Okuldan nefret etmek

Shyquick

Hectopat
Katılım
2 Ocak 2023
Mesajlar
2.928
Makaleler
1
Çözümler
4
Daha fazla  
Sistem Özellikleri
Amd Ryzen 7 8845HS, RTX 4070, 32 GB Ram, 1 TB SSD, 2K, 17.3 inç, 240 Hz.
Cinsiyet
Erkek
11.sınıfa giden bir Türk genciyim. Hayatımda hiçbir değişiklik olmadı/olmuyor. uyan-kalk-kahvaltı yap-okula git(geç kalınca azar yemek falan)- eve gel- ders yap- uyu. Sürekli bu döngüde olmak istemiyorum. Ailem aşırı baskıcı ve insanı sinirlendiriyorlar. Bende OKB hastasıyım. Arkadaşım yok. Sadece 1 tane vardı. Arkadaş değil kardeştik resmen. Artık o da üniversiteye gidecek. O olmayacak. Artık benden de soğudu. Çok konuşmuyor. Beni en çok okuldan soğutan da bu. Yani okuldayım ama sevdiğim arkadaşım evde yatıyor oluyor sabah. Ben öğlende derste olurken arkadaşım evde oyun oynuyor. Ailesi zengin ve sürekli onunla kendimi kıyaslıyorum. Yeni telefon aldı. Telefona önem vermeyen biriyim. Sadece arada Instagram'a bakarım o kadar. Şimdi arkadaşım iPhone 16 Pro Max aldı. Bende keşke benim de telefonum olsa diyorum. Benden iyi mouse ve klavye aldı keşke benim de öyle klavyem olsa diyorum. Onunla kıyaslama yapmak beni depresoyn ve yaptığım işten de zevk almamaya sürüklüyor. Aldığı klavye çok güzel ve hava atmayı da seven biri. Okulu sevmeme nedenim galiba bu mu acaba? Ailesi de çok anlayışlı biri. Akşam biraz dertleşelim :(

Niye yaşıyorum? Neden bu işkenceyi çekiyorum? Neden böyle bir hayatım var diye sürekli sorguluyorum.
 
11.sınıfa giden bir Türk genciyim. Hayatımda hiçbir değişiklik olmadı/olmuyor. uyan-kalk-kahvaltı yap-okula git(geç kalınca azar yemek falan)- eve gel- ders yap- uyu. Sürekli bu döngüde olmak istemiyorum. Ailem aşırı baskıcı ve insanı sinirlendiriyorlar. Bende OKB hastasıyım. Arkadaşım yok. Sadece 1 tane vardı. Arkadaş değil kardeştik resmen. Artık o da üniversiteye gidecek. O olmayacak. Artık benden de soğudu. Çok konuşmuyor. Beni en çok okuldan soğutan da bu. Yani okuldayım ama sevdiğim arkadaşım evde yatıyor oluyor sabah. Ben öğlende derste olurken arkadaşım evde oyun oynuyor. Ailesi zengin ve sürekli onunla kendimi kıyaslıyorum. Yeni telefon aldı. Telefona önem vermeyen biriyim. Sadece arada Instagram'a bakarım o kadar. Şimdi arkadaşım iPhone 16 Pro Max aldı. Bende keşke benim de telefonum olsa diyorum. Benden iyi mouse ve klavye aldı keşke benim de öyle klavyem olsa diyorum. Onunla kıyaslama yapmak beni depresoyn ve yaptığım işten de zevk almamaya sürüklüyor. Aldığı klavye çok güzel ve hava atmayı da seven biri. Okulu sevmeme nedenim galiba bu mu acaba? Ailesi de çok anlayışlı biri. Akşam biraz dertleşelim :(

Niye yaşıyorum? Neden bu işkenceyi çekiyorum? Neden böyle bir hayatım var diye sürekli sorguluyorum.

Kral bak ben mezun bir öğrenciyim ve keşke okula gitsem diyorum bir zamanlar bende nefret ettim okuldan ama şu an çok pişmanım doyasıya yaşayamadığım için. Derslerine lütfen önem ver ve sınıftakilerle kaynaş. Diğer mesele için telefon bilgisayar elbet insan üst model istiyor fakat alınca tüm zevk kaçıyor mesela ben eski telefonları daha çok seviyorum alınca ne olacak ki? Hava için alıyor çoğu insan boş ver saçma işleri bende senin gibi düşünüyordum evde vakit geçirmeyi önceden ama gerçekten düşündüğün gibi değil insan bunalıyor bir süre.
 
11.sınıfa giden bir Türk genciyim. Hayatımda hiçbir değişiklik olmadı/olmuyor. uyan-kalk-kahvaltı yap-okula git(geç kalınca azar yemek falan)- eve gel- ders yap- uyu. Sürekli bu döngüde olmak istemiyorum. Ailem aşırı baskıcı ve insanı sinirlendiriyorlar. Bende OKB hastasıyım. Arkadaşım yok. Sadece 1 tane vardı. Arkadaş değil kardeştik resmen. Artık o da üniversiteye gidecek. O olmayacak. Artık benden de soğudu. Çok konuşmuyor. Beni en çok okuldan soğutan da bu. Yani okuldayım ama sevdiğim arkadaşım evde yatıyor oluyor sabah. Ben öğlende derste olurken arkadaşım evde oyun oynuyor. Ailesi zengin ve sürekli onunla kendimi kıyaslıyorum. Yeni telefon aldı. Telefona önem vermeyen biriyim. Sadece arada Instagram'a bakarım o kadar. Şimdi arkadaşım iPhone 16 Pro Max aldı. Bende keşke benim de telefonum olsa diyorum. Benden iyi mouse ve klavye aldı keşke benim de öyle klavyem olsa diyorum. Onunla kıyaslama yapmak beni depresoyn ve yaptığım işten de zevk almamaya sürüklüyor. Aldığı klavye çok güzel ve hava atmayı da seven biri. Okulu sevmeme nedenim galiba bu mu acaba? Ailesi de çok anlayışlı biri. Akşam biraz dertleşelim :(

Niye yaşıyorum? Neden bu işkenceyi çekiyorum? Neden böyle bir hayatım var diye sürekli sorguluyorum.
Aslında çoğu genç bu hayatı yaşıyor. Benim de çevrem var ama öyle içimi açabileceğim yakın bir dostum yok. Sıkıldıkça foruma girip insanlara yardım ediyorum. Bu ülkede ünlü birinin çocuğu değilsen 10/10’luk bir hayat yaşaman neredeyse imkânsız. Sosyal çevren olsa da bir yere kadar, çok şey değiştirmiyor. En iyisi geleceğe odaklanmak çünkü şu anki şartlarda iyi bir hayat beklemek zor. Hayatı akışına bırakıp geleceğini düşünmek en mantıklısı, yoksa kendine boş yere yazık edersin.
 
11.sınıfa giden bir Türk genciyim. Hayatımda hiçbir değişiklik olmadı/olmuyor. uyan-kalk-kahvaltı yap-okula git(geç kalınca azar yemek falan)- eve gel- ders yap- uyu. Sürekli bu döngüde olmak istemiyorum. Ailem aşırı baskıcı ve insanı sinirlendiriyorlar. Bende OKB hastasıyım. Arkadaşım yok. Sadece 1 tane vardı. Arkadaş değil kardeştik resmen. Artık o da üniversiteye gidecek. O olmayacak. Artık benden de soğudu. Çok konuşmuyor. Beni en çok okuldan soğutan da bu. Yani okuldayım ama sevdiğim arkadaşım evde yatıyor oluyor sabah. Ben öğlende derste olurken arkadaşım evde oyun oynuyor. Ailesi zengin ve sürekli onunla kendimi kıyaslıyorum. Yeni telefon aldı. Telefona önem vermeyen biriyim. Sadece arada Instagram'a bakarım o kadar. Şimdi arkadaşım iPhone 16 Pro Max aldı. Bende keşke benim de telefonum olsa diyorum. Benden iyi mouse ve klavye aldı keşke benim de öyle klavyem olsa diyorum. Onunla kıyaslama yapmak beni depresoyn ve yaptığım işten de zevk almamaya sürüklüyor. Aldığı klavye çok güzel ve hava atmayı da seven biri. Okulu sevmeme nedenim galiba bu mu acaba? Ailesi de çok anlayışlı biri. Akşam biraz dertleşelim :(

Niye yaşıyorum? Neden bu işkenceyi çekiyorum? Neden böyle bir hayatım var diye sürekli sorguluyorum.

Değiştirmediğin şeyler için ağlanmayı kes ve spora başlayabilirsin özgüvenin yerine gelir.
 
Zamanın varken okulun tadını çıkar. İleride iş hayatına atıldığın zaman bu zamanları hatırlayıp keşke diyeceksin ama o defter çoktan kapanmış olacak.
Hocam sınıftakiler aşırı derecede ergen. Saçma sapan hareketler yapıyorlar falan. Yani 2 sene kaldı bitse de kurtulsam diyorum. Bir yandan sevdiğim arkadaşlarım üniversiteye geçecekler. Ben öyle değilim. Onlar sabah oyun oynarken ben okuldayım falan. Aile ilişkileri çok iyi onların. Benim öyle değil.
 
11.sınıfa giden bir Türk genciyim. Hayatımda hiçbir değişiklik olmadı/olmuyor. uyan-kalk-kahvaltı yap-okula git(geç kalınca azar yemek falan)- eve gel- ders yap- uyu. Sürekli bu döngüde olmak istemiyorum. Ailem aşırı baskıcı ve insanı sinirlendiriyorlar. Bende OKB hastasıyım. Arkadaşım yok. Sadece 1 tane vardı. Arkadaş değil kardeştik resmen. Artık o da üniversiteye gidecek. O olmayacak. Artık benden de soğudu. Çok konuşmuyor. Beni en çok okuldan soğutan da bu. Yani okuldayım ama sevdiğim arkadaşım evde yatıyor oluyor sabah. Ben öğlende derste olurken arkadaşım evde oyun oynuyor. Ailesi zengin ve sürekli onunla kendimi kıyaslıyorum. Yeni telefon aldı. Telefona önem vermeyen biriyim. Sadece arada Instagram'a bakarım o kadar. Şimdi arkadaşım iPhone 16 Pro Max aldı. Bende keşke benim de telefonum olsa diyorum. Benden iyi mouse ve klavye aldı keşke benim de öyle klavyem olsa diyorum. Onunla kıyaslama yapmak beni depresoyn ve yaptığım işten de zevk almamaya sürüklüyor. Aldığı klavye çok güzel ve hava atmayı da seven biri. Okulu sevmeme nedenim galiba bu mu acaba? Ailesi de çok anlayışlı biri. Akşam biraz dertleşelim :(

Niye yaşıyorum? Neden bu işkenceyi çekiyorum? Neden böyle bir hayatım var diye sürekli sorguluyorum.
aga sohbet etmek istersen dcden ekle sohbet etmek istersen belki kafan dagılır _skorskyd
 
@Shyquick Üniversite öğrensiciyim. Üniversite denildiği zaman çoğunuzun aklına kapısı gelen o şaşalı Fatih'te olan üniversitede okuyorum hatta.

Evet, lise adamı yoruyor! Fakat sadece sen yorulmadım bu yollardan hepimiz geçtik. Ben kendim mezun olduğum lisede öğrenci iken çok güzel öğrenciler/öğretmenler tanıdım. Ne yazık ki ben sabahçı olarak bitirdim yani sabah 06'da lise için kalkmam gerekirdi çünkü 07.20'de ders başlardı hatta pazartesi günü 07.00'de okul başlardı. Sabah ilk dolmuşla inşaata giden işçi abilerle veya işe giden ablalarla vs. gittim.

2. veya 3. ders güneş doğmaya başlardı bazen işi gücü bırakır güneşin doğuşunu izlerdik. Hocalar kızmak istemezdi çünkü çoğumuz aşırı uykuluyduk. Ben eve 14.30 gibi gelirdim veya 14.00 genelde 30-40 dakikalık ufak şekerleme uyku yapardım sonra kalkar ödev veya YKS için test çözerdim. YKS senesi veya öncesi bir öğretim döneminde okuduğumuz okulda 2 kişi intihar etti. (16 ve 17 yaşlarında olmaları lazım.)

Bütün bunları niye mi yazıyorum? Bugün muhtemelen sende yaşça büyük veya 1-2 yaş yakın birisiyim. Abi vs. demeni beklemiyorum. Hayatın zorlukları var ve bunlarla bir şekilde mücadele ediyoruz. Bu gerçek her zaman kafanda olsun. Çünkü lise bittikten sonra belki üniversiteye geçeceksin ve orada belki sabah 09.00 dersin olacak hiç kalkasın vs. gelmeyecek. Doğaldır, insan konfor alanını sever.

Bütün bu yaşanan uç olaylar ve badirelere rağmen bu liseyi 4 yılda bitirdim üstüne yaşıtlarımdan 1 yaş erken mezun oldum. Bence aşırı ağır bir yükün yok, ben kendi lise anılarımı anlatınca insanlar daha şaşkın tepkiler veriyor.
 
@Shyquick Üniversite öğrensiciyim. Üniversite denildiği zaman çoğunuzun aklına kapısı gelen o şaşalı Fatih'te olan üniversitede okuyorum hatta.

Evet, lise adamı yoruyor! Fakat sadece sen yorulmadım bu yollardan hepimiz geçtik. Ben kendim mezun olduğum lisede öğrenci iken çok güzel öğrenciler/öğretmenler tanıdım. Ne yazık ki ben sabahçı olarak bitirdim yani sabah 06'da lise için kalkmam gerekirdi çünkü 07.20'de ders başlardı hatta pazartesi günü 07.00'de okul başlardı. Sabah ilk dolmuşla inşaata giden işçi abilerle veya işe giden ablalarla vs. gittim.

2. veya 3. ders güneş doğmaya başlardı bazen işi gücü bırakır güneşin doğuşunu izlerdik. Hocalar kızmak istemezdi çünkü çoğumuz aşırı uykuluyduk. Ben eve 14.30 gibi gelirdim veya 14.00 genelde 30-40 dakikalık ufak şekerleme uyku yapardım sonra kalkar ödev veya YKS için test çözerdim. YKS senesi veya öncesi bir öğretim döneminde okuduğumuz okulda 2 kişi intihar etti. (16 ve 17 yaşlarında olmaları lazım.)

Bütün bunları niye mi yazıyorum? Bugün muhtemelen sende yaşça büyük veya 1-2 yaş yakın birisiyim. Abi vs. demeni beklemiyorum. Hayatın zorlukları var ve bunlarla bir şekilde mücadele ediyoruz. Bu gerçek her zaman kafanda olsun. Çünkü lise bittikten sonra belki üniversiteye geçeceksin ve orada belki sabah 09.00 dersin olacak hiç kalkasın vs. gelmeyecek. Doğaldır, insan konfor alanını sever.

Bütün bu yaşanan uç olaylar ve badirelere rağmen bu liseyi 4 yılda bitirdim üstüne yaşıtlarımdan 1 yaş erken mezun oldum. Bence aşırı ağır bir yükün yok, ben kendi lise anılarımı anlatınca insanlar daha şaşkın tepkiler veriyor.
Hocam yanlışım varsa beni uyar. Üniversitede istediğim bölümü seçiyorum ve gidiyorum. Ders çalışma diye bir kavram olmuyor. Matematik çalışmıyorsun ya da gidip sabahtan akşama kadar okul olmuyor. Yazılım mühendisi seçen birisinin işi hep bilgisayarda oluyor. Ben de bilgisayarı seviyorum ve dolayısıyla sevdiğim işi yapıyorum. Üniversite böyle bir yer değil mi?
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Geri
Yukarı