Arkadaşım bana karşı kötü davranıyor

Ama öyle yapınca daha çok trip atar diye korkuyorum tek arkadaşım o zaten arkadaşda edinemiyorum.
Ben de senin gibi arkadaş sıkıntısı çekmiyor değilim, ben de içe dönük bir insanım (psikoloğuma göre en azından). Arkadaş edinmeye çalışmalıyız bence, bunu beraber başaracağız. :D
 
Ama öyle yapınca daha çok trip atar diye korkuyorum tek arkadaşım o zaten arkadaşda edinemiyorum.

Trip atacaksa atsın. Sen bunu hak edecek biri misin? Hiç kimse böyle bir şeyi hak etmiyor. Git konuş. Nazikçe değil. Ama serseriler gibi de değil. Biraz sesini yükseltip, kendinden emin bir şekilde git konuş o çocukla. Eğer anlamıyorsa zor bir şey değil. Bitir arkadaşlığını. Ben öyle bir çocukla takılacağıma tek takılırım. Ve ben genellikle yalnızlığı seven bir insanım. Toplasan 8-9 arkadaşım vardır. Lise bitince hiçbirinin yüzüne bakmayacağım. 1 kişi hariç. O da çocukluk arkadaşım. Çok karşı karşıya geldik onunla. Küfür ettik birbirimize, oyun yüzünden birbirimizle ters düştük, arada ona soğuk davrandım o da bana. Ama hiçbir gerginliğimiz yok onunla. Hep birbirimizi koruduk. Benim tanıdığım en iyi dosttur. Arkadaş edinmek zor bir şey değil. En basitinden bir grup arkadaş mesela bir oyun hakkında konuşuyor, sende lafa dalabilirsin. Dışlamazlar. En azından birkaç dostun olsun çok değil. Fazlası sıkıntı zaten.
 
Hiç yanına gelemiyecek durumda mı?

Seneye gelebilir o zamana kadar arkadaşsız kalacağım maalesef. En azından öyle düşünüyorum 2 gün sonra gel dışarı çıkalımda diyebilir o küstüğüm arkadaş.
Trip atacaksa atsın. Sen bunu hak edecek biri misin? Hiç kimse böyle bir şeyi hak etmiyor. Git konuş. Nazikçe değil. Ama serseriler gibi de değil. Biraz sesini yükseltip, kendinden emin bir şekilde git konuş o çocukla. Eğer anlamıyorsa zor bir şey değil. Bitir arkadaşlığını. Ben öyle bir çocukla takılacağıma tek takılırım. Ve ben genellikle yalnızlığı seven bir insanım. Toplasan 8-9 arkadaşım vardır. Lise bitince hiçbirinin yüzüne bakmayacağım. 1 kişi hariç. O da çocukluk arkadaşım. Çok karşı karşıya geldik onunla. Küfür ettik birbirimize, oyun yüzünden birbirimizle ters düştük, arada ona soğuk davrandım o da bana. Ama hiçbir gerginliğimiz yok onunla. Hep birbirimizi koruduk. Benim tanıdığım en iyi dosttur. Arkadaş edinmek zor bir şey değil. En basitinden bir grup arkadaş mesela bir oyun hakkında konuşuyor, sende lafa dalabilirsin. Dışlamazlar. En azından birkaç dostun olsun çok değil. Fazlası sıkıntı zaten.
Bende bi aralar sizin gibi düşünüyordum halada öyle aslında ama bazen gerçekten o yanlızlığı hissediyorum mesela bilgisayar veya internet varken hissetmiyorum o yanlızlığı ama elimin altında bilgisayar veya internet olmadığı zaman çok fazla hissediyorum o hissi. Birde genelde öyle çok konuşan bir tip değilimdir zaten o yüzden çok dışlanırım.
 
Son düzenleme:
Bizdi arkadaşlarla dışarı çıkıyoruz gezmek için. Ama hergün oyun oynuyorlar telefonumda yok. Dedim oyun oynayacaksanız eve gidiyorum ve geldim eve. Takma kimseyi.
 
Seneye gelebilir o zamana kadar arkadaşsız kalacağım maalesef. En azından öyle düşünüyorum 2 gün sonra gel dışarı çıkalımda diyebilir o küstüğüm arkadaş.
Bak beni iyi dinle abi,
Benim de ailevi sebeplerden dolayı il değiştirme durumum oldu.
Buraya 6.Sınıftayken geldim, benim 6.sınıftayken çok yakın bir arkadaşım oldu.
Şansımız sayesinde 7'de ve 8'de beraber olduk.
Hatta o kadar garip ki, köyümüz aynı çıktı.
Şuan 9'a geçtim.
Bu virüs döneminde hiç bir okul arkadaşımla görüşmedim, yani aramadılar beni.
Kimse aramayınca bende aramadım, LGS'ye girdiğim güm görüştük sadece.
Sonra sınav bitti sonuçlar açıklandı hâla arayan yok, geçen babamın dükkana geldiler.
Aralarında en yakın arkadaşımda var, 3 kişi gelmişler beraber.
İçimden çok söylendim, pas vermedim bunlara arkamı döndüm selam aldım geçtim, telefona baktım arkamı dönüp.
(Bu grupla çok gezmiştim eskiden)
Sonra babam bu soytarılar gittikten sonra bana niye öküz gibi davrandığımı sordu, bende anlattım, hâk verir gibi oldu.
Şu an sadece mahalle arkadaşlarım var, onlarında öncelikli arkadaşı olduğumu sanmıyorum, kimse de benim önceliklim değil.
Yarın bir gün taşınırsak bunlarla çok görüşeceğimi de sanmıyorum, aynı şeyin laciverti olacak.
Yani demek istediğim, bu hayatta ailen dışında kimse kalıcı değildir olsa anca 15 senelik samimi arkadaşın olur, o da zor zaten. Üzülme arkadaş bulmaya çalış, kimseden de çekinecek değilsin, kimseninde aptal hareketlerini çekicek değilsin, yarın kapına geldiğinde yeni arkadaş buldum de geç, uğraşma bu tiplerle.
Yarın seni dövmeye de çalışır bunlar.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı