Her şey tatsız geliyor

Elbet yapıyorsunuzdur ama konunun bununla alakası yok zaten. Dostum böyle olması çok normal. Ben aynaya baktığımda ölü boş gözler görüyorum. Yaşamaktan ziyade hayatta kalmaya çalışan birini görüyorum. İnsan aynaya baktığında fiziksel bedeni yerine acı çeken bir ruh görür mü? Ben görüyorum. Eğer vurdumduymaz birisi değilsen (ki olsaydın mutlu olurdun çok yüksek ihtimal) bu ülkede bu ruh halinde olman çok normal. Yakında geçecek. Umarım...

Bende aynı durumdayım. Birçok sorun var ailevi, parasal, gelecek kaygısı, işsizlik ve neye el atsam elimde kalıyor. Açık konuşmam gerekirse ailem arkamdan ağlamasın diye yaşıyorum. Yoksa gözüm arkada kaldığı hiçbir şey yok. Bugün örneğin deprem olsa kafama tavan çökse yaşamak için çabalamam.
 
Bende aynı durumdayım. Birçok sorun var ailevi, parasal, gelecek kaygısı, işsizlik ve neye el atsam elimde kalıyor. Açık konuşmam gerekirse ailem arkamdan ağlamasın diye yaşıyorum. Yoksa gözüm arkada kaldığı hiçbir şey yok.
Aman hocam öyle bir şey yapmayın. Allah bir gün size umut verecektir. Kendinizi toparlamanız adına bence spora başlayabilirsiniz.
 
Aman hocam öyle bir şey yapmayın. Allah bir gün size umut verecektir. Kendinizi toparlamanız adına bence spora başlayabilirsiniz.

Spor yapıyordum ama COVID döneminde kapanmadan sonra motivasyonum gitti ve spor salonları da pahalanınca iyice hevesim kaçtı. Açıkcası dışarı çıkmaya bile hevesim yok. Spor salonuna gitmeyi hiç düşünemiyorum. İnsan görünce içim daralıyor.
 
Bende aynı durumdayım. Birçok sorun var ailevi, parasal, gelecek kaygısı, işsizlik ve neye el atsam elimde kalıyor. Açık konuşmam gerekirse ailem arkamdan ağlamasın diye yaşıyorum. Yoksa gözüm arkada kaldığı hiçbir şey yok.
Az sıkın dişinizi. Arkamızda kalanlara borçlu olduğumuz birşey var. Halletmeden biryere gitme hakkımız yok. Son umudunuzu bırakmayın elden.
 
Spor yapıyordum ama COVID döneminde kapanmadan sonra motivasyonum gitti ve spor salonları da pahalanınca iyice hevesim kaçtı. Açıkcası dışarı çıkmaya bile hevesim yok. Spor salonuna gitmeyi hiç düşünemiyorum. İnsan görünce içim daralıyor.
Hocam yaşadığınız yer çok soğuk değilse yürüyüşe çıkabilirsiniz. Kitap okuyabilirsiniz. Sırf zevk almıyorum diye 5 saniye yapıp bırakmamak lazım. Kendinize güveniniz tam olsun, gayret edin. Mesela aldınız kitabı sıkıcı geldi "Hmm... acaba ileride ne olacak?" diye kendinize sorular sorun ve o kısım gelene kadar okuyun. Mesela arkadaşlık çok önemlidir, pandemide arkadaşsız kaldım ve aynı duruma düştüm fakat okullar açılınca kendime geldim.
 
Az sıkın dişinizi. Arkamızda kalanlara borçlu olduğumuz bir şey var. Halletmeden bir yere gitme hakkımız yok. Son umudunuzu bırakmayın elden.

Umarım.

Hocam peki içinizin daraldığı anlarda o anı uyuyarak çözmeye çalışıyor musunuz? Bende de öyle bir sorun oluyor bir şeyler yemek dışında.

Yattığımda bile zor uyuyorum ki. Tavana bakıp kafamdan kaygılarımı düşünüyorum sağa sola döne döne saatler geçiyor.

Hocam yaşadığınız yer çok soğuk değilse yürüyüşe çıkabilirsiniz. Kitap okuyabilirsiniz. Sırf zevk almıyorum diye 5 saniye yapıp bırakmamak lazım. Kendinize güveniniz tam olsun, gayret edin. Mesela aldınız kitabı sıkıcı geldi "Hmm... Acaba ileride ne olacak?" diye kendinize sorular sorun ve o kısım gelene kadar okuyun. Mesela arkadaşlık çok önemlidir, pandemide arkadaşsız kaldım ve aynı duruma düştüm fakat okullar açılınca kendime geldim.

Benim yaşadığım yer tepe bir yer indin mi dik bayır çıkman gerekiyor açıkçası zulüm gibi. Stresli ve kaygılı bir zamanda kitap okumak imkansız ders bile çalışamıyorum. Okurken dinlerken kafam başka yerde oluyor karşımdaki kişi anlatıp geçmiş oluyor ben "Ney anlamadım?" diye kalıyorum. Üstüne zaman kaybettiğim için ekstra kendimi suçlayıp kötü hissediyorum. Arkadaşım pek yok olanlada pek görüşmüyorum çünkü çoğusu işi düşünce konuşuyor veya samimiyetsiz geliyor.
 
Umarım.



Yattığımda bile zor uyuyorum ki. Tavana bakıp kafamdan kaygılarımı düşünüyorum sağa sola döne döne saatler geçiyor.



Benim yaşadığım yer tepe bir yer indin mi dik bayır çıkman gerekiyor açıkçası zulüm gibi. Stresli ve kaygılı bir zamanda kitap okumak imkansız ders bile çalışamıyorum. Okurken dinlerken kafam başka yerde oluyor karşımdaki kişi anlatıp geçmiş oluyor ben "Ney anlamadım?" diye kalıyorum. Üstüne zaman kaybettiğim için ekstra kendimi suçlayıp kötü hissediyorum. Arkadaşım pek yok olanlada pek görüşmüyorum çünkü çoğusu işi düşünce konuşuyor veya samimiyetsiz geliyor.
Anlıyorum hocam. O zaman yeni hobiler edinmeye çalışın. Mesela ben dizi vs. izlerken hiç gülmezdim son zamanlarda gülmeye başladım. İnsan alışıyor bir zamanla.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı