Artık kendimi kaybediyorum, nasıl düzeltebilirim?

Ahmet40218

Centipat
Katılım
12 Temmuz 2022
Mesajlar
155
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
16 yaşındayım yıllarca milletin algısında çürümüş bir beyin olarak hayat sürdürüyorum. Milletin yargıları, ve okul hayatım boyunca bulunduğum ortam dolayısı hala olanların etkisindeyim. Yaşıtlarımla ufaklığımdan beridir anlaşamazdım, bu hem ruhsal hemde iletişimsel olarak benden zayıf ve saf kalıyorlar. Bu yüzden herzaman için üst yaş gruplarım ile takılırdım onlar bana yaşıtım gibi geliyor, konuşur anlaştığım ve hem mizahen hemde iletişimsel olarak uyum sağladığım insanlardı.
Yinede hem öğretmen öğrencilerin baskısı altında kendimi tutamıyordum, Bazı şeyler çok erkenden geldi, 7 8 yaşımda hormonlarım sanki tavan yapmıştı hatırlıyorum karşı cinsi çok fazla arzuluyordum. Arzuladığım kızlarda hep benden büyük olurdu. Onlar ile birliktelik yaşamak öpüşmek koklaşmak isterdim daha 7 8 yaşlarında.
İlki, erkenden adım atmışımda şimdi bu konuda hiç sıkıntı çekmiyorum ara sıra c2nsel isteksizlik geliyor ama hala mutluyum. Çok fazla ayrıntıya girmek istemiyorum.
Şu anki durumu izah edeceğim. Artık dayanılmaz hale geldi, ozamanki ailemin bir yanlışımda yada o çocukların bana karşı davranışları dolayın beni uzak tutup anormal görmeleri beni içten içe acıtıyordu. Ozamanlarda aileme dahada sadık ve saygılı olmaya başladım, 16 yaşındayım ailem dışında konuştuğum iletişim kurduğum kimse bulunmamaktaki şu an potansiyel olarak yaşıtım çocuklardan daha hızlı bir gelişime uğradım. Yaşıtım çocukların felsefi bir görüşü bakışı bile yokken ben psikoloji ile içten içe okuyarak kendimi geliştiriyordum. Onlar benim bildiğim manipülasyon tekniklerini ve birisinin aklını algısını nasıl değiştireceğini bilmezler,
Diyorumki mecazi olarakta kalsa bu aptalların bana itaat etmesini istiyorum. Yıllarca analiz ettim Ve hepsinin psikolojini çok net bir şekilde anlayabiliyorum.
Neler yapabileceğimi çok iyi biliyorum ama artık çıldırmaya başladım, zamanında anksiyete tedavisi alıyordum az çok etkisi olmuştu ama sonrasında bırakmıştım.
Şu an ise iletişim kuracağım konuşacağım biri lazım. Bu bir erkek değil direktman tersin bir karşı cins ile arkadaş olup birliktelik sürdürmem her açıdan benim için daha iyi olacaktır. Hem dertleşip tatmin olacağım bir ilişki. Aylardır düşündüğüm tek şey bu nasıl kurtulacağım bilmiyorum kendimi nasıl sosyal ortama adapte edeceğimi bilmiyorum.
Keşke geçmişimi baştan inşa etsemde şu sorunları atmakla görevli olmasam.
 
Anladığım kadarıyla egoist ve narşist birisin. Yaşıtlarının hepsi gerizekalı değil merak etme, sadece %90u gerizekalı :D kendine arkadaş bulsan bile anlaşamazsın senden zeki olursa gururun devreye girer illa kavga edersiniz senden gerizekalı olursa onu aşağılarsın ve üstün görürsün. Neyse kendini fazla zeki sanıyorsun sanma sadece insandan ibaretsin ve bu kadar narşist ve egoistken neden hala arkadaş arıyorsun anlamış değilim.

1660224175400.png


1660224187238.png


Troll değilsen gerçekten psikoloğa gitmeni öneriyorum.
 
Anladığım kadarıyla egoist ve narşist birisin. Yaşıtlarının hepsi geri zekalı değil merak etme, sadece %90u geri zekalı :D kendine arkadaş bulsan bile anlaşamazsın senden zeki olursa gururun devreye girer illa kavga edersiniz senden geri zekalı olursa onu aşağılarsın ve üstün görürsün. Neyse kendini fazla zeki sanıyorsun sanma sadece insandan ibaretsin ve bu kadar narşist ve egoistken neden hala arkadaş arıyorsun anlamış değilim.

Eki Görüntüle 1482073

Eki Görüntüle 1482074

Troll değilsen gerçekten psikoloğa gitmeni öneriyorum.

Trol olduğum yok kendi spesifik görüş düşüncelerim daha da uzun uzun yazabilirim bu durumu küçük yaşlarımdan beridir yaşıyorum ve gün gittikçe çoğalıyor.
Dediklerini inkar eden yok. Bu yaşam tarzını kuran seven benim ama daha da soyutlamak istemiyorum artık kendimi.
 
Kendini üstün sanan bir ergen ve zavallının tekisin. Kızı bırak erkek arkadaş bile bulamazsın. 30 yaşına geldiğin zaman kafanı duvarlara vurursun ama iş işten geçmiş olur.
Sıkıntı yok 18 yaşına gelince geçecek birşey ergenlik bitiyor ondan sonra karakter sıfırlanıyor :D
Merak etmeyin yazdığım kadar abartılı değil travmatik olaylar anlık duygu karışıklığına itiyor beni. Şu an bu düşüncelerimi sıfırlayıp gerçekçi düşünmem lazım. Zamanında kendimi sıkmasam hiçbiri olmayacaktı. Şu an sadece kariyerim var. Biriyle konuşmak istesem çok spesifik düşündüğüm gibi konuştuğum için, anlamsız cümleler çıkıyor ortaya. Yalvarırım bana klavuz olun gün geçtikçe dahada dibe vuruyorum. Hayatımı bu şekilde karartmak istemiyorum.
 
Sıkıntı yok 18 yaşına gelince geçecek birşey ergenlik bitiyor ondan sonra karakter sıfırlanıyor :D
Merak etmeyin yazdığım kadar abartılı değil travmatik olaylar anlık duygu karışıklığına itiyor beni. Şu an bu düşüncelerimi sıfırlayıp gerçekçi düşünmem lazım. Zamanında kendimi sıkmasam hiçbiri olmayacaktı. Şu an sadece kariyerim var. Biriyle konuşmak istesem çok spesifik düşündüğüm gibi konuştuğum için, anlamsız cümleler çıkıyor ortaya. Yalvarırım bana klavuz olun gün geçtikçe dahada dibe vuruyorum. Hayatımı bu şekilde karartmak istemiyorum.
Kendini üstün görüyorsun ve lider ruhlu hissediyorsun, bir iş kurmayı dene bakalım her şeyle uğraşabiliyor musun?

Bence bu sorun çevrenden kaynaklı, çevrene denk gelen insanlar boş diye kendini herkesten zeki göremezsin, dar bir bölgede dar bir hayatta yaşayarak kendini küçük hissedeceğin kadar olgun, zeki insanlara denk gelmediğini sanıyorum ki başka da pek bir ihtimali yok.

Ha illa gerçekten de bir çözüm bulmaya çalışıyorsan diğer insanlar gibi boş davranmaya başlayabilirsin, şu an yaptığından daha iyidir.

Yaşın büyüdükçe ne olacak tanrı kompleksi mi yaşayacaksın, insanları aşağılayarak herkesten daha iyi olduğunu düşünerek ama hayatında hiçbir şey başarmadan sadece bu şekilde hissederek mi yaşayacaksın?

Belki hormonların baskın olabilir belki de yetiştirilme şeklin yanlıştı ama her ihtimalle 16 yaşındayken 30 yaşında ki kadınlardan hoşlanıyorum 8 yaşında cinsel istek duyuyordum diyerek herkesten daha "Erkek" gibi davranamazsın.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı