Öncelikle iyi akşamlar. Bu konuyu daha önce açmayı düşündüm fakat gereksiz görmüştüm. Ama bu gece çok dolduğumu hissettim ve biraz içimi dökmek istedim açıkçası çözümü olan bir konu değil anlatacak pek arkadaşım yok o yüzden buraya yazmayı tercih ettim. Geçen sene 30 Ocak'ta bir kızla tanıştım kısa kesmeye çalışacağım. Tanıştık hoşlandık birbirimizden, pek flörtöz biri değilim. Hayatıma çok kadın girmedi ki zaten 17 yaşındayım, ne kadar kadın girebilir? Sanırsam 5-6 ay flörtleştik arkadaş kaldık sonrasında. Ama her gün konuşuyorduk birkaç kez küsmemizin dışında araya hiç mesafe girmedi. Ta ki 3 ay öncesine kadar. Bir önceki gün çok iyi olmamıza rağmen sonraki gün beni samimi bulmadığını ve konuşmak istemediğini söyledi. Ne kadar arkadaş gibi davransam da kendisine içimde bir takım duygular beslemeye hep devam ettim açıkçası. Fakat konuşmak istemediğini söyleyince üstüne düşmedim birkaç gün sonra gönlünü alırım diye düşündüm. Pek düşündüğüm gibi olmadı konuşmak istedim fakat cevap dahi vermedi. Üç ayda toplasanız 4-5 defa mesaj attım onları da doğru düzgün yanıtlamadı 15 Temmuz gecesinde attığım son konuşmamızı başlatan o mesaja kadar. Açık açık beni sevmediğini, hayatında istemediğini ve bir daha yazarsam engelleyeceğini söyledi ne hoş ki yazmamama rağmen engelledi. Konuşmadığımız süre zarfında başka kızlar ile de denedim fakat onunla ettiğim sohbeti bile arattı hepsi biliyorum bunu yapmam pek doğru değil. Amacım bana dönmesini sağlamak falan da değil zaten dönmeyecek. Sabah kalkıyorum aklımda gece yatıyorum aklımda yaptığım hiçbir şeyden zevk almıyorum artık. Ben bu kızı bana kötü davranmasına rağmen neden unutamıyorum. Tek yapabildiğim gece telefonumdaki resimlerine bakabilmek. Başımda kasırgalar kopuyor artık ne yapmalıyım kendime daha ne kadar zaman vermeliyim? Biliyorum illaki unutacağım fakat son zamanlarda çok yoğun duygular içindeyim artık içimde kendimle çatışıp durmak istemiyorum bu konu hakkında ama beceremiyorum. Vakit ayırıp okuduysanız teşekkür ederim. İyi ki varsınız.
