Bonita
Hectopat
- Katılım
- 13 Mart 2022
- Mesajlar
- 1.265
- Makaleler
- 1
- Çözümler
- 2
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Bundan 4 ay öncesine kadar çok ciddi şekilde kendimi değersiz ve sıradan görme durumum vardı, hatta ve hatta benimle arkadaş olmaya çalışan insanları yanımdan kovacak kadar. Neden? Çünkü onları kendi seviyeme indiririm korkusuyla hareket ediyordum. İğrenç bir çevrem vardı. Yaptığım hareketlere çocukça, ergence diyorlardı. Ben ne yaptım, onlara uydum (s*lak gibi). Kendimi ağıra aldım, benliğimden git gide uzaklaştım, konuşmam ağırlaştı ve iyice sıkıcı bir insan haline geldim. Bu da tabiki bende psikolojik etki bıraktı. Normalde deli dolu olan ben, artık emekliliği gelmiş çoluk çocuğa karışmış dayılara döndüm. İnsanlara tepki veremiyordum, komik şeylere gülmeye korkuyordum. Kısaca ben, insanlara karşı samimi olmaya koruyordum. Peki sonra ne oldu, anlatayım. Artık kendimi o kadar değersiz, o kadar alçak görmeye başladım ki bu bir müddet sonra beni duygusuz, sosyopat bir insana dönüştürdü. Dedim ki "yeter, artık benim dediklerim olacak". O günden sonra benim hayatım degişti arkadaşlar. "Benim istediğim olacak" lafı... Girdiğim ortamlarda canım ne isterse onu yapıyordum artık. İster birisiyle uğraşıyordum, ister kahkaha atıyordum, ister kızıp bağırıp çağırıyordum ve şunu söyleyeyim, ben artık kendime gelmiştim. Beni aşağı çekmeye çalışan kim varsa hepsinin karşısına geçtim ve bana "şunu yapma" dedikleri zaman "SANA NE Y...M" deyip susturuyordum. Ben artık BEN olmuştum. Kimseden ne bir korkum ne de kimseye ihtiyacım kalmıştı. Kısaca kendiniz olun arkadaşlar. Her zaman gülün, kimseden korkmayın. Canınız ne istiyorsa onu yapın. Beni istemezler, dışlarlar kafasına girmeyin. Her zaman dik durun, onurunuzdan, gururunuzdan, karakterinizden ödün vermeyin. Esenlikler...
