Psikolojik olarak iyi değilim

Öncelikle hepinize merhabalar sevgili forum üyeleri.
Son zamanlarda kendimi beyinsel olarak çok yıpranmış hissetmeye başladım. Sürekli ağlama hissi geliyor. Bazı durumlarda göğüsümde bir ağrı belirmeye başlıyor. Kalbim bir anda çarpamaya başlıyor. (kalbimin çarpışını o kadar hissediyorum ki sanki damarlarımda akan kanı hissediyorum). Nefes alıp vermelerim hızlanıyor. Bazen sadece 5 saniye iken bazen 2 3 dakika bazen de yarım saat kadar sürdüğü oluyor. Tüm bunlar bir anda oluyor. Ortada hiçbir şey yokken bile. Dizi izlediğimde, oyun oynadığımda ve yatağımda yattığımda hiç fark etmiyor. Ayrıca tüm bunların yanı sıra iştahım kaçıyor. Yemek yiyemiyorum. 1 hafta yemeden içmeden kesildiğim oluyor. Şu an 22 yaşında olmama rağmen 176 boy 48Kg'yim. Dahiliye, gastroenteroloji ve nöroloji doktorlarına gittim.

Lise son sınıfta yani 2018 yılında hafif mide ağrısı olarak başladı. Rehber öğretmenimin tavsiyesi ile bir psikiyatriste gittim. Anksiyete bozukluğumun olduğunu söylemişti. Lustral adında bir ilaç verip göndermişti. O yıldan bu yana sürekli şikayetlerim arttı. Dahiliye, gastroenteroloji ve nöroloji doktorlarına gidiyorum herhangi bir hastalık veya sorun çıkmıyor. Her şey normal. Psikiyatriste gittiğimde ise antidepresan çözümmüş gibi verip yolluyorlar.

Acaba özel bir psikiyatriste mi gitsem bilemiyorum. Ne yapmalıyım hiçbir fikrim yok.

Gitmen gereken psikiyatri değil psikologdu.

Merhaba. Sizi bu hale getiren şeyin ne olduğunu bilmiyor musunuz ? Bende 21 yaşındayım çok uzun süren depresyon ve hiçbir şey yiyememe şikayetlerim üzerine 4 ay kullandığım antidepresan işe yaramayınca lustral eklendi bana da. İyice kötü oldum yemek yiyemiyorum ve kaygı içinde boğuluyorum artık. Bende yakın zamanda bir konu açmak istiyordum benzer konuda. Allah size de bana da herkese şifa versin inşallah

Yakamoz87 dedi:

Merhaba. Sizi bu hale getiren şeyin ne olduğunu bilmiyor musunuz ? Bende 21 yaşındayım çok uzun süren depresyon ve hiçbir şey yiyememe şikayetlerim üzerine 4 ay kullandığım antidepresan işe yaramayınca lustral eklendi bana da. İyice kötü oldum yemek yiyemiyorum ve kaygı içinde boğuluyorum artık. Bende yakın zamanda bir konu açmak istiyordum benzer konuda. Allah size de bana da herkese şifa versin inşallah

Genişletmek için tıkla...

Ne yaşadınız? Bu duruma gelmenizi tetikleyen bir şey mi yaşandı?

Eren AK dedi:

Ne yaşadınız? Bu duruma gelmenizi tetikleyen bir şey mi yaşandı?

Genişletmek için tıkla...

Çok şey yaşadım. Hikayem çok uzun ama kısaca özetlemem gerekirse şiddetli ve uzun süren bir aşk acısı sonucunda iştahımı kalıcı olarak kaybettim diyebilirim.

Depresyon + Kaygı bozukluğu geçirmiş biri olarak sana diyeceğim, çok zorda kalmadıkça ilaç kullanma, alkol alma, mümkünse inzivaya çekil kafa dinle, sarı kantaron çayı iç, felsefi şeyler düşün, ve asla şunu unutma, "Gerçek ruh hastaları asla doktora ve psikoloğa gitmez, onların hasta ettikleri gider."

shiftgo dedi:

Öncelikle hepinize merhabalar sevgili forum üyeleri.
Son zamanlarda kendimi beyinsel olarak çok yıpranmış hissetmeye başladım. Sürekli ağlama hissi geliyor. Bazı durumlarda göğüsümde bir ağrı belirmeye başlıyor. Kalbim bir anda çarpamaya başlıyor. (kalbimin çarpışını o kadar hissediyorum ki sanki damarlarımda akan kanı hissediyorum). Nefes alıp vermelerim hızlanıyor. Bazen sadece 5 saniye iken bazen 2 3 dakika bazen de yarım saat kadar sürdüğü oluyor. Tüm bunlar bir anda oluyor. Ortada hiçbir şey yokken bile. Dizi izlediğimde, oyun oynadığımda ve yatağımda yattığımda hiç fark etmiyor. Ayrıca tüm bunların yanı sıra iştahım kaçıyor. Yemek yiyemiyorum. 1 hafta yemeden içmeden kesildiğim oluyor. Şu an 22 yaşında olmama rağmen 176 boy 48Kg'yim. Dahiliye, gastroenteroloji ve nöroloji doktorlarına gittim.

Lise son sınıfta yani 2018 yılında hafif mide ağrısı olarak başladı. Rehber öğretmenimin tavsiyesi ile bir psikiyatriste gittim. Anksiyete bozukluğumun olduğunu söylemişti. Lustral adında bir ilaç verip göndermişti. O yıldan bu yana sürekli şikayetlerim arttı. Dahiliye, gastroenteroloji ve nöroloji doktorlarına gidiyorum herhangi bir hastalık veya sorun çıkmıyor. Her şey normal. Psikiyatriste gittiğimde ise antidepresan çözümmüş gibi verip yolluyorlar.

Acaba özel bir psikiyatriste mi gitsem bilemiyorum. Ne yapmalıyım hiçbir fikrim yok.

Genişletmek için tıkla...

Ee bu şey değil mi ya? Ben.

Dostum ben 1 sene önce nişan attığımda, -22 yaşındayım- çok klişe olacak biliyorum ama gerçekten değmiyormuş. Hani değmez boşver salla vs. derler ya o hesap işte.
O kadar rahatım ki. (aşk meşk işlerinde sadece) İlaç falan iyi bir şey değil bana da 14 yaşımdan beri gitmemi söylüyorlar hatta bir ara yatırmayı bile istediler çok zorladılar, direttim gitmedim. İlaçla falan çözülseydi ohoo... Bu arada, deliyim ben deli deli deliiii. Raporum yok ama olsundu.

182 boyum var 65 kiloya demir attım, 49'a düştüğüm günleri bilirim. Kafanı dağıtmayı bileceksin kardeşim. Bu yaşadıklarının aynısı bende de vardı, eskisi kadar şiddetli değil ama ara ara farklı sebeplerden ötürü az biraz oluyor yine ağrılar sızılar. Bunlar hep stresten kaynaklı. Turp gibi, dağ gibi adamsındır, 2 stres yaparsın tersten gösterir adama. Stres kadar tehlikeli bir şey yok, direkt kalbe vuruyor zaten.

Senin canının bir kıymeti var mı soruyorum sana? Eğer varsa, otur kendini düşün. Sigara alkol gibi alışkanlıkların varsa, yak bir sigara otur düşün kendini. Çok mu daraldın, masaya otur, ister tek başına iç, istersen kardeşlerinle. Sarhoş ol, kafayı bul, mışıl mışıl uyursun. Rahatlatır. Bu kardeşin neler gördü neler atlattı bir bilsen. Seni çok iyi anlıyorum.

Kendini kasma, ilaçlardan uzak dur. Rahatına bak, kendini önemse, değer ver, kendini sev. Değmiyor dostum değmiyor canına yazık vallahi billahi.

Şu an ülkede psikolojisi iyi olan insan sayısı çok azdır. Bu aralar herkes öyle. Psikiyatri ruh hastalıkları ile ilgilenir. Yani büyük vakalara bakarlar (şizofreni vs.). Senin durumunun o alana girmemesi lazım. Anti depresan ise kesinlikle çözüm değildir. Bu noktada işini iyi yapan bir psikolog gerekir. Anti depresan basıp, maaş alanlar değil.

Kalp çarpıntısı deyince aklıma ilk panik atak geliyor. Genelde olur olmadık yerlerde kalp çarpıntısı ile kendini gösterir. İleri boyutta başka belirtileri de oluyor. Mide ağrısı ise çoğu zaman psikolojik bir durumdur. Beynine öyle olduğunu inandırırsın ve beyin de bunu uygular.

Aslında olay sadece kendi kafanda bitiyor. Gerçekten bir hastalığın yoksa bunu tedavi edecek olan tek doktor sensin. Korkularının üstüne git. İştahın kaçtığında yemek ye. Yani demek istediğim o an ne yapmak istemiyorsan, git onu yap. Bir çeşit kendinle savaş haline gir. Kafanı başka şeylerle dolu tutmayı başardığın zaman mide ağrıları, kalp çarpıntıları vs. olmaz. Bu arada kardiyolojiye gitmen de iyi olabilir. Yazdıklarına göre kalbini kontrol ettirmemişsin. Bir baktırman iyi olur.

Pandemi olmasa üniversite ortamı işine çok yarardı. Fakat şansına maalesef sosyallik 2-3 yıldır unutulan bir aktivite oldu. Kaygılarını, korkularını bir kenara bırak ve anı yaşamaya odaklan. Çok düşünmek iyi değildir. Dertsiz adamı dertli yapar. Geçmiş olsun.

Devlet hastanesinin psikiyatristleri pek ilgilenmez ilacı verip yollarlar. Özel hastane psikiyatristlerini ve özel klinikleri araştır bence.

Sosyalleş. Hiçbir şeyden geri kaçma seni korkutmasın. Hastalığını iyi tanı kalbin felan çarptığında stres yapma. Sakin kal. Spor yap ve bitter çikolata ye. Antidepresan kullanma. Kendini salma ben kötüyüm hastayım diye. Hastalığının korkacak hiçbir yanı yok çünkü psikolojik. Geçirmiş ve ara ara tekrarlayan biri olarak konuşuyorum. Artık soğuk algınlığı gibi birşey bu hastalık. Çağın hastalığı yani. Bilinç altının bu kadar stresli yaşam altında ezilmesi normal.