15 yaşındayım, aralık ayında 16 olacağım ve açıkcası şu ana kadar çok dert etmediğim bir durumdu, sadece 1 arkadaşım var o da Çanakkale'de oturuyor, ben yaklaşık 6-7 yıldır aynı sitede oturuyorum, her yaz aşağı insemde hiç arkadaşım olmuyor, yaşıtlarım hep beraber takılıyor ve ben boş boş duruyorum, bu akşam siteye yürüyüş yapmaya indim ve ilk defa tek başıma olduğum için üzüldüm, konuşcak kimsem olmuyor.
Arkadaşımın olmama sebebi belki benimdir, daha önce yanımda gelip konuşan 1-2 grup arkadaş olsa da onlarla takılmamayı tercih ettim sebebi de gereksiz küfür eden, ergenlikte sigara içip boş boş takılan insanları, farklı insanlar için değişik kişiliklere bürünen insanları sevmememdir.
Babam bana neden arkadaşın yok diye kızıyor hep, küçükken ben senin gibi değildim diyor ve bunada üzülüyorum.
Aslında ben 8. sınıfa giderken cidden arkadaşlarım vardı ve mutluydum fakat sonra anne babam ayrıldı, okullar değişti derken tek başıma kaldım.
Bir yandan daha bu yaşta saçım dökülmeye başladı hatta döküldü seyrek şu anda.
Daha önce hiç böyle içimdeki şeyleri dışa vurmamıştım aslında güzel oldu böyle yazı yazmak.
Arkadaşımın olmama sebebi belki benimdir, daha önce yanımda gelip konuşan 1-2 grup arkadaş olsa da onlarla takılmamayı tercih ettim sebebi de gereksiz küfür eden, ergenlikte sigara içip boş boş takılan insanları, farklı insanlar için değişik kişiliklere bürünen insanları sevmememdir.
Babam bana neden arkadaşın yok diye kızıyor hep, küçükken ben senin gibi değildim diyor ve bunada üzülüyorum.
Aslında ben 8. sınıfa giderken cidden arkadaşlarım vardı ve mutluydum fakat sonra anne babam ayrıldı, okullar değişti derken tek başıma kaldım.
Bir yandan daha bu yaşta saçım dökülmeye başladı hatta döküldü seyrek şu anda.
Daha önce hiç böyle içimdeki şeyleri dışa vurmamıştım aslında güzel oldu böyle yazı yazmak.
Son düzenleyen: Moderatör:
