İnsanlardaki bu mutluluk açlığı neden?

Duygularımızın isteklerimize bağlı yaşanmadığını da biliyorsunuzdır o zaman. Eğer gerektiği zaman o duyguları yaşadığınızı düşünüyorsanız zaten kökten burada bir problem var. Mutluluk açlığı çok normal. Kimse stresli bir hayat, sürekli koşuşturmalı bir hayat istemez. Herkes huzurlu ve mutlu olmak ister. Evrimsel süreçte de hayvan olarak basit amacımız hayatta kalıp üremek. Hayatta kalmak ne demek? Tehlikeden uzak stressiz bir ortamda yaşamını sürdürmek. Temelde amacımız da bu aslında çok zor olmasa gerek.
Senin de bahsettiğin gibi hayvan olarak mutluluğa aç olmamız normal ama belirttiğin gibi bu ilkel ve basit bir istek. Mutluluk açlığının mantıklı kararlar vermene engel olmasına izin mi veriyorsun? Benim istediğim güç, ne hissettiğimin önemi yok.
 
Zaten mutlu olmaya çalışarak her şeyi kötüleştiriyorsun genelde, mutlu olmaya harcadığın zamanı zengin olmaya harcaman daha verimli olur ve bunun da iyi olup olmadığı yine göreceli. Bağımlı olmanın kötü olması da göreceli.

İnsanın kendi tercihleri bağımlı olması veya olmaması ama çoğu kişi bağımlı olmaktandan dolayı pişman
Ayrıca kendim adına mutlu olmaya çalışıyorum diye bir şey demedim hep mutlu da olamazsınız zaten bazen mutlu olursun bazen hüzünlü hayat bu hepsinin tadına bakacaksin hayatın boyunca.

Senin de bahsettiğin gibi hayvan olarak mutluluğa aç olmamız normal ama belirttiğin gibi bu ilkel ve basit bir istek. Mutluluk açlığının mantıklı kararlar vermene engel olmasına izin mi veriyorsun? Benim istediğim güç, ne hissettiğimin önemi yok.

Hem güçlü olup hem mutlu olabilirsin.
 
Mutluluk hormonsaldır ve insana pozitif duygu verir. Bu yüzden diğer hormonlardan çok daha ön plandadır.

İnsan iyi hissetmek ister, iyi hissetmen için mutluluk hormonu olması gerekir. Bu yüzden insanlar mutlu olmak ister çok felsefi bir argümanı yok bu konunun.

Bir insan rahat etmek, mutlu olmak istemiyorsa kendi tercihi ve problemidir.
 
İnsan duyguları için yaşar. İnsan mutluluğa zor ulaştığı için aç. Belki mutlu olmak çok daha kolay ve üzülmek zor olsaydı insanlar üzülmeye aç olabilirdi.
İkisini karşılaştırmamız durumunda denk düşerler lakin mutluluk doğası gereği daha çok zevk veriyor.
 
Başlıkta da belirttiğim gibi, neden mutluluğa bu kadar açsınız? Mutlu olunca elinize ne geçecek sanıyorsunuz?
Ve eminin hepiniz az çok nazıl bir his olduğunu biliyorsunuzdur yani mantıklı cevaplar alabileceğimi umuyorum.
Benim için mutluluk diğer duygular ile denk bir duygu (üzüntü, öfke, hırs vs.), eğer üzgün olmam gerekiyorsa üzgün olurum, mutlu olmam gerekiyorsa mutlu olurum, nörolojik, biyolojik ve psikolojik sebeplerine girmezsen son derece basit bir durum. Hayatımda bir kere bire keşke mutlu olsam dediğimi hatırlamıyorum ki mükemmel bir hayata da sahip değilim.
Basit bir duygu sadece, bir ilüzyon ve bazı insanlar bunu hayatının amacı haline getiriyor.

Ayrıca bunlar gerçek düşüncelerim, ruh hastası gibi görününce havalı olacağımı sansaydım aplüllü bayrak sallardım.

Fikirlerinizi bekliyorum.
Dostum acil psikolojik destek al.
 
İnsanın kendi tercihleri bağımlı olması veya olmaması ama çoğu kişi bağımlı olmaktandan dolayı pişman
Ayrıca kendim adına mutlu olmaya çalışıyorum diye bir şey demedim hep mutlu da olamazsınız zaten bazen mutlu olursun bazen hüzünlü hayat bu hepsinin tadına bakacaksin hayatın boyunca.



Hem güçlü olup hem mutlu olabilirsin.
Aksini belirtmedim, ama belirttiğim gibi totalde ne hissettiğimin önemi yok, mutluluk sadece ana tat katmamı sağlıyor, salgıladığım hormonların etkisi geçince hepsi bitiyor ve hiç yaşanmamış gibi oluyor.
 
Aksini belirtmedim, ama belirttiğim gibi totalde ne hissettiğimin önemi yok, mutluluk sadece ana tat katmamı sağlıyor, salgıladığım hormonların etkisi geçince hepsi bitiyor ve hiç yaşanmamış gibi oluyor.

Aynısı diğer duygular içinde geçerlidir, hormonun salgılanma seviyesi azaldığı gibi o duyguyu kaybedersiniz.
 
Dostum acil psikolojik destek al.
Zaten alacağım ama sebebi bu değil, sebebi bazen amaçlarımdan uzaklaştığımı hissetmem ve bir psikolog sana bu konuda yardımcı olamıyorsa ona neden para vereyim?

Aynısı diğer duygular içinde geçerlidir, hormonun salgılanma seviyesi azaldığı gibi o duyguyu kaybedersiniz.
Kesinlikle, ama insanlar sadece mutluluğa aç, şahsen ben hırs gibi bazı biraz karmaşık duygulardan da zevk alıyorum ama demek istediğim basit bir hissiyatı hayat amacı haline getirmek saçma.
 
Senin de bahsettiğin gibi hayvan olarak mutluluğa aç olmamız normal ama belirttiğin gibi bu ilkel ve basit bir istek. Mutluluk açlığının mantıklı kararlar vermene engel olmasına izin mi veriyorsun? Benim istediğim güç, ne hissettiğimin önemi yok.
Realitede böyle bir şey yok. Duyguların veyahut içgüdülerin neyse sen O'sun. Özgür iraden olduğuna inancın tam mı? Benim tam değil ve çok düşük. Sen özgürce karar vermiyorsun o an vereceğin karar tüm geçmişinde yaşadığın olaylar sonucu belirleniyor. Bunun temeli ise bebeklik ve çocukluk döneminde beynine yerleşen tüm veriler. Ha genetikte de etkiler var ancak şu an büyük bir bilgi havuzu yok diye biliyorum bu konuda. Bizi hayvanlardan ayıran ekstra bir özelliğimiz yok.
 
Zaten alacağım ama sebebi bu değil, sebebi bazen amaçlarımdan uzaklaştığımı hissetmem ve bir psikolog sana bu konuda yardımcı olamıyorsa ona neden para vereyim?


Kesinlikle, ama insanlar sadece mutluluğa aç, şahsen ben hırs gibi bazı biraz karmaşık duygulardan da zevk alıyorum ama demek istediğim basit bir hissiyatı hayat amacı haline getirmek saçma.
Dostum sen daha destek almanın sana yararlı olacağına inanmıyorsun. Bu şekilde hiç bir yere varamazsın. Bu konuları forumda 15-20 yaş arasındaki çocuklarla konuşmak yerine eğitimli bir uzmandan yardım al. Bu konular şakaya gelmez. Burada düşüncesizce söylenen bir şey bir anda seni dahada kötü etkiler.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı