İnsanın bazen de acıyı gerçekten hissetmesi gerekir mi?

GibsonGoldTop

Hectopat
Katılım
3 Ağustos 2022
Mesajlar
199
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Biliyorum, hayat oturup değmeyecek şeylere üzülüp insanın kendini yıpratacağı kadar uzun değil. 19 yaşındayım, genç bir ruha sahip olmayı çok isterdim ama gerçekten bugüne kadar psikolojisi berbat bir ailede şiddet bağımlısı bir babaya ve umursamaz bir anneye rağmen kendi kendimi iyi bile yetiştirdim. Belki de yaşıtlarımdan daha fazla ileride anlatabileceğim anlamlı şeyler biriktirdim kendi çapımda. Genelde hüzünle sonuçlandı umutlarım ve yaşadıklarım. Peki ya gerçekten bazen bu hüznü, özlemi, bizi bırakıp hayatımızdan çıkıp giden ama bir zamanlar çok sevdiğimiz ve zamanında bir sürü anı biriktirdiğimiz, onun yanındayken mutlu olduğumuz, hiçbir şeye değişmeyeceğimiz, değer verdiğimiz, şimdi konuşabiliyor olsaydık da eskisi gibi olmayacağını bildiğimiz insanlara duyduğumuz öfkeyi ve özlemi akla getirip bir nevi anıları kendi kendimize hatırlayarak yad etmek gerekir mi?
 
Dibi görmeden zirveye çıkamazsın. Şuan bir senedir dipte yaşıyorum dibin bile dibini gördüm. Bakalım bir gün günyüzü görürüz inşallah.
 
Herkesin yaşadığı acılar vardır ve bu acılar kişilerin benliğini oluşturur.
Gerçek dünyadan habersiz her anını mutlu yaşayan bilinçsiz bir insan mı olmak istersiniz yoksa görüp deneyimlemiş ve dipte olmanın nasıl bir his olduğunu bilerek yoluna devam eden birisi mi olmak istersiniz?

Acı çekmek insanı geliştirir, olgunlaştırır. Fazla rahat yaşamak uyutur, uyuşturur.
İleride bu gibi bir problemle tekrar karşılaşırsanız artık deneyimli olacaksınız
Şu ana kadar hep buna inandım ve inandığım diğer birşey de şu anda iyi yaşayan veya kötü yaşayan herkesin bir gün yaşadıklarının tam tersi bir durumu yaşayacağı.

Bakalım doğru mu yanlış mı?
Zaman gösterecek.
 
Dibi görmeden zirveye çıkamazsın. Şuan bir senedir dipte yaşıyorum dibin bile dibini gördüm. Bakalım bir gün günyüzü görürüz inşallah.
En azından ileride daha kötüsü olmasın bir şeyler yolunda gitsin diye iyiye yorayım desem bile ister istemez dönüp geriye bakınca ulan bugüne kadar maruz kaldığım normal değil ki zaten diyorum. İlerideki hayatımı da etkiliyor bu düşüncem, tutumum. Birisiyle tanisacaksam filan min. örnek mesela belli bir zaman sonra yaşadıklarımın çok azından bahsedince araya mesafe giriyor. Hakları var daha ben kabullenemedim ki bunları.
 
İnsanın gelişebilmesi için acıyı da hissetmesi gerekir. Büyük veya küçük olsun farketmez.

Kendini bu durumlara rağmen iyi geliştirebilmenin sebebi acıyı kendi lehine kullanabilmen oldu. Her acıyı tadan kötü insana dönüşseydi dünya böyle olmazdı. İraden sağlam olacak ki gördüğün acıyı da iyi olmaya harcayacaksın.
 
Herkesin yaşadığı acılar vardır ve bu acılar kişilerin benliğini oluşturur.
Gerçek dünyadan habersiz her anını mutlu yaşayan bilinçsiz bir insan mı olmak istersiniz yoksa görüp deneyimlemiş ve dipte olmanın nasıl bir his olduğunu bilerek yoluna devam eden birisi mi olmak istersiniz?

Acı çekmek insanı geliştirir, olgunlaştırır. Fazla rahat yaşamak uyutur, uyuşturur.
İleride bu gibi bir problemle tekrar karşılaşırsanız artık deneyimli olacaksınız
Şu ana kadar hep buna inandım ve inandığım diğer birşey de şu anda iyi yaşayan veya kötü yaşayan herkesin bir gün yaşadıklarının tam tersi bir durumu yaşayacağı.

Bakalım doğru mu yanlış mı?
Zaman gösterecek.
Ben de bu tarz konularda haklı taraf olurum başkaları beni haklı taraf olarak görür anlayışlıyım empati kurarım ama bütün bunlara rağmen insanların bir zaman sonra sıkıldığını görmek çok kötü. Konu kıymet bilmeyen kişilere hayatımda yer vermem aslında. Evet haklıyım ama artık haklı olmak istemiyorum ben. Çözüm olmuyor çünkü.
 
Ben de bu tarz konularda haklı taraf olurum başkaları beni haklı taraf olarak görür anlayışlıyım empati kurarım ama bütün bunlara rağmen insanların bir zaman sonra sıkıldığını görmek çok kötü. Konu kıymet bilmeyen kişilere hayatımda yer vermem aslında. Evet haklıyım ama artık haklı olmak istemiyorum ben. Çözüm olmuyor çünkü.
Çözümü olmayan şeylere çözüm bulamıyorsan alışmayı deneyebilirsin.
Fakat her konuda değil, gerçekten çözümü olmayan şeylerde alışmayı denemelisin.
Mesela bana çözemediğin bir probleme örnek verebilir misin?
 
Ben de bu tarz konularda haklı taraf olurum başkaları beni haklı taraf olarak görür anlayışlıyım empati kurarım ama bütün bunlara rağmen insanların bir zaman sonra sıkıldığını görmek çok kötü. Konu kıymet bilmeyen kişilere hayatımda yer vermem aslında. Evet haklıyım ama artık haklı olmak istemiyorum ben. Çözüm olmuyor çünkü.
Keşke çevremdekiler gibi mutlu olabileceğim bir hayatım olsaydı ama konu memnuniyetsizlik ya da şükretmemek değil. Konu öyle bir hayatımın olamaması. Kendimi gülmeye, mutlu olacak şeyleri görmeye zorlasam bile olmuyor sanki geçmişte yaşadıklarım buna engel oluyor. Sen bunları yaşadın bunlara tanık oldun diye düşünüyorum kendi kendime. Mutluluk yalandanmış gibi geliyor o yüzden.
 
Ben de bu tarz konularda haklı taraf olurum başkaları beni haklı taraf olarak görür anlayışlıyım empati kurarım ama bütün bunlara rağmen insanların bir zaman sonra sıkıldığını görmek çok kötü. Konu kıymet bilmeyen kişilere hayatımda yer vermem aslında. Evet haklıyım ama artık haklı olmak istemiyorum ben. Çözüm olmuyor çünkü.
İyi bir karakteri değiştirmek zordur. Özellikle İraden ve ruhun sağlamsa. Mesela kötü insanları hemen her şey ile kandırabilir ve değiştirebilirsin. Ama iyi bir insanı eğer kararlıysa değiştirmen çok zordur.

Haklı olmak bazı durumlar için çözüm olmayabilir bazı durumlar için ise çözüm olabilir. Bu durumun ortası yok. Haklı olmak seni sıkıyorsa haklı olmaya alışacaksın demek ki hala daha yanlış bir şey yapmadın.
İnsanların sıkılmasını ise sadece haklı olmana bağlayamazsın. İnsan yer buldu mu bir insanın giyiminden bile sıkılır bir süre sonra.
 
Çözümü olmayan şeylere çözüm bulamıyorsan alışmayı deneyebilirsin.
Fakat her konuda değil, gerçekten çözümü olmayan şeylerde alışmayı denemelisin.
Mesela bana çözemediğin bir probleme örnek verebilir misin?
Ailemle yıllardır her gün inanılmaz saçma büyütülmeye değmeyecek konular yüzünden çok büyük kavgalar ediyoruz. Her gün oluyor ve odamdan filsn çıkmasam bile en ufak bir anlaşmazlıkta gerçekten berbat şeyler yaşatıyorlar küçüklüğümden beri. Üniversiteye gidip mezun olduktan sonra da orada tutunmayı istiyorum.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı