlar geçirir.
Benim ailem hakkında önceki yazılarımı okuyanlar beni anlıyor zaten. Baştan yargıya ve hahaha ifadelerinize karşı inan sakin olmaya çalışıyorum.

Yani sırf doğum günü kutlanmadı diye ağlayacaksa bu hayatta çok zor zamanlar geçirir.
Beni okuldan almaları, ikisinin de alkolik olması, küçüklükten beri evde yalnız kalmam ve bakım açısından ihmal edilmem, geceleri kavga çıkacak korkusuyla uyuyamamam ve burada yazmak istemediğim türlü iğrençlikler başıma gelirken çok zor zamanlar geçirmiştim zaten. Bu yaşımın özel olmasını istiyordum o yüzden hiç değilse sarılmalarını bekledim. Teşekkürler.
 
Son düzenleme:
Beni okuldan almaları, ikisinin de alkolik olması, küçüklükten beri evde yalnız kalmam ve bakım açısından ihmal edilmem, geceleri kavga çıkacak korkusuyla uyuyamamam ve burada yazmak istemediğim türlü iğrençlikler başıma gelirken çok zor zamanlar geçirmiştim zaten. Bu yaşımın özel olmasını istiyordum o yüzden hiç değilse sarılmalarını bekledim. Teşekkürler.
Halinize üzüldüm. Ne hayatlar var be dedirtecek cinsten. Üzülmeyin desem bir işe yaramaz. Ebeveynlerini seçemiyorsun işte, onlara verdiğin ilgiyi onlardan da bekliyorsun fakat bazı zamanlar alamıyorsun. Umarım bu dönem sizin için de, ebeveynleriniz için de daha zorlayıcı olmadan geçer biter.
 

Geri
Yukarı