Biraz saçma gelecek ama bunu okuduktan sonra "keşke benim de böyle bir babam olsaydı" dedim.
Çünkü zaten zar zor geçinen bir aileyiz ve ben her gün onlara yük oluyorum, onları manevi olarak yaraladığımı ve telafisi olmayacak zararlar verdiğimi düşünüyorum. Kısaca özetlemek gerekirse 7. sınıftan beri hiçbir dersim iyi değil ve genel olarak hayatta yaptığım neredeyse her şeyde başarısız oluyorum, yani bu dünyaya yarardan çok zararım var diyebiliriz.
Konuya gelecek olursak, babandan empati kurmasını, kendini senin yerine koymasını isteyebilirsin. Çünkü onun da babası ona böyle davranmamışsa (veya hayatını derinden etkileyecek bir travma vs. geçirmemişse) sana böyle davranmasının hiçbir anlamı yok. Eğer benim gibi hayatta yaptığı her şeyde başarısız olan bir insan müsveddesi olsan dahi yine de senin böyle bir muameleyi hak ettiğini düşünmüyorum.
