İnsanları hiçbir şekilde anlayamıyorum

Vago Mundo

Decapat
Katılım
18 Ocak 2022
Mesajlar
216
Çözümler
1
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Selam,
Aslında bu konuyu hem içimi dökmek için hem de bir nevi günlük hayattaki yaşadıgım sorunları anlatmak icin açtım. Okuyacak herkese teşekkür ederim.

Liseye geçeli 3 sene oluyor ve hayatımda bu 3 senedir cok kötü gidiyor. Öncelikle açık açık söyleyeyim arkadaşım yok fakat bu Asosyallik'ten degil daha çok benik kafamın insanlarla uyuşmamasından kaynaklanıyor. Benim de hatta herkesin de dahil oldugu Z kuşagını anlayamıyorum. İnsanlar cok kisiyle sevgili olunca marifet olduğunu düsünüyor, neredeyse hiç kimsenin geleceğe karşı bir planı yok, hepsi sigara ya da alkollerle kafayı bozmuş.

Kendimden bahsedecek olursam: Okula gider, adamakıllı dersleri dinler ve kimseyede sataşmam. Hayatımda sigaradır alkoldur hicbirine dahi kafamı cevirip bakmadım. Bir de sınıfta derste hiçbir zaman konuşma kirliligi yapmam, kendimin düzgün bir ögrenci oldugunu düsünürüm. Fakat bazı kisiler sırf konuşmuyorum diye "kanka o konuşmama yemini etti ondan öyle davranıyor" gibi şeyler diyor ve bunun gibi sözleride 1-1.5 senedir diyor. Anlamıyorum konuşmadım diye ezik mi oldum simdi? Alt tarafı dersi dinliyordum. Hiç kimseye bir zararım dokunmuyor.

Ayrıca arkadaşım yok derken aslında yaşıtlarımla arkadaş olamıyorum yoksa 18-25 yasında bir sürü tanıdıgım büyük insan var ve onlarla arkadaş olabilmemin sebebi de kafalarımız her zaman bir noktada uyuyor. Kim bilir belki de ben bu Z kuşagına ait degilimdir ya da bu kuşak icin fazla düzgünümdür.

Onun dışında bir de kimse beni etrafında hissedemiyor fakat bunu kasıtlı yaptıklarını düsünüyorum çünkü "konuşmuyorum" ama hayır konuşmamamın sebebi utangaçlık falan degil sadece sizin gibi insanlardan nefret ettigim için konuşmuyorum. Her zaman insanlara laf atıp zorbalamaktan zevk alan insanları sevmiyorum, direk yasıtlarımı sevmiyorum desem daha dogru olur aslında.

Kısacası lise hayatım 3 senedir iyi yola gitmiyor. 12.sınıfa kadar dayanmaya calısıyorum ki bu tür düsük seviyeli insanlarla bir daha denk gel miyim? Üniversiteye geçtigim gibi bu ve buna benzer gördügüm, tanıdıgım ne kadar insan varsa hepsini aklımdan temelli sileceğim, zaten bu sınıfımdaki hiçbir çocuk üniversite okumayı düsünmüyor (ki bu durumlarınıda anlamıyorum)

Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama içimi döktügüm için az rahatladım. Okuyan varsa herkese teşekkür ederim eger bana bir hayat tavsiye verecek varsa seve seve okurum.
 
Konuyu okumadım az sonra detaylı olarak okuyacağım ama ben de anlamıyorum.
Örneğin okulun neredeyse tümüyle sevgili olan bir kız bana gelince yüzüme dahi bakmamıştı. :D
Her zaman dışlandım, yaklaşmaya çalıştığımda ise deli muamelesi gördüm.
Hep kafamda kurduğum iddia ediliyor, insanlar bana her şeyi yapıyor sonra ben kafamda kuruyor oluyorum.
 
Selam,
Aslında bu konuyu hem içimi dökmek için hem de bir nevi günlük hayattaki yaşadıgım sorunları anlatmak icin açtım. Okuyacak herkese teşekkür ederim.

Liseye geçeli 3 sene oluyor ve hayatımda bu 3 senedir cok kötü gidiyor. Öncelikle açık açık söyleyeyim arkadaşım yok fakat bu Asosyallik'ten degil daha çok benik kafamın insanlarla uyuşmamasından kaynaklanıyor. Benim de hatta herkesin de dahil oldugu Z kuşagını anlayamıyorum. İnsanlar cok kisiyle sevgili olunca marifet olduğunu düsünüyor, neredeyse hiç kimsenin geleceğe karşı bir planı yok, hepsi sigara ya da alkollerle kafayı bozmuş.

Kendimden bahsedecek olursam: Okula gider, adamakıllı dersleri dinler ve kimseyede sataşmam. Hayatımda sigaradır alkoldur hicbirine dahi kafamı cevirip bakmadım. Bir de sınıfta derste hiçbir zaman konuşma kirliligi yapmam, kendimin düzgün bir ögrenci oldugunu düsünürüm. Fakat bazı kisiler sırf konuşmuyorum diye "kanka o konuşmama yemini etti ondan öyle davranıyor" gibi şeyler diyor ve bunun gibi sözleride 1-1.5 senedir diyor. Anlamıyorum konuşmadım diye ezik mi oldum simdi? Alt tarafı dersi dinliyordum. Hiç kimseye bir zararım dokunmuyor.

Ayrıca arkadaşım yok derken aslında yaşıtlarımla arkadaş olamıyorum yoksa 18-25 yasında bir sürü tanıdıgım büyük insan var ve onlarla arkadaş olabilmemin sebebi de kafalarımız her zaman bir noktada uyuyor. Kim bilir belki de ben bu Z kuşagına ait degilimdir ya da bu kuşak icin fazla düzgünümdür.

Onun dışında bir de kimse beni etrafında hissedemiyor fakat bunu kasıtlı yaptıklarını düsünüyorum çünkü "konuşmuyorum" ama hayır konuşmamamın sebebi utangaçlık falan degil sadece sizin gibi insanlardan nefret ettigim için konuşmuyorum. Her zaman insanlara laf atıp zorbalamaktan zevk alan insanları sevmiyorum, direk yasıtlarımı sevmiyorum desem daha dogru olur aslında.

Kısacası lise hayatım 3 senedir iyi yola gitmiyor. 12.sınıfa kadar dayanmaya calısıyorum ki bu tür düsük seviyeli insanlarla bir daha denk gel miyim? Üniversiteye geçtigim gibi bu ve buna benzer gördügüm, tanıdıgım ne kadar insan varsa hepsini aklımdan temelli sileceğim, zaten bu sınıfımdaki hiçbir çocuk üniversite okumayı düsünmüyor (ki bu durumlarınıda anlamıyorum)

Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama içimi döktügüm için az rahatladım. Okuyan varsa herkese teşekkür ederim eger bana bir hayat tavsiye verecek varsa seve seve okurum.

Hocam bahsettiğiniz insanlar alt kesim insanlar genelde eğitim konusunda yetersiz ailede temel eğitimi alamamış kişiler oldukları için paramesyumdan farksız oluyorlar. Zamanla sosyal çevreniz değişir kafanızı çok yorup bir tartışma içerisine girmek sadece sizi yoracaktır bence.
 
15 yaşımda olsamda bende 20-30 yaş arası kişiler ile daha iyi iletişim kurabiliyorum. Sanırım bizim gibi kişiler nadir çıkıyor Z kuşağından.
 
Selam,
Aslında bu konuyu hem içimi dökmek için hem de bir nevi günlük hayattaki yaşadıgım sorunları anlatmak icin açtım. Okuyacak herkese teşekkür ederim.

Liseye geçeli 3 sene oluyor ve hayatımda bu 3 senedir cok kötü gidiyor. Öncelikle açık açık söyleyeyim arkadaşım yok fakat bu Asosyallik'ten degil daha çok benik kafamın insanlarla uyuşmamasından kaynaklanıyor. Benim de hatta herkesin de dahil oldugu Z kuşagını anlayamıyorum. İnsanlar cok kisiyle sevgili olunca marifet olduğunu düsünüyor, neredeyse hiç kimsenin geleceğe karşı bir planı yok, hepsi sigara ya da alkollerle kafayı bozmuş.

Kendimden bahsedecek olursam: Okula gider, adamakıllı dersleri dinler ve kimseyede sataşmam. Hayatımda sigaradır alkoldur hicbirine dahi kafamı cevirip bakmadım. Bir de sınıfta derste hiçbir zaman konuşma kirliligi yapmam, kendimin düzgün bir ögrenci oldugunu düsünürüm. Fakat bazı kisiler sırf konuşmuyorum diye "kanka o konuşmama yemini etti ondan öyle davranıyor" gibi şeyler diyor ve bunun gibi sözleride 1-1.5 senedir diyor. Anlamıyorum konuşmadım diye ezik mi oldum simdi? Alt tarafı dersi dinliyordum. Hiç kimseye bir zararım dokunmuyor.

Ayrıca arkadaşım yok derken aslında yaşıtlarımla arkadaş olamıyorum yoksa 18-25 yasında bir sürü tanıdıgım büyük insan var ve onlarla arkadaş olabilmemin sebebi de kafalarımız her zaman bir noktada uyuyor. Kim bilir belki de ben bu Z kuşagına ait degilimdir ya da bu kuşak icin fazla düzgünümdür.

Onun dışında bir de kimse beni etrafında hissedemiyor fakat bunu kasıtlı yaptıklarını düsünüyorum çünkü "konuşmuyorum" ama hayır konuşmamamın sebebi utangaçlık falan degil sadece sizin gibi insanlardan nefret ettigim için konuşmuyorum. Her zaman insanlara laf atıp zorbalamaktan zevk alan insanları sevmiyorum, direk yasıtlarımı sevmiyorum desem daha dogru olur aslında.

Kısacası lise hayatım 3 senedir iyi yola gitmiyor. 12.sınıfa kadar dayanmaya calısıyorum ki bu tür düsük seviyeli insanlarla bir daha denk gel miyim? Üniversiteye geçtigim gibi bu ve buna benzer gördügüm, tanıdıgım ne kadar insan varsa hepsini aklımdan temelli sileceğim, zaten bu sınıfımdaki hiçbir çocuk üniversite okumayı düsünmüyor (ki bu durumlarınıda anlamıyorum)

Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama içimi döktügüm için az rahatladım. Okuyan varsa herkese teşekkür ederim eger bana bir hayat tavsiye verecek varsa seve seve okurum.

Seninle aynı durumdayım. Sen dümdüz git, doğru yoldasın. Takma kimsenin dediklerine. Onlar kaba tabirle dağ ayılarıdır. Boşver agam, lise bittikten sonra kimseyle iletişimin kalmayacak zaten. Bitecek bu çile. (10. sınıfım, 9. sınıfta yoğun akran zorbalığına uğradım.)
 
Hocam bahsettiğiniz insanlar alt kesim insanlar genelde eğitim konusunda yetersiz ailede temel eğitimi alamamış kişiler oldukları için paramesyumdan farksız oluyorlar. Zamanla sosyal çevreniz değişir kafanızı çok yorup bir tartışma içerisine girmek sadece sizi yoracaktır bence.
Hocam ben tartışmaya girmeden de yoruldum artık. Gerek okul bodrumuna çekilip dayak yemem ki sırf iyi niyetliymişim diye, gerek derste 4 kisinin de aynı anda bana zorbalık yapması ki sırf konuşmuyorum diye. Yıllardır ugrasıyorum ama bende insanım, benimde bir sınır noktam var. Dedigim gibi 12.sınıftan sonra hayatıma reset atmayı planlıyorum.
 
Selam,
Aslında bu konuyu hem içimi dökmek için hem de bir nevi günlük hayattaki yaşadıgım sorunları anlatmak icin açtım. Okuyacak herkese teşekkür ederim.

Liseye geçeli 3 sene oluyor ve hayatımda bu 3 senedir cok kötü gidiyor. Öncelikle açık açık söyleyeyim arkadaşım yok fakat bu Asosyallik'ten degil daha çok benik kafamın insanlarla uyuşmamasından kaynaklanıyor. Benim de hatta herkesin de dahil oldugu Z kuşagını anlayamıyorum. İnsanlar cok kisiyle sevgili olunca marifet olduğunu düsünüyor, neredeyse hiç kimsenin geleceğe karşı bir planı yok, hepsi sigara ya da alkollerle kafayı bozmuş.

Kendimden bahsedecek olursam: Okula gider, adamakıllı dersleri dinler ve kimseyede sataşmam. Hayatımda sigaradır alkoldur hicbirine dahi kafamı cevirip bakmadım. Bir de sınıfta derste hiçbir zaman konuşma kirliligi yapmam, kendimin düzgün bir ögrenci oldugunu düsünürüm. Fakat bazı kisiler sırf konuşmuyorum diye "kanka o konuşmama yemini etti ondan öyle davranıyor" gibi şeyler diyor ve bunun gibi sözleride 1-1.5 senedir diyor. Anlamıyorum konuşmadım diye ezik mi oldum simdi? Alt tarafı dersi dinliyordum. Hiç kimseye bir zararım dokunmuyor.

Ayrıca arkadaşım yok derken aslında yaşıtlarımla arkadaş olamıyorum yoksa 18-25 yasında bir sürü tanıdıgım büyük insan var ve onlarla arkadaş olabilmemin sebebi de kafalarımız her zaman bir noktada uyuyor. Kim bilir belki de ben bu Z kuşagına ait degilimdir ya da bu kuşak icin fazla düzgünümdür.

Onun dışında bir de kimse beni etrafında hissedemiyor fakat bunu kasıtlı yaptıklarını düsünüyorum çünkü "konuşmuyorum" ama hayır konuşmamamın sebebi utangaçlık falan degil sadece sizin gibi insanlardan nefret ettigim için konuşmuyorum. Her zaman insanlara laf atıp zorbalamaktan zevk alan insanları sevmiyorum, direk yasıtlarımı sevmiyorum desem daha dogru olur aslında.

Kısacası lise hayatım 3 senedir iyi yola gitmiyor. 12.sınıfa kadar dayanmaya calısıyorum ki bu tür düsük seviyeli insanlarla bir daha denk gel miyim? Üniversiteye geçtigim gibi bu ve buna benzer gördügüm, tanıdıgım ne kadar insan varsa hepsini aklımdan temelli sileceğim, zaten bu sınıfımdaki hiçbir çocuk üniversite okumayı düsünmüyor (ki bu durumlarınıda anlamıyorum)

Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama içimi döktügüm için az rahatladım. Okuyan varsa herkese teşekkür ederim eger bana bir hayat tavsiye verecek varsa seve seve okurum.

Ben de ayni şekilde dershanede konuşmuyor diye asosyal damgası yedim arkadaşımda aynı şekilde ama şunu söyleyeyim benimle her dalga geçtiklerinde daha da gurur duyuyorum kendimle çünkü dakaga geçilecek başka kötü bir yanım yokmuş ki ders dinlememe laf atıyorlar.
Demem o ki o tür gereksizler seninle dalga geçince gurur duy çünkü başka kötü yanın yok.
Bir de bende hala anlamadım o saçma sapan hareketleri ergenlikten olsa gerek.
 
Hocam bazen ayıya dayı demek gerek anlıyorum sizin böyle yapmak istemediğinizi ama başka yapabilecek bir şey yok.
 
Seninle aynı durumdayım. Sen dümdüz git, doğru yoldasın. Takma kimsenin dediklerine. Onlar kaba tabirle dağ ayılarıdır. Boşver agam, lise bittikten sonra kimseyle iletişimin kalmayacak zaten. Bitecek bu çile. (10. sınıfım, 9. sınıfta yoğun akran zorbalığına uğradım.)
Ben 11.sınıfım suan ama yıllardır görmedigim zorbalık ve dışlanmışlık kalmadı. Kimler kimler gördüm insan tipi olarak hepside cidden gelecegine karsı planı olmayıp, her gün don değiştirir gibi farklı kızla iliski yasayana kadar, herkesi gördüm ve yaşıtlarıma artık tiksinerek bakıyorum (gerek okul, gerek cevresel)
 
Ben 11.sınıfım şu an ama yıllardır görmedigim zorbalık ve dışlanmışlık kalmadı. Kimler kimler gördüm insan tipi olarak hepside cidden gelecegine karsı planı olmayıp, her gün don değiştirir gibi farklı kızla iliski yasayana kadar, herkesi gördüm ve yaşıtlarıma artık tiksinerek bakıyorum (gerek okul, gerek cevresel)

Başka sınıflarda sana uygun birisi yok mu?
 

Yeni konular

Geri
Yukarı