Üniversitede arkadaşsız kaldım

Merhaba. Bugün üniversitenin ilk günüydü. Aile evinden gidiyorum üniversiteye. Yurt vb. yok yani. Zaten zor arkadaş edinen birisiyim. 4 yıllık lisede 2 yeni arkadaşım oldu sadece. Her neyse. Bugün sınıfa girdim yerime oturdum herkes herkesle arkadaş olmuş. Bir ben tek kalmıştım. Biraz da çekiniyorum başkalarına arkadaşlık teklif etmeye. Bana teklif edilince çekinmiyorum sadece. Nasıl arkadaş edinebilirim üniversitede? Lisedeki gibi olsun istemiyorum. 😔
Ooo sonunda benim gibi birisi buldum. Hocam yalnız değilsin. Bende aile evinden gidiyorum yurttan olanlar kanka olmuşlar bile. Benim gibi aile evinden olanlar ise birbirini tanıyor ben hiçbirini tanımıyorum. Biraz muhabbet ettiklerim var ama çok minimal düzeyde gözlem yapıp toxic gözükenleri eliyorum bu kadar ilk haftaya 10 üzerinden puanım 1,5.
 
Arkadaşsız kaldım diye stres yapma öncelikle. Bu sefer kendini daha çok kasarsın ve insanlardan iyice uzaklaşırsın. Buna hiç gerek yok. Çok basit gelecek ama en iyisi akışına bırakmak. Rahat olun hocam. Mutlaka bir yerde birisiyle aranda bir muhabbet geçecektir ve yavaş yavaş arkadaşlığa yürüyecektir. Arkadaşlık teklif edilerek oluşmaz zaten. Her şey akışında giderken zamanla muhabbet sıkılaşır. Belki bir gün seni de birisi ortama çağırır ve aralarına katılırsın. Sonuçta hepsi yurttan tanışsa da daha can ciğer değiller ki. Mutlaka yeniliğe açıklardır. Birinin yanına gidip konuşmanıza da gerek yok. Mesela boş boş otururken yanda iki kişi sohbet etse ve sen de bir kelimeyi cımbızlayıp "Aynen, çok doğru." falan desen bile zamanla muhabbet gelişir. Verdiğim örnek tabii ki saçma geldi şu an. Fakat orada, o anda saçma gelmez. Neyse, dediğim gibi kendinizi kasmayın yeter. Zamanla birisi çıkar önünüze. Dert edilecek şey değil.
 
1 hafta oldu hala arkadaş edinemedim. İnsanlar hemen arkadaş oldu. Sadece derse girip çıkıyorum.

Bu sabah bölüm grubuna alın beni dedim önüme gelene. Ne hikmetse sınıfın yarısı grupta yok. Sonra birine sordum konuştuk. 6-7 kişi takıldık tüm gün. Kafanıza göre birini bulsanız yeter. Kimse size düşman gözüyle bakmaz.
 
Bende üniversitede 1. Sınıfım şuan aile evinden gidiyorum. Yurtta kalanlar rahat arkadaş bulmuşlar. Bende ilk günler pek takılacak biri bulamadım ama şuan yavaş yavaş araya giriyorum. Bugün sınıf gruplarının tamamına girdim mesela.

Sınıfımda neredeyse tamamı kız olunca Johnny Sins gibi hissediyorum kendimi. O yüzden mantıklı davranmam gerek.
 
Bende üniversitede 1. Sınıfım şu an aile evinden gidiyorum. Yurtta kalanlar rahat arkadaş bulmuşlar. Bende ilk günler pek takılacak biri bulamadım ama şu an yavaş yavaş araya giriyorum. Bugün sınıf gruplarının tamamına girdim mesela.

Sınıfımda neredeyse tamamı kız olunca Johnny Sins gibi hissediyorum kendimi. O yüzden mantıklı davranmam gerek.

Ben yurttayım ama odadakiler biraz garip. Kimse konuşmuyor, iletişim sıfır. Bir haftadır dayılar gibi sahili turluyorum.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı