Hocam siz hangi bölüm mezunusunuz
CNC torna operatörlüğü nasıl bir meslek?
- Konuyu başlatan Wilson Fisk
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 89
- Görüntüleme 46.609
Zamanında bilgisayar programcılığı ön lisans okumuştum ama çeşitli sebeplerden yazılımda kendimi yeteri kadar geliştiremedim. Öyle bir zaman ve fırsatım olmadı, çalışmak zorunda kaldım. Öyle olunca yazılımda çürüdüm yani istediğim noktaya gelemedim ve yazılım rüyası benim için bitmiş oldu. Ve yine hem çalışıp hem de KPSS sınavına hazırlandığım için onda da 75 puan alabildim geçen sene. O puanla da anca polislik falan geliyor. Polislik de şuan çektiği çileye aldığı maaşı hak etmiyor öyle düşünüyorum. O yüzden geriye kalan, ileride elimizde meslek olarak kalacak bir işe atılmak. Asgari ücret alıp, yerinde sayacağın kasiyerlik, fabrika paketleme işçisi gibi işleri her yerde bulabiliriz ve asgari ücretle yerimizde saydığımız işlerin bize bir faydası olmaz. Bize meslek öğretecek işler lazım bir süredir kafamı yoruyorum bir çıkış yolu arıyorum. Askerden de yeni geldim 2 hafta oldu. Bir yandan kafayı toplamaya çalışıyorum, bir yandan sektör araştırıyorum.
Anladım hocam bende sizin istediğiniz mesleği okuyorum cnc programlama ve operatörü ama kaldığım ortam o kadar kötü ki burda 2 sene geçirmek değil 1 gün bile geçirmek istemiyorum yurt zaten askeriye gibi duşlar ortak tuvalet ortak yemekler çok kötü şehir hatta köy diyim baya küçük hiç bir aktivite yapacak yer yok o yüzden yatay geçiş ile kendi memleketimde makine bölümü okumayı düşünüyorum ama benim hedefim daha çok memurluk yönünde aylık 60 bin girer cebime 19 yaşında memur olsam aylık 60 bin baya yeterli bir para bence kullanmayı bilip biraz kenara para atıp yatırım yaparsam bence okumaktan daha mantıklı olur diye düşünüyorum hem mesleğim olur hem paramı harcarım hem de geleceğe yatırım yaparım ama cnc işinde kendimi yıpratarak anca 80 bin gibi paraları görebilirim internetten baya araştırdım iş için çok yorucu çok yıpratıcı diyorlar stres olsun o işe göre aldığın para olsun insanı çok soğutuyor diyorlar hatta burda da yazan bir çok kişi olmuş sizin durumuz biraz daha farklı tabi ama bu meslekte çok yorulursunuz diye tahmin ediyorum eğer sadece tuşçu yani operatör olursanız size asgeri maaş verirler ancak cad cam teknik resim ve programlama öğrenirseni 40 gibi biraz rakamdan başlarsınız diye düşünüyorum önü açık meslek ama ben okulda fazla bir şey öğrenebilicegimi düşünmüyorum o yüzden makine okuyup ordan bu sektöre girmek daha mantıklı gibi duruyor ve bulunduğum ortam da beni çok bunalttı
Devletin yurt şartları sıkıntı hocam. Dediğiniz gibi askeriye gibi. Zamanında devlet yurtlarında kalmış ve askeriyeyi de görmüş biri olarak diyorum benzer şeyler. Şuan kaçıncı sınıftasın bilmiyorum ama hükümet büyük ihtimalle seçime yakın bir patlama yapacak ve yüksek miktarda devlet memuru kadrosu açacak. işte o zamanlarda KPSS'den sağlam puan alıp bir yere yerleşirsen on numara. Yani neye göre on numara, özel sektörde makine mühendisi olarak çalışmaktansa devlette elini o kadar kirletmeden kafayı yormadan o parayı almak daha mantıklı. Bu CNC operatör işlerini bir süredir araştırıyorum, dediğin gibi düğmeci olursan asgari veya bir tık üstü klasik maaşlar veriyorlarmış. Çoğu bunu diyor. Yani emeğin karşılığını vermiyorlarmış. O mevzu da soğuttu beni bu durumdan. Şuan aklımda birkaç sektör daha var. Tır şoförlüğü veya inşaatta ilerlemek gibi. İnşaat konusunda da babam yıllarca inşaatta çalışmış biri olarak diyor ki orda amele olarak gidersen işi öğrenmen çok uzun sürer ve kimse senle uğraşmak istemez işi öğretmek istemez. Yani klasik amele olarak gidersin. Ustalara malzeme taşı. Tuğlaları taşı, çimento taşı, harç yetiştir vs... birkaç ay yaptım bu işi ve ameleliğini biliyorum sıkıntılı iş. Usta olursan amele kadar yorulmuyorsun. Yapman gereken iş belli, demirciysen demirini kes bağla. Kalıpçıysan kalıbınla ilgilen. Fayansçıysan fayansını döşe. Yani inşaat için de bu ustalıklar lazım. Klasik amele olarak bir ömür geçmez. Tır işinde de ikiye ayrılıyor. Ya tır kendinin olur onu işletirsin bir nevi esnaf gibi. Ya da bir firmada tıra şoför olarak başlarsın şoför maaşı alırsın. Şuan kafam çok yoğun, araştırıyorum ve bir sektöre atılmak istiyorum. Memurluk çok zor dostum. KPSS'den yüksek almak herkesin harcı değil. Özellikle vatandaşlık, genel kültür, coğrafya gibi ezber dersler çok zorluyor.
Anladım hocam sizin içinde inşallah hayırlısı olur kpss nin lisansı baya zor oluyor ama ortaögretim kpss si çok basit hiç çalışmadan girip 70 aldım ama atanamadım bu sene gene deniyicem çalışıp daha iyi bir puan alabilirim inşallah tır şoförlügünde gerçekten iyi para var dayım ve dedem bu işi yapıyor hem dükkan işletiyorlar hem de dedem tırla yola gidip geliyor o yüzden o sektörde dönen paraları biliyorum tırın yakıt masrafı lastik ve diğer koşullar düşerse ve neredeyse her gün yola giderseniz aylık 100 üstü bir gelir mümkün ama o paralar daha çok kendi tırınız olursa olur bence şoför olarak girip biraz tecrübe kazanın ortamın nasıl olduğunu bir sezin ondan sonra da Allah nasip ederse kendinize bir tır alıp kendi işinizi yaparsanız iyi gelir kazanırsınız ama tırcılıkta baya yorucu bir iş çok yola gittim geldim dedemle ben bile uyuyakalıyordum istemsizce ama yağmurlu hava ve gece yola çıkınca ve tırda biraz konforlu ise hayat bir anlığına güzelleşir tabi çok yağmur değil az bir yağmur yağarsa ben şahsen tırları çok severim yolculuk yapmasına baya keyiflidir ama gerçekten yorucu iştir o yüzden biraz düşünmenizi öneririm tırcılık konusunda merak ettiğiniz bir konu olursa ise danışabilirsiniz elimden geldiğince yardımcı olurum
Teşekkürler hocam eksik olmayın. Maalesef bunca zaman sürekli oku oku oku diye diye kafayı kuma gömen kuşlar gibi sağa sola bakmadan inek gibi ders çalıştırılmak üzere yetiştirildik. Ana babalarımız sürekli okuyun okuyun bizim gibi sürünmeyin mantalitesinde oldular ve günümüz senaryosu milyonlarca işsiz genç ve işsizlik oldu. Her yere boşuna açılan üniversiteler boş bölümler boş mezunlar. Sırf okusun diye ailenin zorla okula göndermesi ve meslek lisesine öcü gibi bakılması. Çocuklarına meslek öğretmek istememeleri. Herkesin çocuğunu memur yapmak istemesinden dolayı bugün okuyanların (doktor, hemşire, avukat vs.. hariç) çoğu pişman. Şimdi çoğu diyor ki keşke okumak yerine meslek öğrenseydik bir mesleğimiz olurdu ya da zamanında sanayide oto tamir oto elektrik oto kaporta berber vs... olsaydık diye dizlerimizi dövüyoruz. Eskiden çok az bir vasfı olan liseyi bitiren kontenjan açığından yararlanıp memur oluyordu şimdi işler öyle değil. Bizler çok sıkıntılı zamanlara denk geldik ve zamanında istemsizce yanlış kararlar aldırıldık. Şimdi de zararın neresinden dönersek kâr kafasında gitmek istiyoruz ve direksiyonu artık uçuruma değil yola sürmek istiyoruz.
Dediğinizde o kadar haklısınız ki hocam okumak istemiyorum sırf bu yüzden babam iş öğren mantığıyla beni zaten cnc işine gönderdi ama öğrendikten sonra bile iş burda bitmiyor yıllarımı vermem lazım bu mesleğe iyi paralar için o yüzden memurluk daha çok hedefim inşallah hepimiz için hayırlısı olur çünkü ben cidden çok bunaldım üni hayatı diye geldim 2 yıl okuduktan sonra cnc işinde işsiz kalmam ama sever miyim emin değilim o yüzden yatay geçişi daha çok istiyorum babam benim için her ne kadar mantıklı da düşünse de ben isteyemedim işte o yüzden cnc işini yapmıyıcam sanırım her ne kadar önü açık bir meslek bile olsa
Nerdeyse bütün işler için iyi paraları "aranan adam" sıfatına ulaşanlar kazanıyor. Yani rekabet olarak düşünebilirsin. Günümüz kapitalist sisteminde işler, minimum gider maksimum gelir şeklinde. En az maliyet ile en çok kârı yapıp sermayesine servetine servet katmak isteyen iş adamlarıyla dolu etraf. Yani biz sermayedar olmayan işçi sınıfı, bu sermaye sahiplerine hizmet etmek için yaşıyoruz. Bu sermaye sahibi insanlar neden normal halktan daha uzak daha lüks daha ayrı yerlerde yaşıyor. Çünkü onların alemi farklı. Adamlar kendilerini bambaşka tür olarak ayırmışlar. Günümüz okul sistemi ise seni bu sermaye sahipleriyle olabildiği kadar iletişimini kesmek üzerine kurulu. Çark o kadar iyi dizayn edilmiş ki bütün sistem bunlara hizmet ediyor. Bizleri de ufak vaatlerle kandırıyorlar. Çalışırsan emek verirsen üretime katkı yaparsan sen de istediğin her şeyi satın alabilirsin sloganıyla insanları ağlarına düşürüyorlar. İnsanlar için de mal sahibi olmak gücün göstergelerinden biridir. Ne kadar çok malın olursa o kadar güçlü görünürsün. Ne kadar güçlü görünürsen o kadar çok egonu tatmin edersin. Yani ihtiyacın olmamasına rağmen sırf ikinci bir arabayı almak için kendini tüketirsin. Yani ortada bir paradoks var. Ya da kısır döngü diyelim. İnsanlar bir şey sahibi olmak için var gücüyle sisteme hizmet ediyor ama sistem onların ağzına sadece peynir atıyor. Yani kapana peynir koyup fareyi kapana kıstırıyor. Bizler ise bu içine doğduğumuz sistemde sermaye sahibi bir ailede doğmadığımız için, sermaye sahibi derken öyle klasik bir sermayeden bahsetmiyorum yani orta gelirlinin elinde olan 2 3 milyon tl bir sermaye değildir bu başka bir mevzu. Biz bu sınıfta doğmadığımız için, ve maaşlı çalışma düzeninden de sıyrılamadığımız için, bari seçeceğimiz iş en mantıklısı olsun. Kötünün iyisini seçelim diye düşünüyoruz. Yani günün sonunda aynı veya yakın maaş alacaksam, neden gidip hamallık yapayım, daha rahat iş yaparım mantığıyla bakıyoruz ki bu da zaten olması gerekendir. Sistemden çıkış yolu yoksa ve alışmak zorundaysak o zaman bu hasarı minimum atlatmak gerekir. Yani emekli olana kadar sabah 8 akşam 5 çalışacaksan bu durumun bile en rahat halini istersin. Maalesef içinde bulunduğumuz durum içler acısı ve acınası haldeyiz. Ülkenin yarısı asgari ücret veya bir tık üstüne çalışıyor. Biz ise en azından karın tokluğuna ve kira faturalara talim bir maaşı olan iş peşindeyiz. Hayatı da idame ettirmemiz lazım. Ya bu deveyi gütmeli, ya bu diyardan gitmeli. Bu diyardan gitmeyi, seçen adama edecek tek lafım yok. Bu deveyi de güderken bu hasarı minimum atlatmak istiyoruz. Yaratıcı hepimizin yardımcısı olsun eğer bizi duyuyorsa
Son düzenleyen: Moderatör:
Bilgisayaryorum
Hectopat
- Katılım
- 26 Ekim 2020
- Mesajlar
- 261
Bir şekilde memur olmaya bak bir sürü alım açılıyor güvenlikmiş şoförmüş hepsine başvur , ha illa ben bu mesleği yapıcam diyorsan değer gördüğü bir şehirde yapNerdeyse bütün işler için iyi paraları "aranan adam" sıfatına ulaşanlar kazanıyor. Yani rekabet olarak düşünebilirsin. Günümüz kapitalist sisteminde işler, minimum gider maksimum gelir şeklinde. En az maliyet ile en çok kârı yapıp sermayesine servetine servet katmak isteyen iş adamlarıyla dolu etraf. Yani biz sermayedar olmayan işçi sınıfı, bu sermaye sahiplerine hizmet etmek için yaşıyoruz. Bu sermaye sahibi insanlar neden normal halktan daha uzak daha lüks daha ayrı yerlerde yaşıyor. Çünkü onların alemi farklı. Adamlar kendilerini bambaşka tür olarak ayırmışlar. Günümüz okul sistemi ise seni bu sermaye sahipleriyle olabildiği kadar iletişimini kesmek üzerine kurulu. Çark o kadar iyi dizayn edilmiş ki bütün sistem bunlara hizmet ediyor. Bizleri de ufak vaatlerle kandırıyorlar. Çalışırsan emek verirsen üretime katkı yaparsan sen de istediğin her şeyi satın alabilirsin sloganıyla insanları ağlarına düşürüyorlar. İnsanlar için de mal sahibi olmak gücün göstergelerinden biridir. Ne kadar çok malın olursa o kadar güçlü görünürsün. Ne kadar güçlü görünürsen o kadar çok egonu tatmin edersin. Yani ihtiyacın olmamasına rağmen sırf ikinci bir arabayı almak için kendini tüketirsin. Yani ortada bir paradoks var. Ya da kısır döngü diyelim. İnsanlar bir şey sahibi olmak için var gücüyle sisteme hizmet ediyor ama sistem onların ağzına sadece peynir atıyor. Yani kapana peynir koyup fareyi kapana kıstırıyor. Bizler ise bu içine doğduğumuz sistemde sermaye sahibi bir ailede doğmadığımız için, sermaye sahibi derken öyle klasik bir sermayeden bahsetmiyorum yani orta gelirlinin elinde olan 2 3 milyon tl bir sermaye değildir bu başka bir mevzu. Biz bu sınıfta doğmadığımız için, ve maaşlı çalışma düzeninden de sıyrılamadığımız için, bari seçeceğimiz iş en mantıklısı olsun. Kötünün iyisini seçelim diye düşünüyoruz. Yani günün sonunda aynı veya yakın maaş alacaksam, neden gidip hamallık yapayım, daha rahat iş yaparım mantığıyla bakıyoruz ki bu da zaten olması gerekendir. Sistemden çıkış yolu yoksa ve alışmak zorundaysak o zaman bu hasarı minimum atlatmak gerekir. Yani emekli olana kadar sabah 8 akşam 5 çalışacaksan bu durumun bile en rahat halini istersin. Maalesef içinde bulunduğumuz durum içler acısı ve acınası haldeyiz. Ülkenin yarısı asgari ücret veya bir tık üstüne çalışıyor. Biz ise en azından karın tokluğuna ve kira faturalara talim bir maaşı olan iş peşindeyiz. Hayatı da idame ettirmemiz lazım. Ya bu deveyi gütmeli, ya bu diyardan gitmeli. Bu diyardan gitmeyi, seçen adama edecek tek lafım yok. Bu deveyi de güderken bu hasarı minimum atlatmak istiyoruz. Yaratıcı hepimizin yardımcısı olsun eğer bizi duyuyorsa
Yok hocam illaki bunu yapacağım demiyorum. Araştırma kısmındayım. Aklımda birkaç fikir var yani artıları eksileri eleme yöntemiyle giderek ve araştırarak bir yol seçmek istiyorum o yüzden bu işle alakalı başlıklarda yapan kişilerin fikirlerini merak ediyorum.
