II. Wilhelm
Hectopat
- Katılım
- 20 Ocak 2020
- Mesajlar
- 900
- Makaleler
- 3
- Çözümler
- 3
Öncelikle herkese merhaba. İlk defa mezuna kalmış bir öğrenciyim (sayısal). YKS'ye hazırlanıyor(dum). Ama artık hiçbir şey yapamıyorum.
Birkaç haftadır içim fazlasıyla buruk. Çok fazla stres yaşıyorum YKS ve başka sebeplerden ötürü. Ama bu seferki durum işe noktayı koydu sanırım. Olayı kısaca özetlemem gerekirse:
"Bu sene çok güzel başlamıştım. 70-80 arası net yapıyordum TYT'de. Geçen sene 40-50 arası yapan birine göre bunlar şahaneydi. Dershaneye gidiyordum başlarda. Sonradan yük olacağını düşünüp ayrıldım ve evden çalışmaya devam ettim. Sosyal bir insan olduğum aklımdan çıkmış olsa gerek, bunlar ileride çok sıkıntı çıkaracak faktörler olacaktı.
Başlarda bu netleri korumayı başardım. Lakin gün geçtikçe çalışma azmim artsa da netlerim artmıyordu. Bir süre sonra korktuğum oldu, netlerim adeta azalan parabol gibi çakılmaya başladı. Aile baskısı çokça arttı, ben ise sürekli plan değiştirmeye başladım. Netler düşüyordu ve planlarıma rağmen bir şey yapamıyordum. Arada dışarı çıkıyordum moralimi toparlayayım diye. Ailem netlerim düşünce ona da izin vermemeye başladı. 4 duvar arasında çok büyük bir savaş verdim. Ve bugün ilan ediyorum ki sanırım kaybettim. Ne deneme çözme istediğim kaldı ne de hata analizi yapma isteği. Dershaneyi bıraktığıma o kadar pişmanım ki... Seneye ne yaparım bilmiyorum ama bu sene büyük hayallerle çıktığım yolda adeta yerin dibine girdim. Konular azalmışken, önümde büyük bir fırsat varken bile değerlendiremedim. Seneye nasıl bir moralle çalışacağım hiç bilmiyorum.
İşin kötüsü insanlar beni güçlü birisi olarak tanır. Bir şeye alınsam dahi hiç belli etmem ya da kötü bir şey yaşasam olabildiğince güçlü gözükmeye çalışırım. Belki hâlâ daha böyle sanılıyorumdur. Ama gerçekten tükendim."
Bundan sonra ne yapacağım bilmiyorum. İnsanlara bu konuyu açamıyorum bile çünkü ilkokuldan beri beklenti yaratan bir çocuktum. İstisna olarakdan, her ne kadar lisede kötü notlar alsam da son sınıfta durumu toparlamış, bu senenin başında ise adeta çok yüksek bir kalkışa geçmiştim. Lakin sonuç yine hüsran. Bir senemi daha boşa harcamak hiç istemiyorum. Motivasyon kaynağım da kalmadı. Odaklanma desek artık hiç yok. Pek bir şey değişmeyecek belki ama yine de soruyorum: "sizce ne yapmalıyım?"
Birkaç haftadır içim fazlasıyla buruk. Çok fazla stres yaşıyorum YKS ve başka sebeplerden ötürü. Ama bu seferki durum işe noktayı koydu sanırım. Olayı kısaca özetlemem gerekirse:
"Bu sene çok güzel başlamıştım. 70-80 arası net yapıyordum TYT'de. Geçen sene 40-50 arası yapan birine göre bunlar şahaneydi. Dershaneye gidiyordum başlarda. Sonradan yük olacağını düşünüp ayrıldım ve evden çalışmaya devam ettim. Sosyal bir insan olduğum aklımdan çıkmış olsa gerek, bunlar ileride çok sıkıntı çıkaracak faktörler olacaktı.
Başlarda bu netleri korumayı başardım. Lakin gün geçtikçe çalışma azmim artsa da netlerim artmıyordu. Bir süre sonra korktuğum oldu, netlerim adeta azalan parabol gibi çakılmaya başladı. Aile baskısı çokça arttı, ben ise sürekli plan değiştirmeye başladım. Netler düşüyordu ve planlarıma rağmen bir şey yapamıyordum. Arada dışarı çıkıyordum moralimi toparlayayım diye. Ailem netlerim düşünce ona da izin vermemeye başladı. 4 duvar arasında çok büyük bir savaş verdim. Ve bugün ilan ediyorum ki sanırım kaybettim. Ne deneme çözme istediğim kaldı ne de hata analizi yapma isteği. Dershaneyi bıraktığıma o kadar pişmanım ki... Seneye ne yaparım bilmiyorum ama bu sene büyük hayallerle çıktığım yolda adeta yerin dibine girdim. Konular azalmışken, önümde büyük bir fırsat varken bile değerlendiremedim. Seneye nasıl bir moralle çalışacağım hiç bilmiyorum.
İşin kötüsü insanlar beni güçlü birisi olarak tanır. Bir şeye alınsam dahi hiç belli etmem ya da kötü bir şey yaşasam olabildiğince güçlü gözükmeye çalışırım. Belki hâlâ daha böyle sanılıyorumdur. Ama gerçekten tükendim."
Bundan sonra ne yapacağım bilmiyorum. İnsanlara bu konuyu açamıyorum bile çünkü ilkokuldan beri beklenti yaratan bir çocuktum. İstisna olarakdan, her ne kadar lisede kötü notlar alsam da son sınıfta durumu toparlamış, bu senenin başında ise adeta çok yüksek bir kalkışa geçmiştim. Lakin sonuç yine hüsran. Bir senemi daha boşa harcamak hiç istemiyorum. Motivasyon kaynağım da kalmadı. Odaklanma desek artık hiç yok. Pek bir şey değişmeyecek belki ama yine de soruyorum: "sizce ne yapmalıyım?"
Son düzenleyen: Moderatör:
