İnsanlarla tanışmak lazım mı?

Kendinde bir özgüven yaratmadığın sürece bahsettiğin gibi laflar yiyecek, karşılık vermeyecek ve yeni insanlar ile tanışamayacaksın muhtemelen. Hayatında birileri ile vakit geçirme ihtiyacı hissediyor isen insanlar ile tanışman lazım evet. Ama her insanla tanışıp konuşulmayacağını da bilmen gerek. Kesinlikle şunu yap, böylesi daha iyi diyeceğim bir şey yok fakat özgüven bakımından eksik gibisin.
Nokta atışı gibi.
 
Şunu kesinlikle söyleyebilirim, samimilikte çok derin bir evreye girmediğin süreçte kendi kötü taraflarından, hayatında yaşadığın olumsuz taraflarından bahsetme. Biraz ilgi çekici ol, merak edilen ol diyebilirim.
ya aslında yeni tanıştığım insanlara çok bahsetmiyorum fakat bazen sohbet ortamı oluyor baya anlatıyorum içimden geldiği gibi, fakat misal karşı taraf sizinde dediğiniz gibi bir tık merak edilen tarzda kendinden çokta bahsetmiyor. Şimdiye kadar tanıştığım çoğu arkadaş ortamında bunu fark ettim. Dediğin gibi yapmak gerekiyor aileden vs kendinden bahsetmemek lazım. Basit şeylerden bahsetmek lazım ama çok derine inmemek gerek

Ben genelde sıkca sosyal platformlarda vakit geçiren bir insanım, gerçek hayatta benim de fazla arkadaş çevrem yok denecek kadar az. Yani merhaba merhaba uzaktan uzağa o kadar zaten aynı şehirde yaşadığım hiç arkadaş çevrem yok maalesef. O yüzdende sosyal aktivite vs katılamıyorum fazla ne bileyim sinemaya gitmedir, kafeye gidip çay kahve içme vs bunları yapmıyorum. Çünkü yapacak insanda yok ha kendim gidebilir miyim giderim ama tek başınada da sıkıcı oluyor fakat örnek vereyim tek gidince işte kafeye gelen arkadaş ortamları oluyor farklı farklı onlara baktıkça kendimi yalnız hissetmeye başlıyorum hani gidip tanışıyım desem hayırdır filan diyecekler ya da belki bende ön yargı ve öz güven sıkıntısı var.
 
ya aslında yeni tanıştığım insanlara çok bahsetmiyorum fakat bazen sohbet ortamı oluyor baya anlatıyorum içimden geldiği gibi, fakat misal karşı taraf sizinde dediğiniz gibi bir tık merak edilen tarzda kendinden çokta bahsetmiyor. Şimdiye kadar tanıştığım çoğu arkadaş ortamında bunu fark ettim. Dediğin gibi yapmak gerekiyor aileden vs kendinden bahsetmemek lazım. Basit şeylerden bahsetmek lazım ama çok derine inmemek gerek

Ben genelde sıkca sosyal platformlarda vakit geçiren bir insanım, gerçek hayatta benim de fazla arkadaş çevrem yok denecek kadar az. Yani merhaba merhaba uzaktan uzağa o kadar zaten aynı şehirde yaşadığım hiç arkadaş çevrem yok maalesef. O yüzdende sosyal aktivite vs katılamıyorum fazla ne bileyim sinemaya gitmedir, kafeye gidip çay kahve içme vs bunları yapmıyorum. Çünkü yapacak insanda yok ha kendim gidebilir miyim giderim ama tek başınada da sıkıcı oluyor fakat örnek vereyim tek gidince işte kafeye gelen arkadaş ortamları oluyor farklı farklı onlara baktıkça kendimi yalnız hissetmeye başlıyorum hani gidip tanışıyım desem hayırdır filan diyecekler ya da belki bende ön yargı ve öz güven sıkıntısı var.
Özgüven problemi her şeyi mahveder.

Bu konuda şunu söyleyebilirim. "Kibirli ve saygısız olmayacak derecede mütevazi olun" Yani şunu diyorum, başarın olur söylemekten çekinme, alttan alma, bir şeylerin hakkını ver diyorum, çok uzun bir konu yazarak imkansız.
 
tek tabanca devam
Tek tabanca tamam ama ben ticaret yapacağım ticarette çevre önemli. Ben sıfırdan bir iş kuruyorum arkadaşlarım olacak ki onların işlerini yapacağım ve sosyal hayatta önemli.
Bende yalnız yaşıyorum, bir zamanlar halı saha dan tut, kızlarla takılmaya kadar bir çok sosyal aktivite geçirdim, keşke geçirmeseydim demem fakat bu kadarı bir şeyler çıkartmam ve anlayabilmem için yeterli diyebilirim, iyi ki de bir şeyleri anlamak için bunları erkenden yaşamışım diyebiliyorum.

Şunu anladım, insanlarla sosyal aktivite yapmak için çabalayan birisi değilim, çabalamak isteyen birisi değilim, en azından son 2 senedir. (bende 12.sınıf öğrencisiyim bu arada bu bilgiyi ekleyeyim) Kendi başarılarınla birilerini etkile, birileriyle arkadaşlık kur ve belirli bir sınırın da ötesine geçmemeni öneririm, en iyisi bu. Hayatımda yaptığım şeylerin her zaman en iyi şekli, yalnız takıldığım, yalnız yaptığım şeklidir. Kimseye muhtaç değilsin, kimseyle problemin yok, ana hedefin işin, bir aile kurmak vesaire.

Kızlar sorunsalında değineceğim tek durum var, belirli bir noktaya kadar samimi tut aranı ama garanti olsun gözüyle hiç bir zaman bakma. Bırak senin peşinden koşsunlar, etkile onları, etkilemek için bir şeylerde iyi ol, dikkat çekici ol.

Anladığım kadarıyla insanlarla çok fazla takılamaman senin problemin olmuş. Bundan sonra becer diyemem ama çok bir şey kaçırdın da diyemem. Her insanın takılış biçimi, hayat biçimi farklıdır ve şunu önerebilirim. Sana fazlaca para kazandıracak şeyler de iyi ol, para kazandıracak şeyler bir tane şey ile sınırlı değildir. İletişim yeteneği, meslekteki teknik bilgileri ne kadar iyi bildiğin vb çokça şeyler var, aç kendini ve geliştir. Önerebileceğim tek şey bu.

Sormak istediğin bir şey varsa tabii sorabilirsin.
Hocam etkilemeyi nasıl yapacağım bilmiyorum, tipim ortalama param ortalama vücut geliştiriyorum ve buda en az 6 ay sonra güzel görüntü verecek. Arkadaşlık kurmayı beceremiyorum yani arkadaş olmak için sohbet etmek için sebep lazım durduk yere birisiyle sohbet edemiyorsun veya tanışamıyorsun. Evet en iyi olduğum zaman yalnız olduğum zaman çünkü o zamanlar kendime daha da odaklanıyorum ama son zamanlarda arkadaşsızlık kaygısı beni biraz yordu kendime odaklanamıyorum, 3 aydır istikrarlı hiç aksatmadığım spor hayatımda bugün antremanımı tamamlamadan çıktım kafaya taktığım için odaklanamadım. Kızlar konusunda arkadaş olsam samimi olsam tamam olacak ama okul dışında konuşmuyorum kızlarla, birisi karşı komşum anca ailecek yemekte toplanınca bir araya geliyoruz okul dışında onun haricinde bir şey yok diğerleriyle de okulun içinde varız, birkaç arkadaşa gel içecek içmeye gidelim dedim ramazandan sonra belki gidicez ama neden gitsinler ki okul dışında aktivite yok sonuçta. Etkilemek için nelerde iyi olabilirim? Yani düşündüğümde nelerden etkilenirim dış görünüşten, düşüncelerden. Dış görünüş tamam elendim düşüncelerimi dile getiremiyorum kekeme olduğum için bunda da elendim, iç güzellik yalan yok ben saf iyi bir insanım iç güzelliğim var kalbim temiz ama birisiyle tanıştıktan sonra bunları öğrenecek karşı taraf oda işte tanışmak lazım önce dediğim gibi.
 
Dostum merhaba. Eskiden ben de senin durumundaydım (2-3 sene öncesine kadar). Çok zorbalık görürdüm zamanında. Sana tavsiyem, zayıfsan ideal kiloya ulaşıp dövüş branşlarına veya fitness'a başlaman. Kiloluysan da aynı şekilde, zayıflamanı tavsiye ederim. Seninle dalga geçen herkesle iletişimini kes. Arkadaş dediğin hataları hayvan gibi suratına vurmaz. Özgüvenini geliştir. Bakım ürünleri kullan, kültür seviyeni geliştir. Çok klişe tavsiyeler biliyorum lakin yapman lazım. Ayrıca insanların yanında cıvık hareketler yapmaktan çekin. Dostun olsa bile, her şeyin bir dozu vardır.

Ayrıca doğru insanlarla tanışmak her zaman yalnızlıktan iyidir. Yalnız kalmaktan çekin.
 
Dostum özelden tartışalım istersen.
Olur da bu sosyalin özeli yok sanırım, dm yeri var mı? 3 yıldır bu forumdayım anca profilin altında bir mesajlaşma yeri var tek bildiğim.
Aynı olay bende de var ama bir kere konuşma evresine girdim mi susmak bilmiyorum. Bir de çok gereksiz saçma sapan konuları uzattıkça uzatıyorum. Uzun uzun anlatıyorum, örnek olarak kendi yaşadığım olumsuzlukları anlatıyorum ve karşı tarafta üzülüyor. Bunu fırsata çevirip sohbet etme fırsatı buluyorum.

Ben de dinlerim.
Hocam olumsuzlukları anlatmak karşı tarafa karşı muhtaç hissettiriyor ama bunu pozitife çevirdiysen ne mutlu.
Şunu kesinlikle söyleyebilirim, samimilikte çok derin bir evreye girmediğin süreçte kendi kötü taraflarından, hayatında yaşadığın olumsuz taraflarından bahsetme. Biraz ilgi çekici ol, merak edilen ol diyebilirim.
Merak edilen nasıl olacağız hocam? Yani mesela benim ilgi çekici merak edildiğim tek konu var oda kekemeliğim sanırım neden böyle konuşuyorsun diyorlar maksimum başka yok.
Kendinde bir özgüven yaratmadığın sürece bahsettiğin gibi laflar yiyecek, karşılık vermeyecek ve yeni insanlar ile tanışamayacaksın muhtemelen. Hayatında birileri ile vakit geçirme ihtiyacı hissediyor isen insanlar ile tanışman lazım evet. Ama her insanla tanışıp konuşulmayacağını da bilmen gerek. Kesinlikle şunu yap, böylesi daha iyi diyeceğim bir şey yok fakat özgüven bakımından eksik gibisin.
Evet eksiğim, çok eksiğim bunu kabul ediyorum. Ego da bende yok. Bugün benden güçlü ama dövmeyi yumruk atmayı bilmeyen çok sevdiğim bir 'arkadaş'ım var hep onla takılıyordum bu konuda bahsettiğim o yanlarında durduğum kişilerden birisi ve bugün bir espri yaptım yanlış anladı bağırıyor bağırma milletin içinde dedim hayırdır napacaksın dedi bende sen napacaksın bağırmaktan başka dedim tebessüm ettim oda vururum kimse alamaz elimden dedi bende vuramayacağını biliyorum hadi çenemi açık tutuyorum vur çeneme dedim vuramadı sonra itti benden güçlü olduğu için ve sonra hep arkadaşsız kalacaksın bize yalvaracaksın arkadaşım yok diye dedi bende bu cümleye hep bozuluyorum her kavgamızda bunu diyor. Yani benim arkadaşım yok hocam onlara muhtacım yani ben tek durmayı sevmiyorum, en azından sınıftan birisiyle çıkayım beden salonuna gideyim birisiyle sınıfa döneyim birisiyle kantine ineyim istiyorum tek olunca diğer insanlar beni yalnız görüyor ben yoksa o kişilerle durmayı sevmiyorum dışarıdan yalnız, istenmeyen kişi olarak görülmek istemiyorum. Hatta spor ile beraber kick boks öğrenmeye de başladım bileğimi kuvvetlendiriyorum güçlenince vurmaya falan çalışçam gölge boksu falan yapacağım, o çocuğu bu sene sonunda döveceğim mezun olurken hatta bunu okulda ve o kişi ölse de bunu kimseye demeyecek kadar güvenilir olduğu için dedim.
 
Ben genelde sıkca sosyal platformlarda vakit geçiren bir insanım, gerçek hayatta benim de fazla arkadaş çevrem yok denecek kadar az. Yani merhaba merhaba uzaktan uzağa o kadar zaten aynı şehirde yaşadığım hiç arkadaş çevrem yok maalesef. O yüzdende sosyal aktivite vs katılamıyorum fazla ne bileyim sinemaya gitmedir, kafeye gidip çay kahve içme vs bunları yapmıyorum. Çünkü yapacak insanda yok ha kendim gidebilir miyim giderim ama tek başınada da sıkıcı oluyor fakat örnek vereyim tek gidince işte kafeye gelen arkadaş ortamları oluyor farklı farklı onlara baktıkça kendimi yalnız hissetmeye başlıyorum hani gidip tanışıyım desem hayırdır filan diyecekler ya da belki bende ön yargı ve öz güven sıkıntısı var.
Bende sizin yaşadığınız durum içindeyim, arkadaşlarla gitmek istiyorum ama o ortam yok. Kendimde giderim kendim 2 saat otobüs ile İzmir'in merkezine gidip orda bir fast food bir kahve içmiş birisiyim tek başıma gün geçiririm ama etraftaki insanlar birileriyle konuşurken benim boş boş bir yere bakmam veya şarkı dinlemem koyuyor, yalnızlık kötü bir şey her şey özgüven ile alakalı.
Özgüven problemi her şeyi mahveder.

Bu konuda şunu söyleyebilirim. "Kibirli ve saygısız olmayacak derecede mütevazi olun" Yani şunu diyorum, başarın olur söylemekten çekinme, alttan alma, bir şeylerin hakkını ver diyorum, çok uzun bir konu yazarak imkansız.
Hocam ben bu dediğinizi yapıyorum yani kendime yapay bir ego yapmaya çalışıyorum ama yapay, gerçek ego olmuyor bende. Dövemeyeceğim kişilere karşı bana atarlandıklarında bende atarımı koyuyorum döver misin dersen hayır anca iterler bende yere düşerim bu kadar. Yani kendi gücüm olsa ve arkamda da arkadaşlarım olsa onun hayatımda olup olmaması önemli olmasa belkide özgüven gelecek ego gelecek karşı tarafa hakkını vereceğim.
Dostum merhaba. Eskiden ben de senin durumundaydım (2-3 sene öncesine kadar). Çok zorbalık görürdüm zamanında. Sana tavsiyem, zayıfsan ideal kiloya ulaşıp dövüş branşlarına veya fitness'a başlaman. Kiloluysan da aynı şekilde, zayıflamanı tavsiye ederim. Seninle dalga geçen herkesle iletişimini kes. Arkadaş dediğin hataları hayvan gibi suratına vurmaz. Özgüvenini geliştir. Bakım ürünleri kullan, kültür seviyeni geliştir. Çok klişe tavsiyeler biliyorum lakin yapman lazım. Ayrıca insanların yanında cıvık hareketler yapmaktan çekin. Dostun olsa bile, her şeyin bir dozu vardır.

Ayrıca doğru insanlarla tanışmak her zaman yalnızlıktan iyidir. Yalnız kalmaktan çekin.
Hocam öncelikle merhaba ben zaten 3 aydır spora giden ve 62 kilodan 65 kiloya çıkmış birisiyim hedefim yaza kadar 70 kilo olmak ve bundan sonra yaz boyunca göbeğimi eriterek kışın yine 75 kiloya çıkıp orada kaslanmak istiyorum ve evet dövüş branşına başlayacağım şuan evde bileğimi kuvvetlendirmeye başladım. Hocam benimle dalga geçenlerle iletişimimi kesersem kimsem kalmaz, ne kadar sevmediğim şeyler yapsalarda ben tek olmayı sevmiyorum. Özgüvenimi geliştirmeye çalışıyorum bakım ürünleri kullanıyorum kültürümü de geliştirmeye çalışıyorum elimden geldiince. Cıvık hareketler yapmıyorum tek yaptığım gülmek, ben çok gülen ve durduramayan birisiyim. Derslerde hiç konuşmayan ama gülmektende kendini alıkoyamayan bu yüzden ders boyu konuşanlar yerine ben güldüğüm için dersten atılıyorum bu derece gülüyorum bunun dışında bir cıvıklığım yok ciddi durmaya çalışıyorum. Doğru insanlarla tanışmaya çalışıyorum konuşmaya çalışıyorum ama ne biliyim olmuyor.
 
Bende sizin yaşadığınız durum içindeyim, arkadaşlarla gitmek istiyorum ama o ortam yok. Kendimde giderim kendim 2 saat otobüs ile İzmir'in merkezine gidip orda bir fast food bir kahve içmiş birisiyim tek başıma gün geçiririm ama etraftaki insanlar birileriyle konuşurken benim boş boş bir yere bakmam veya şarkı dinlemem koyuyor, yalnızlık kötü bir şey her şey özgüven ile alakalı.

Hocam ben bu dediğinizi yapıyorum yani kendime yapay bir ego yapmaya çalışıyorum ama yapay, gerçek ego olmuyor bende. Dövemeyeceğim kişilere karşı bana atarlandıklarında bende atarımı koyuyorum döver misin dersen hayır anca iterler bende yere düşerim bu kadar. Yani kendi gücüm olsa ve arkamda da arkadaşlarım olsa onun hayatımda olup olmaması önemli olmasa belkide özgüven gelecek ego gelecek karşı tarafa hakkını vereceğim.

Hocam öncelikle merhaba ben zaten 3 aydır spora giden ve 62 kilodan 65 kiloya çıkmış birisiyim hedefim yaza kadar 70 kilo olmak ve bundan sonra yaz boyunca göbeğimi eriterek kışın yine 75 kiloya çıkıp orada kaslanmak istiyorum ve evet dövüş branşına başlayacağım şuan evde bileğimi kuvvetlendirmeye başladım. Hocam benimle dalga geçenlerle iletişimimi kesersem kimsem kalmaz, ne kadar sevmediğim şeyler yapsalarda ben tek olmayı sevmiyorum. Özgüvenimi geliştirmeye çalışıyorum bakım ürünleri kullanıyorum kültürümü de geliştirmeye çalışıyorum elimden geldiince. Cıvık hareketler yapmıyorum tek yaptığım gülmek, ben çok gülen ve durduramayan birisiyim. Derslerde hiç konuşmayan ama gülmektende kendini alıkoyamayan bu yüzden ders boyu konuşanlar yerine ben güldüğüm için dersten atılıyorum bu derece gülüyorum bunun dışında bir cıvıklığım yok ciddi durmaya çalışıyorum. Doğru insanlarla tanışmaya çalışıyorum konuşmaya çalışıyorum ama ne biliyim olmuyor.
Dostum şöyle söyleyeyim, bu tarz insanlarla yan yana olacağına yalnız kal. Her ne kadar yalnızlığı sevmesen bile senin onurunu kıran, duygularını yok sayan, sana hakaretlerde bulunan kişilerden uzak durmalısın. Seninle dalga geçen ucubelere asla yüz verme. Geride dur ve farklı insanlarla tanış. Bunları boş ver. 5 para etmeyecek karakterleri var bunların.
 
Olur da bu sosyalin özeli yok sanırım, dm yeri var mı? 3 yıldır bu forumdayım anca profilin altında bir mesajlaşma yeri var tek bildiğim.

Hocam olumsuzlukları anlatmak karşı tarafa karşı muhtaç hissettiriyor ama bunu pozitife çevirdiysen ne mutlu.

Merak edilen nasıl olacağız hocam? Yani mesela benim ilgi çekici merak edildiğim tek konu var oda kekemeliğim sanırım neden böyle konuşuyorsun diyorlar maksimum başka yok.

Evet eksiğim, çok eksiğim bunu kabul ediyorum. Ego da bende yok. Bugün benden güçlü ama dövmeyi yumruk atmayı bilmeyen çok sevdiğim bir 'arkadaş'ım var hep onla takılıyordum bu konuda bahsettiğim o yanlarında durduğum kişilerden birisi ve bugün bir espri yaptım yanlış anladı bağırıyor bağırma milletin içinde dedim hayırdır napacaksın dedi bende sen napacaksın bağırmaktan başka dedim tebessüm ettim oda vururum kimse alamaz elimden dedi bende vuramayacağını biliyorum hadi çenemi açık tutuyorum vur çeneme dedim vuramadı sonra itti benden güçlü olduğu için ve sonra hep arkadaşsız kalacaksın bize yalvaracaksın arkadaşım yok diye dedi bende bu cümleye hep bozuluyorum her kavgamızda bunu diyor. Yani benim arkadaşım yok hocam onlara muhtacım yani ben tek durmayı sevmiyorum, en azından sınıftan birisiyle çıkayım beden salonuna gideyim birisiyle sınıfa döneyim birisiyle kantine ineyim istiyorum tek olunca diğer insanlar beni yalnız görüyor ben yoksa o kişilerle durmayı sevmiyorum dışarıdan yalnız, istenmeyen kişi olarak görülmek istemiyorum. Hatta spor ile beraber kick boks öğrenmeye de başladım bileğimi kuvvetlendiriyorum güçlenince vurmaya falan çalışçam gölge boksu falan yapacağım, o çocuğu bu sene sonunda döveceğim mezun olurken hatta bunu okulda ve o kişi ölse de bunu kimseye demeyecek kadar güvenilir olduğu için dedim.
Baştan herşeyi okudum ve kendi fikrimi söylemek istiyorum. Bende tam tersi size göre çocukluktan aşırı sosyal biriyim, hatta hiç çekingenligi olmayan biri. Birden fazla yerde ülkede yaşamışligim var. Bir keresinde küçükken yurtdışında bizim bina katına taşınan kadınla, tanışıp bizim kata çıkana kadar haşir neşir olup kaykayini hediye almıştım 😅. Zaman geçtikçe ve daha çok insanla tanışınca şunu anlıyorsun
1. Bütün zorluklar tamamen sende,kafanda bitiyor.
2. O kadar da zarurî birşeyin olmadığını anladım, elbetteki muhatap olmak falan güzel birşeyde hatta ihtiyaç. Ama şuan tamamen kendimi geliştirmeye odaklanmanin daha mantıklı birşey olduğunu düşünüyorum.
Sende zaten arkadaşların dediği gibi kendini, özgüvenini gelistirirsen hepsi olur diye düşünüyorum.( Şahsi fikrim...)
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı