Bilmedigim bir seyi bilen bir kuzenim yok. Ben cok bilgili oldugum icin degil, onlar hicbir sey bilmiyor.
Bilmiyorum demek en iyisi bence. Bilmedigini bilmek en guzel sey.Yanlış bir şey deyince de hem üzülüyor hem sinirleniyor. Ya yalan söylüyorum, ya da konuyu değiştiriyorum.
Eh, hayatta bir şeyleri başardığını hissettikten sonra ve dediğin gibi doğru insanları bulunca tabii ki mutlu olmamak için sebep yok. Ama benim yapım öyle değil maalesef, hep bi'tık üstünü istiyorum, öyle olunca da yıpranıyorum. Bir gün elimdeki her şey gidecek de işte...
Benimki konuya göre değişir. Bazen aşırı cahil ve bağnaz, bazen de fazla zeki ve okjektif.
Doğru öğüt kanka.
Benimki derken? Bir tane mi var?
Ben de oyleydim birkac yil once. Dengelemeye calistim. Hem elimdekinin degerini anlamaya, hem de daha fazlasini istemeye calistim. Yapabildim mi bilmiyorum, su an calisabildigim kadar calisiyorum gerisini oluruna birakiyorum.
En samimi olduğumdan bahsediyorum. Yoksa Amerika'da kimyager olan kuzenim de var, hayatı tabletteki oyunlardan ibaret sanan da.
Ben de öyle yapmaya çalışıyorum, yeteri kadar çalışıp benden bu kadar diyorum. Diğer türlü hem kötü bir insana hem de gereksiz hırslı ve kinci bir insan oluyorum.
Benim saygi duyulacak bir tane kuzenim var. Askeri okulda okudu kendisi.
O hirsli ve kinci insan eskiden bendim iste. 3 ay inanilmaz stres altinda kaldim, karsiligi matematikten 98 almak oldu. Kesinlikle degmedi. O kin ve hirs olmasa, strese girmeyecektim. Yine ayni basariyi yakalardim.
Normalde, su an daha iyi olmam lazim. Ailem sag olsun, degilim.
Askeri okulda okumak da büyük başarı.
Değmez tabii, kahve içmekten kustuğumu hatırlıyorum ben be. Arkamdan konuşan amiplere dersini vermek istedim sadece ben de. Bu seneki sınavlara çok rahat girdim, yeterince çalıştım dedim. Hepsi güzel geçti, geçmese de bir şey değişmeyecekti zaten. Bundan sonra üniversite sınavı hariç kendimi harap etmeyeceğim, hayatta daha güzel şeyler de var.
Aile konusuna bilerek girmiyorum, senin yapabileceğin bir şey yok. Seni bir nebze anlıyorum, benzerlerini hem ben hem de samimi olduğum kuzenim yaşıyoruz. İnsanın midesini bulandırıyorlar, illallah ettiriyorlar. Tek düşündükleri kendileri maalesef. İnsan inceldiği yerden kopsun da diyemiyor, ya da diyebileceğini sanıyor ama olmuyor işte. İnsan sürekli aynı konulardan, incir çekirdeğini doldurmayacak sebeplerden sürekli kavga eder mi?Normalde, su an daha iyi olmam lazim. Ailem sag olsun, degilim.
Kahve bir zamandan sonra işe yaramıyor bende. İçsem de içmesem de uykum geliyor 5-6 kahveden sonra.
Kaostan beslenme diye bir şey var ya, tamamen o işte. Birini hayattan bıktırdı dediğin şeyleri yaparak, şimdi de sıra bana geldi.
Bende şu anlık fena değil. Sert bir tane 1 fincan içtim mi, 3-4 saat tutuyor.
Mesela, bir olay olmuş tartışmışsınız tamam. Sen de artık onun o davranıştan hoşlanmadığını biliyorsun, ne güzel. O zaman bir daha aynı olay olduğunda aynı davranışları sergileme. Adamı hasta ediyorlar evde vallahi, en ufak şeylere tahammül edemiyorsan evlenmeseydin kardeşim. Bir de genelde çocukların bilmediği şeyler olur bu tarz durumlarda, çocuğa bahsedilmek istenmez ama o şey elbet bir gün ortaya çıkar.
4 kahve, birkac saat ancak tutuyor. Halimiz duman, aman!
Kanka, benim arkadasim (abim de denebilir) Kanada'da okuyor universiteyi. Dedigin gibi, sadece gerekli derslerin yeterli olup olmamasina bakilmis. Geri kalan kisimlar, sosyal faaliyet vb. senin dedigin gibi.
Ortaya cikmasi cok kotu oluyor. Umarim yasamazsin.
