Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
Son 5-6 aydır gerek trafik olsun gerek normal yaşantı olsun gereğinden fazla tepkiler verip sinirleniyorum. Son zamanlarda duyduğum ''sen çok sinirlisin'' lafı artık beni rahatsız etmeye başladı zira önceden bu kadar takıntılı veyahut olaylara bu kadar tepki gösteren biri değildim. Trafikte aşırı sinirimden dolayı taşıt kullanmamaya başladım. Daha 1 hafta önce ışıklarda yol hakkı benim olmasına rağmen önüme sinyali çok sonradan verip aniden önüme atlayan bir aile ile yok yere kavga ettim. Normalde çok umursayacağım bir durum değil fakat kibar bir şekilde uyardığımda yanındaki teyze diyebileceğim insan ''yabancısıyız kusura bakma'' dediğinde ''önemli değil siz kusura bakmayın'' diye yoluma devam ederken arkada oturup camdan küfrederek ''sinyal verdik ya *** çocuğu'' diyen dayıya ''kardeşim ben seninle aynı hizadayken sinyalini nasıl görebilirim yol hakkı senin mi?'' dememe rağmen tekrardan küfrettiği için önüne aniden kırıp durduk yere birbirimize girdik.
Yaya geçidinde dörtlüleri yakıp sakin fren yaparak yayaya yol verdiğim için anlamsız bir biçimde kornaya abanan taksiciye normal şartlarda ''tezek haneye *** yetiştiriyor herhâlde'' der geçerdim içimden fakat o gün yanına yaklaşıp ''bilader yaya vardı durdum ne abanıyorsun kornaya?'' dediğimde ''acelem var seni mi bekleyeceğim?'' diye bir cevap aldığım için ''O zaman sağ ve sol şerit boş bas (biraz daha kaba bir tabirle) git şehir içi burası'' diyerek gönderdim. İlerde önüme aniden kırıp ani fren yapması durumundan dolayı da yine sözlü olarak kavga ettim. Gündelik yaşantımda ise bu olay yine çok farklı değil. Sadece 2 gün önce anlamsız bir biçimde birisini hoşuma gitmeyen konular hakkında devam etmemesi için 3 kez uyarmama rağmen ''Yaparsam ne olacak?'' tarzı tutumundan dolayı yine birbirimize giriyorduk. Yaya geçidinde yol vermeyen insanlara (kurallara uymayan diyelim), laubali konuşan insanlara karşı, yüksek mertebeden konuşan insanlara vb. şeylere karşı artık neden bilmiyorum gereğinden fazla tepki vermeye başladım.
Bundan 5-6 ay önce genelde ''bunlarla uğraşmaya değmez'' der geçerdim. Bu tarz olaylar gündelik hayatta çok fazla başıma gelmeye başladı ve bunlar sadece 1-2 örneği. Önceden her şeye nezaket çerçevesinde ve objektif bir biçimde yaklaşarak devam ederdim. . İçimde genelde anlamsız bir huzursuzluk oluyor, her evden çıkışımda ''acaba bu gün ne saçmalıklarla karşılaşacağım?'' diyorum. Sırf insanlarla uğraşmamak için şu sıralar evden pek çıkmıyorum. Okula bile imza atmaya gidip ilk arada eve kaçıyorum. İşi sırf insanlarla uğraşmamak için bıraktım. Son 5-6 ayda ne değişti bilmiyorum fakat ben sanırım çok değiştim ve bu durumun böyle gitmesini istemiyorum. Yaş olarak çok küçük sayılmam 22 yaşında bir insanım. Normal dönemlerimde sosyal ve çevresi geniş olan bir insanım. Yavaş yavaş çevremdeki herkesle muhabbeti kesmeye başladım zira insan ilişkileri ben artık çok yormaya başladı. Bu konu hakkında önerebileceğiniz bir yöntem, tavsiye vb. bir şey varsa denemeye hazırım.
Yaya geçidinde dörtlüleri yakıp sakin fren yaparak yayaya yol verdiğim için anlamsız bir biçimde kornaya abanan taksiciye normal şartlarda ''tezek haneye *** yetiştiriyor herhâlde'' der geçerdim içimden fakat o gün yanına yaklaşıp ''bilader yaya vardı durdum ne abanıyorsun kornaya?'' dediğimde ''acelem var seni mi bekleyeceğim?'' diye bir cevap aldığım için ''O zaman sağ ve sol şerit boş bas (biraz daha kaba bir tabirle) git şehir içi burası'' diyerek gönderdim. İlerde önüme aniden kırıp ani fren yapması durumundan dolayı da yine sözlü olarak kavga ettim. Gündelik yaşantımda ise bu olay yine çok farklı değil. Sadece 2 gün önce anlamsız bir biçimde birisini hoşuma gitmeyen konular hakkında devam etmemesi için 3 kez uyarmama rağmen ''Yaparsam ne olacak?'' tarzı tutumundan dolayı yine birbirimize giriyorduk. Yaya geçidinde yol vermeyen insanlara (kurallara uymayan diyelim), laubali konuşan insanlara karşı, yüksek mertebeden konuşan insanlara vb. şeylere karşı artık neden bilmiyorum gereğinden fazla tepki vermeye başladım.
Bundan 5-6 ay önce genelde ''bunlarla uğraşmaya değmez'' der geçerdim. Bu tarz olaylar gündelik hayatta çok fazla başıma gelmeye başladı ve bunlar sadece 1-2 örneği. Önceden her şeye nezaket çerçevesinde ve objektif bir biçimde yaklaşarak devam ederdim. . İçimde genelde anlamsız bir huzursuzluk oluyor, her evden çıkışımda ''acaba bu gün ne saçmalıklarla karşılaşacağım?'' diyorum. Sırf insanlarla uğraşmamak için şu sıralar evden pek çıkmıyorum. Okula bile imza atmaya gidip ilk arada eve kaçıyorum. İşi sırf insanlarla uğraşmamak için bıraktım. Son 5-6 ayda ne değişti bilmiyorum fakat ben sanırım çok değiştim ve bu durumun böyle gitmesini istemiyorum. Yaş olarak çok küçük sayılmam 22 yaşında bir insanım. Normal dönemlerimde sosyal ve çevresi geniş olan bir insanım. Yavaş yavaş çevremdeki herkesle muhabbeti kesmeye başladım zira insan ilişkileri ben artık çok yormaya başladı. Bu konu hakkında önerebileceğiniz bir yöntem, tavsiye vb. bir şey varsa denemeye hazırım.
Son düzenleyen: Moderatör:
