Merhaba, ben 15 yaşında, hayatımda hep arka sıralarda durmuş, içine epey kapanık, tek bir arkadaşı bile olmayan bir ergenim. Aslında akıl yaşım ergen sayılmaz. Bu arada adım "Brus".
Bilgisayarlar ile ilk tanışmam 2006 yılında ben daha 5 yaşındayken oldu. Babam elinde üzerinde "Casper" yazan kare bir kutuyla eve gelmişti. Ne olduğunu hiç anlamamıştım "tuşşu teveziyoon yapmışyay" diyebiliyordum.
Tabii sonradan gerçeği anladım. Buna Laptop deniyormuş. Hayran olmuştum. Cihazıda babamı izleyerek 1 yıl gibi bir sürede kusursuz bir şekilde kullanmaya başladım.
Zaman su gibi akıyordu ve 12 yaşıma girmiştim. Babam elimde San Andreas, Counter-Strike 1.6 gibi oyunların CD'si ile gelip bana sürprizler yapıyordu fakat oyunlar ilgimi zerre çekmemişti benim ilgimi çeken programlardı.
Bir gün internetin derin sayfalarına dalmıştım ve internetin karanlık sitelerinde cirit atıyordum. Sitenin adı "JeedWebSite" gibi bir şeylerdi. Sitede ne ararsanız mutlaka buluyordunuz. Mesela başkanların konuşmaları, masum insanların kişisel bilgileri gibi şeyleri bulabiliyordunuz. Tabii siteye sadece kendi bilgilerini savunabilen elit kişiler girmeliydi fakat ben durumdan bihaberdim.
Sitede başkanların konuşmalarını gülerek okurken sağ altta bir mesaj belirdi. "Üüf bıktım bu Caja güncellemelerinden" dedim ve mesaja bakmadan bile kapattım. Yaklaşık 20 saniye bile geçmemişti ama yinede yeni bir mesaj daha geldi. "O butona basabildiğine göre fazla cesursun" resmen korkudan kalbim durdu. Siteyi ve bilgisayarı ışık hızında kapattım ve tırnaklarımı yiyerek yatağıma girdim.
-Saat Gece 03:27-
Gözlerime uyku girmiyordu. O mesaj aklımdan çıkmıyordu çok korkmuştum. Sonra kendi kendimi cesaretlendirip 00:00'dan sonra yasak olmasına rağmen bilgisayarın küçük ve tozlu "Başlat" tuşuna bastım.
Yaklaşık ilk 5 dakika her şey normal gözüküyordu. Sonra sağ alta bir kutu geldi. Mesajın sahibi "7.jjack" diye birisiydi.
-Kanka, benden bilgisayarı kapatarak kaçamıyorsun. Aynı durumu tekrarlaman halinde bilgisayarını unut!
Sol alt tarafa benimde mesaj yazmam için bir kutu geldi. Ne yazmalıyım diye düşünmeye başladım.
+Sen kimsin?
-Ah, başlangıç için ne kötü ve klasik bir soru. Bana kısaca j7 diyebilirsin.
Biraz cesur görünerek j7'nin gözüne girmeliyim diye düşündüm. Nede olsa kitaplarda hep öyle oluyordu değil mi.
+Bana bak! Bilgisayarımdan derhal çık aksi halde Malwarebytes ile seni yok ederim!
-Malwarebytes ha
Son mesajından 5 saniye geçmemiştiki masaüstüme Malwarebytes imgesi çıkmıştı. Bu adam kimse işini iyi biliyor olmalıydı.
-Kanka, tıklasana. Beni bu PC'den çıkar.
Aslında tıklasam bile j7'nin bilgisayardan çıkmayacağını biliyordum ama yinede merakıma yenik düşüp basmıştım.
Laptop 10 saniyeliğine uçak gibi ses çıkartıp sustu. Ekranda değişik yazılar çıkıyordu ardından laptop kapandı.
Laptopun tozlu başlat tuşuna tekrar bastım. Başta Windows 8.1 yerine Jindows 7 yazıyordu. Neredeyse tüm dosyalar değişmiş, bazılarının yerinde ise yeller esiyordu. Sonra o tanıdık kutu çıktı.
-Sana bunları öğretebilirim. Gerçeği söylemek gerekirse ben bir şizofrenim ve 2 ay içerisinde intihar etmeyi düşünüyorum. Şunuda ekleyeyim.
Kanka, beni sakın vazgeçirmeye çalışma.
Ne yapabilirdim diye düşündüm. Bu manyaktan eğitim almak fena değil gibiydi.
+Tamam eğitim alacağım ama önce kendini tanıt.
-Bu da ne? Evlilik programındamıyız ahmak!
Laptoptan tiz bir "szzz" sesi geldi. Bilgileri kontrol ettiğimde 6 GB Ram kalmıştı yani 2 GB Ram yanmıştı.
O gün elimden geldiğince mantıklı bir şekilde konuşmaya çalıştım fakat ona rağmen kayıplarım şunlardı.
20 GB SSD alanı, 2 GB Ram, 80 GB HDD alanı, CPU'da 0.3 Ghz azalma.
Günde 4 saat olmak üzere yaklaşık 62 gün hack eğitimi aldım. Verdiği bilgileri su gibi yuttum. Çok iyi anlatıyordu ve çok kaliteli bilgiler vermişti. Kullandığı programı kendisi kodlamıştı. Adı BJ7'ydi. Basit olmasına nazaran çokta kullanışlıydı.
Fakat 67 gün sonra j7'nin intihar haberi tüm internet alemini kapladı. Eğitim aldığım kişi zamanında çok büyük işlere imza atmış bir kişiydi. ZKT grubunu tek başına hackleyen, Siber Polislerin bir numaralı hedefi namıdeğer j7'ydi o.
Yaptığı icraatleri okudukça "Vay BE!" Diyordum.
Benim ilk hack olayım okulda gerçekleşti. Ders Bilgisayar dersiydi. Okulumuza daha yeni kurulmuş bilgisayarlar ile ders işliyorduk. Daha sonra öğretmenimiz USB'den Powerpoint hakkında bir video izletmek isteyip USB'yi deliksiz bir şekilde USB 3.0 portuna oturttu.
O çok tanıdık mesaj kutusu projeksiyona yansıdı.
Bu bir fidye mesajıydı. Öğretmenin bilgisayarına erişen kişi burada 25'den fazla Bilgisayar olduğunu anlamış ve şu mesajı yazmıştı.
-Hey, öğretmeeen burasının bir okul olduğunu ve 30'dan fazla Bilgisayar olduğunu biliyorum. Hepsinin bozulmasını istemiyorsun değil mi? Okula olan ücreti ödemek için tüm yıl ücretsiz çalışırsın!
Öğretmene baktığımda gözü yaşarmıştı. Ağzında bir şeyler geveleyip bilgisayara bulaşan kişiye kim olduğunu sormak üzereyken onu durdurdum.
-Ne yapacaksın? Senin daha kendine hayrın yok.
+Çekil şuradan hoca!
-Tamam, bir şey olursa sen ödersin.
Üzerinde "J7" yazan USB'mi viruslu USB'nin yanına taktım ve monitörün yanına geldim.
-Ergen, çekil oradan yoksa tü...
Bilgisayarı o kadar hızlı güvene aldım. Fiyeci yazısını bile tamamlayamamıştı.
Sınıfa kısa bir bakış attım. Herkes şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Öğretmen özür dilemişti ve viruslü USB'yi hışımla parçalayıp bunu ona veren öğrenciyi hatırlamaya çalışıyordu.
Eve dönünce bayağı gururlanmıştım. Kendi kendime vay be ne güzel kod yazdım diyordum.
Ardırdan VPN ile JeedWebSite kısaca JWS'ye girip birbirlerini gafil avlamaya çalışan hackerler ile uğraştım. Yaklaşık 2 saat sonra 1500$ ceplemiştim. Kendime yeni, güçlü bir bilgisayar lazımdı. CCvibi.com'a girip şu özelliklerde bir Bilgisayar topladım.
Wentel Rathlon 3550K
Bu işlemci 3.8 Ghz, 64 MB Önbellek, 175W TDP, 32/64 çekirdeğe sahip bir işlemciydi.
Asmia 550K
Bu anakart üst seviye overlocklara rahatlıkla katlanabiliyor, üç adet Ekran Kartı desteği var. Sadece 1200 Pin işlemciler takılabiliyor. 32 GB Ram, 2TB SSD içine gömülü.
Midivia BHX 8060 Ti
Bu ekran kartı aynı anda 30 adet GTA 5 bile açabilir(!). Normalde iş istasyonları içindir fakat hacker ve mining gibi işlerle uğraşanlar içinde biçilmiş kaftandır.
Bheerkon CH12 900W 80+ PSU ve Bheerkon Tri Kasa.
Sonrada ekipmanları halledip mouse imlecini yavaşça "sipariş ver" kısmına kaydırdım.
Her şey tamamdı. Geriye sadece ailenin reisini yani babamı bu bilgisayara ikna etmek kalıyordu. Harika bir plan buldum ve uygulamaya koyuldum.
Babama bir sosyal medya çekilişi kazandığımı ve 1 hafta içinde eve harika bir bilgisayar geleceğini söyledim. Babam (kısa kesmek gerekirse) mutlu olmuştu.
-Saat 19.43-
Annesi akşam yemeği hazırlarken Brus annesine gelecek olan bilgisayarı öve öve anlatıyordu.
+Anne, bilgisayar babamın laptopunun 30 katı!
-(Sahte bir ilgiyle) Yemin et!
+Yemin ederim anne.
-(Sahte bir ilgiyle) Müthiş haber.
Brus tam ağzını açacaktıki dar, yemek kokulu koridorun ilerisinden "ding dong" sesi gelmişti.
Brus kapıyı tek hamlede açtı ve oradaydı işte! Yüzyılın en iyi bilgisayarlarından birisi oradaydı!
-Bu kaç paradır?
-Sat bunu Brus sanki oyun yapacaksın!
-Evet zaten çok yer kaplayacak gibi.
+Zaten benim odamda olacak. Satmayacağım!
Babası hariç tüm aile bireyleri Brus'a baskı yaparken mavi, eski koltukta oturan Babası adeta kükredi.
-Bırakın ulan, kıskanmayın çocuğun hakkını!
Evde büyük bir otoriteye sahip babaya korku dolu gözler çevrilmişti ve akşam yemeğine başlanmıştı.
Yemekte kendisine bir isim düşündü. Eğiticisinin peşinden gidecekti. Adını B7 olarak belirledi.
Devamı sonra gelecek.
Bilgisayarlar ile ilk tanışmam 2006 yılında ben daha 5 yaşındayken oldu. Babam elinde üzerinde "Casper" yazan kare bir kutuyla eve gelmişti. Ne olduğunu hiç anlamamıştım "tuşşu teveziyoon yapmışyay" diyebiliyordum.
Tabii sonradan gerçeği anladım. Buna Laptop deniyormuş. Hayran olmuştum. Cihazıda babamı izleyerek 1 yıl gibi bir sürede kusursuz bir şekilde kullanmaya başladım.
Zaman su gibi akıyordu ve 12 yaşıma girmiştim. Babam elimde San Andreas, Counter-Strike 1.6 gibi oyunların CD'si ile gelip bana sürprizler yapıyordu fakat oyunlar ilgimi zerre çekmemişti benim ilgimi çeken programlardı.
Bir gün internetin derin sayfalarına dalmıştım ve internetin karanlık sitelerinde cirit atıyordum. Sitenin adı "JeedWebSite" gibi bir şeylerdi. Sitede ne ararsanız mutlaka buluyordunuz. Mesela başkanların konuşmaları, masum insanların kişisel bilgileri gibi şeyleri bulabiliyordunuz. Tabii siteye sadece kendi bilgilerini savunabilen elit kişiler girmeliydi fakat ben durumdan bihaberdim.
Sitede başkanların konuşmalarını gülerek okurken sağ altta bir mesaj belirdi. "Üüf bıktım bu Caja güncellemelerinden" dedim ve mesaja bakmadan bile kapattım. Yaklaşık 20 saniye bile geçmemişti ama yinede yeni bir mesaj daha geldi. "O butona basabildiğine göre fazla cesursun" resmen korkudan kalbim durdu. Siteyi ve bilgisayarı ışık hızında kapattım ve tırnaklarımı yiyerek yatağıma girdim.
-Saat Gece 03:27-
Gözlerime uyku girmiyordu. O mesaj aklımdan çıkmıyordu çok korkmuştum. Sonra kendi kendimi cesaretlendirip 00:00'dan sonra yasak olmasına rağmen bilgisayarın küçük ve tozlu "Başlat" tuşuna bastım.
Yaklaşık ilk 5 dakika her şey normal gözüküyordu. Sonra sağ alta bir kutu geldi. Mesajın sahibi "7.jjack" diye birisiydi.
-Kanka, benden bilgisayarı kapatarak kaçamıyorsun. Aynı durumu tekrarlaman halinde bilgisayarını unut!
Sol alt tarafa benimde mesaj yazmam için bir kutu geldi. Ne yazmalıyım diye düşünmeye başladım.
+Sen kimsin?
-Ah, başlangıç için ne kötü ve klasik bir soru. Bana kısaca j7 diyebilirsin.
Biraz cesur görünerek j7'nin gözüne girmeliyim diye düşündüm. Nede olsa kitaplarda hep öyle oluyordu değil mi.
+Bana bak! Bilgisayarımdan derhal çık aksi halde Malwarebytes ile seni yok ederim!
-Malwarebytes ha
Son mesajından 5 saniye geçmemiştiki masaüstüme Malwarebytes imgesi çıkmıştı. Bu adam kimse işini iyi biliyor olmalıydı.
-Kanka, tıklasana. Beni bu PC'den çıkar.
Aslında tıklasam bile j7'nin bilgisayardan çıkmayacağını biliyordum ama yinede merakıma yenik düşüp basmıştım.
Laptop 10 saniyeliğine uçak gibi ses çıkartıp sustu. Ekranda değişik yazılar çıkıyordu ardından laptop kapandı.
Laptopun tozlu başlat tuşuna tekrar bastım. Başta Windows 8.1 yerine Jindows 7 yazıyordu. Neredeyse tüm dosyalar değişmiş, bazılarının yerinde ise yeller esiyordu. Sonra o tanıdık kutu çıktı.
-Sana bunları öğretebilirim. Gerçeği söylemek gerekirse ben bir şizofrenim ve 2 ay içerisinde intihar etmeyi düşünüyorum. Şunuda ekleyeyim.
Kanka, beni sakın vazgeçirmeye çalışma.
Ne yapabilirdim diye düşündüm. Bu manyaktan eğitim almak fena değil gibiydi.
+Tamam eğitim alacağım ama önce kendini tanıt.
-Bu da ne? Evlilik programındamıyız ahmak!
Laptoptan tiz bir "szzz" sesi geldi. Bilgileri kontrol ettiğimde 6 GB Ram kalmıştı yani 2 GB Ram yanmıştı.
O gün elimden geldiğince mantıklı bir şekilde konuşmaya çalıştım fakat ona rağmen kayıplarım şunlardı.
20 GB SSD alanı, 2 GB Ram, 80 GB HDD alanı, CPU'da 0.3 Ghz azalma.
Günde 4 saat olmak üzere yaklaşık 62 gün hack eğitimi aldım. Verdiği bilgileri su gibi yuttum. Çok iyi anlatıyordu ve çok kaliteli bilgiler vermişti. Kullandığı programı kendisi kodlamıştı. Adı BJ7'ydi. Basit olmasına nazaran çokta kullanışlıydı.
Fakat 67 gün sonra j7'nin intihar haberi tüm internet alemini kapladı. Eğitim aldığım kişi zamanında çok büyük işlere imza atmış bir kişiydi. ZKT grubunu tek başına hackleyen, Siber Polislerin bir numaralı hedefi namıdeğer j7'ydi o.
Yaptığı icraatleri okudukça "Vay BE!" Diyordum.
Benim ilk hack olayım okulda gerçekleşti. Ders Bilgisayar dersiydi. Okulumuza daha yeni kurulmuş bilgisayarlar ile ders işliyorduk. Daha sonra öğretmenimiz USB'den Powerpoint hakkında bir video izletmek isteyip USB'yi deliksiz bir şekilde USB 3.0 portuna oturttu.
O çok tanıdık mesaj kutusu projeksiyona yansıdı.
Bu bir fidye mesajıydı. Öğretmenin bilgisayarına erişen kişi burada 25'den fazla Bilgisayar olduğunu anlamış ve şu mesajı yazmıştı.
-Hey, öğretmeeen burasının bir okul olduğunu ve 30'dan fazla Bilgisayar olduğunu biliyorum. Hepsinin bozulmasını istemiyorsun değil mi? Okula olan ücreti ödemek için tüm yıl ücretsiz çalışırsın!
Öğretmene baktığımda gözü yaşarmıştı. Ağzında bir şeyler geveleyip bilgisayara bulaşan kişiye kim olduğunu sormak üzereyken onu durdurdum.
-Ne yapacaksın? Senin daha kendine hayrın yok.
+Çekil şuradan hoca!
-Tamam, bir şey olursa sen ödersin.
Üzerinde "J7" yazan USB'mi viruslu USB'nin yanına taktım ve monitörün yanına geldim.
-Ergen, çekil oradan yoksa tü...
Bilgisayarı o kadar hızlı güvene aldım. Fiyeci yazısını bile tamamlayamamıştı.
Sınıfa kısa bir bakış attım. Herkes şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Öğretmen özür dilemişti ve viruslü USB'yi hışımla parçalayıp bunu ona veren öğrenciyi hatırlamaya çalışıyordu.
Eve dönünce bayağı gururlanmıştım. Kendi kendime vay be ne güzel kod yazdım diyordum.
Ardırdan VPN ile JeedWebSite kısaca JWS'ye girip birbirlerini gafil avlamaya çalışan hackerler ile uğraştım. Yaklaşık 2 saat sonra 1500$ ceplemiştim. Kendime yeni, güçlü bir bilgisayar lazımdı. CCvibi.com'a girip şu özelliklerde bir Bilgisayar topladım.
Wentel Rathlon 3550K
Bu işlemci 3.8 Ghz, 64 MB Önbellek, 175W TDP, 32/64 çekirdeğe sahip bir işlemciydi.
Asmia 550K
Bu anakart üst seviye overlocklara rahatlıkla katlanabiliyor, üç adet Ekran Kartı desteği var. Sadece 1200 Pin işlemciler takılabiliyor. 32 GB Ram, 2TB SSD içine gömülü.
Midivia BHX 8060 Ti
Bu ekran kartı aynı anda 30 adet GTA 5 bile açabilir(!). Normalde iş istasyonları içindir fakat hacker ve mining gibi işlerle uğraşanlar içinde biçilmiş kaftandır.
Bheerkon CH12 900W 80+ PSU ve Bheerkon Tri Kasa.
Sonrada ekipmanları halledip mouse imlecini yavaşça "sipariş ver" kısmına kaydırdım.
Her şey tamamdı. Geriye sadece ailenin reisini yani babamı bu bilgisayara ikna etmek kalıyordu. Harika bir plan buldum ve uygulamaya koyuldum.
Babama bir sosyal medya çekilişi kazandığımı ve 1 hafta içinde eve harika bir bilgisayar geleceğini söyledim. Babam (kısa kesmek gerekirse) mutlu olmuştu.
-Saat 19.43-
Annesi akşam yemeği hazırlarken Brus annesine gelecek olan bilgisayarı öve öve anlatıyordu.
+Anne, bilgisayar babamın laptopunun 30 katı!
-(Sahte bir ilgiyle) Yemin et!
+Yemin ederim anne.
-(Sahte bir ilgiyle) Müthiş haber.
Brus tam ağzını açacaktıki dar, yemek kokulu koridorun ilerisinden "ding dong" sesi gelmişti.
Brus kapıyı tek hamlede açtı ve oradaydı işte! Yüzyılın en iyi bilgisayarlarından birisi oradaydı!
-Bu kaç paradır?
-Sat bunu Brus sanki oyun yapacaksın!
-Evet zaten çok yer kaplayacak gibi.
+Zaten benim odamda olacak. Satmayacağım!
Babası hariç tüm aile bireyleri Brus'a baskı yaparken mavi, eski koltukta oturan Babası adeta kükredi.
-Bırakın ulan, kıskanmayın çocuğun hakkını!
Evde büyük bir otoriteye sahip babaya korku dolu gözler çevrilmişti ve akşam yemeğine başlanmıştı.
Yemekte kendisine bir isim düşündü. Eğiticisinin peşinden gidecekti. Adını B7 olarak belirledi.
Devamı sonra gelecek.
