2. şahıslar kız hocam
.
Aynı şey acemi çapkın.
Bak şimdi, ben gençliğimin baharındaydım... Gözüme kestirdiğim bir kız var ki sorma
tabi ben de aynen senin gibi sinsice yaklaşıp onunla konuşmak istiyordum ancak bu pek mümkün görünmüyordu utangaçlığım yüzünden, tüh benim o zamanki kalıbıma.
Ulen var ya, şimdiki halim olacaktı ki, ah AAH... Neyse efenim, kendimde o yüzü bulamayınca araya bir kız sokmaya karar verdim (En azında onu sevdiğimden haberdar eder düşüncesiyle) ve o sözde aracıya durumu bildirdim, sağ olsun o da kabul etti. Fakat ters giden bi durum vardı, ne hikmetse kıza gönderdiğim onca haberden, tekliften sonra bir türlü kendisinden cevap alamıyordum.
Yine neyse, bir gün onların akrabalarının düğünleri varmış, bunu fırsata çevirmeye karar verip düğünlerine gittim. Kızla bir çok defa yüz yüze, göz göze oldum (Göze göz, dişe diş
) ancak kızdan en ufak bi tepki görmedim. Hani haberi olsa iyi ya da kötü, olumlu ,olumsuz hareketlerinden anlardım, ancak sanki ortada hiç ama hiç bir şey yokmuş gibi davrandı.
Sonra kendime ''galiba keleğe geldim'' deyip o kızın (Aracı) yanına gittim ve ona durumu anlattım... Kendi ağzıyla itiraf etti... ''Ben ona hiç bir şey söylemedim, yani onu sevdiğini bilmiyor'' dedi. Ulen tepem atmaz mı... Sen beni neden kandırdın, falan fistan... ''Salak, gidip de sevdiğim insana bir de sevgili mi ayarlayacaktım'' demez mi
Neyse efenin, kestirmeden bir şeyler anlatmaya çalıştım umarım mesajı almışsınızdır.
