Duygular Yönlendirilebilir mi?

Duygularım var ama mantığıma uymuyor yani. Kendime mantığıma ne kadar uymuyor sorusunu sorardım. Yani senin mantığın ile tamamen zıt bir kişilik ise ne kadar seversen sev ben o ilişkiyi yürütemezdim. Ama ufak tefek mantık problemleri varsa aşık olduktan sonra aşılmayacak bir şey değildir diye düşünüyorum. :)

Zaten şu dünyada ikisine de uyan birisini bulmak çok zor.
 
Mantık %100 olan birisini bulmak zor zaten artık. :)

Mantıkla tamamen zıt ve seviyorsan o iş olmaz.

Mantığınla uyumlu ama sevmiyorsan duygularını yok sayarak bir şekilde yaparsın ama patates olursun :D

Aşık oldunuz ve mantığınız da o kişiyi size uygun görüyor fakat siz duygularınızı başka bir tarafa çekmek istiyorsunuz. Bu durumda mümkün olur muydu, zor olur muydu? :D

Eğer psikopatsan olur :D

İnsan duygularını kontrol ederse ve kendini biliyorsa olur ama biraz zor.
 
Çok duygusuz bir insan oldum son 2-3 yılda. Inanılmaz değiştim yani. Kendi isteklerim doğrultusunda hareket eden, beni seven kişilere her şeyden fazla değer veren ama diğer insanları gram düşünmeyen, hayattan zevk almayan, yaşamayı sevmeyen bir adam oldum. Her şeyi ve herkesi sorguladım yeri geldi eleştirdim. Şimdi de kendimi sorguluyorum. "Duygularımı ben mi yönlendiriyorum?" acaba diye. Galiba öyle. Aşk bende yok zaten uzun bir zaman da olmaz muhtemelen. Mantıkla hareket etmeye devam gibi...

Teşekkür ederim görüşleriniz için. :)
 
Duygularınla harekete geçmek için illa aşka gerek yok zaten. Örnek veriyorum bir erkek arkadaşın olur. Senin mantığına hiç uymayan biridir ama bu kişiye duygularınla yönelebilirsin. Ama iş ciddiye binince ve araya başka bir cins girince zıt mantık işlemiyor. :)
 
Hayır şöyle bir durum var benim içimde. Çok okudum bu tür şeyleri ve insanları sorgulamadan duramıyorum. Mutlaka bir felsefe var beynimde. Insanların birilerini gerçekten sevdiğini düşünmüyorum, sadece değer vardır yani. Insanlar o kadar ahlaksızlardır ki ya kendilerini severler ya da başkalarının kendilerinde ortaya çıkardığı duyguları. Birilerini gerçekten sevmek... Sevmek çok farklı. Düşünmeden kendimi alamıyorum, karmaşık biraz :D O yüzden duygularım kenarda şu an.
 
Başkalarını sevmek önce kendini sevmekle başlar. Kendini sevmekten kastım, ben her şeyi bilirim, ben en en iyisiyim vb. değil. Bu bencilliğin dibidir.

Herkes herkesi sevmek zorunda değil zaten. O yüzden sevmek ve sevilmek özel terimlerdir. Gerçek sevmek ve sevilmekte sokakta bulunan bir şey olmadığı için biraz çaba istiyor.
 
Bilmiyorum, hiçbir şey bilmiyorum :) Kendimle ilgili bilmediğim o kadar çok şey var ki. Sadece kendim için, isteklerim doğrultusunda yaşamaya çalışmaktan başka bir şey yapmıyorum. Duygular çok farklı bende. Var mı yok mu onu bile bilmiyorum baksanıza :D
 
Uyarı! Bu konu 7 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Yeni konular

Geri
Yukarı