Derin rüyalar gördüm maceramda.
Etrafıma açıldığımda kalplerin hepsi darda.
Karşılıklı vurulan yumruklar;
Güllerin yaprakları gibi ağır ağır yere çarparken içimde.
Kopan fırtınalara tepkisizdi dilim.
Sırtı dönük bir duvara bakan gözlerimdeki yaşları silerken;
Yıllarca koşan bu ayaklarda kalmayan derman sordu:
"Ne zaman sönecek bu ateşin? Ne zaman sönecek bu güneşi?"
Soluksuzca verdiğim emekler kumsaldaki kum taneleri kadar değersiz.
Dercesine vurdu yüzüme, dercesine sustu gözüme.
Başka amacım yokmuş gibi yaşama hevesim de kaçtı!
Gönlümde ruhum çaresiz, ayrılmak ister bedenden.
Hadi susan gönlüm konuş, bu sana son tepkisiz sunuş.
Düşlerde kavuşamadığım, her seferinde yerlere yıkıldığım.
Acılarla dolu pişmanlığımın dillerdeki adı.
Resmi çekti tanrı koydu önüne tüm resimleri.
Hatırla! Neydi sebebi yapılan tüm hataların?
Bağışla! Küle mi döndü sevgiler?
Hesap ver! Ben yok olmadan evvel emeller ektim hasadı çık.
Yıkık duvarlar ördü kinin önüne sevgi gömdü, her övgü şımarık etti.
100 yılım güz oldu, cevap ver! Can aldım, canını kanla sıvadı tanrı.
Ben yok olmadan evvel dualar ettim.
Canını ser!
Bu bahçelerde kaç çiçek sulandı? Kaç çiçek sarardı?
Adını aldı tüm yaşamlar, her hayatta bin diken var.
Bu gözler erdi gerçeğin karanlık çizgilerine.
Duydu kulağım vardı, yaşamın komalı ezgilerine.
Çakıllı rap yolunda bohçasıyla sagopa Key.
İzdihamda yakıcı tüm ışınlar, beynim ortasında ateşi.
Külle bezenip gülle kandırıldı tüm hayallerim.
Ve sen seyirci zoraki teşhir sahnesinde kör ebe.
Ve rahibeydi gün yüzüm harabe gül.
Yüzüm terane hep hüzün, gazabı her üzüm.
Kederdi tüm çözüm, gözüm seyire kaldı.
Yok misafirim, tekilim tek tabanca yoluma dökerim suyumu.
İlerlerim, sudan sebeple kavga çıkaran insanoğlu.
Aklı yordu kötüye, iyiyi yetime terk ettik.
Akıbetime zerk ettik.
Sefile yol verdik, keklik avına çıktık.
Sanki avcılar da bizdik, avlar ortasında avlanan da.
İstemenli etme kalbini, nedeni ne nevaleler.
Havale komada ezgiler, ve intiharda tüm kadercil yazgılar ki.
Evcil arzularını nesili tükenedurmuş.
Şiirbazın satırı donmuş.
Resmi çekti tanrı koydu önüne tüm resimleri.
Hatırla! Neydi sebebi yapılan tüm hataların?
Bağışla! Küle mi döndü sevgiler?
Hesap ver! Ben yok olmadan evvel emeller ektim hasadı çık.
Yıkık duvarlar ördü kinin önüne sevgi gömdü, her övgü şımarık etti.
100 yılım güz oldu, cevap ver! Can aldım, canını kanla sıvadı tanrı.
Ben yok olmadan evvel dualar ettim.
Canını ser!
Hayat şartları artık çok zorlaştı çocuğum.
Çocukluğunuzu yaşayamıyorsunuz bile.
Senin için dua edeceğim evlat.
