Kendiniz olamamak

Olny

Decapat
Katılım
22 Kasım 2018
Mesajlar
120
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Olduğum gibi davranamıyorum. Utangaç biriyim İzlediğim bazı filmlerdeki iyi adamlara özeniyorum. Bazen diyorum insanlarla çok mu konuşsam? Yoksa hiç mi konuşmasam? Çok konuşsam hemen çevremde insanlar oluyor ama ağır biri olmayı seviyorum. Ağır biri olsam da herkes neden düşünceli gibisin sessizsin diyor. Ben kendim olamıyorum kendim gibi konuşamıyorum insanlarla özellikle de kızlar ile. Ya aradığım hayatı ve kişiyi bulamadım ya da ben olamıyorum, sorunum nedir?
 
Öncelikle yaşınızı öğrenmem gerekiyor.

Yaşınız küçükse; karakter ve psikolojik ruh tam olarak oturmadığı için çevreye veya etkilendiğiniz şeylere özenmeniz, en ufak şeye bile utanmanız, karşı cinsle konuşamamanız vs. gayet normal durumlar. Yaş ilerledikçe adım adım atlatıyorsunuz her şeyi. Karakteriniz yerine oturuyor, kim olduğunuzun farkına varıyorsunuz yaş büyüdükçe. Bunları herkes yaşıyor.

Yaşınız 18-20'den büyükse, profesyonel destek almanız şart.
 
Son düzenleme:
Düşünmeden yapılacak işlerde düşünmeyin. Arkadaşınız evinize davet etmiş varsayalım. Düşünmezseniz direk kabul edersiniz ve eğlenirsiniz. Ama düşünürseniz ödevim falan var dersin ve eğlencen gider. Bunun gibi. Ayrıca bir eylem yaparken ben ağır olucam, atılgan olucam derseniz kendinizi bulamazsınız.
 
Tam olarak kimlik gelişimi ergenlikte başlar. Ergenlikte olan bilişsel gelişim, kişiyi çevresini anlamlandırmakta olanak sağlar. Ki bu sayede başkalarının söyledikleri/tepkileri çok fazla önemli hale gelir, yani, dışarıdan gelen bir söylemi direkt olarak kabul etme durumunu oluşturur. Şayet siz dışarıdan dayatılanlarla vakit harcarsanız, onlara yapışık kalırsanız öz kimliğinizi bulamazsınız ve buna "kimlik karmaşası" denir.

Yapılması gereken de araştırmaktır; neyi sevip, neyi sevmediğini, neye karşı potansiyelin var olup olmadığını. Güçlü ve dengeli bir öz kimliği olan kişiler başkalarının fikirlerinden çok etkilenmezler.
 
Son düzenleme:

O kim?


21.

Öncelikle yaşınızı öğrenmem gerekiyor.

Yaşınız küçükse; karakter ve psikolojik ruh tam olarak oturmadığı için çevreye veya etkilendiğiniz şeylere özenmeniz, en ufak şeye bile utanmanız, karşı cinsle konuşamamanız vs. gayet normal durumlar. Yaş ilerledikçe adım adım atlatıyorsunuz her şeyi. Karakteriniz yerine oturuyor, kim olduğunuzun farkına varıyorsunuz yaş büyüdükçe. Bunları herkes yaşıyor.

Yaşınız 18-20'den büyükse, profesyonel destek almanız şart.

21.
Bir insanla konuşurken gözlerine bakamıyorum, özellikle de bir erkekle olsun konuşurken gözüne hatta yüzüne bakmam. Kendim bir şey anlatırken az bakarım o kadar o anlatırken hiç bakmam ama bir kıza olsa tabii bakıyorum. Artık :d neyse yani bazen çok gülesim oluyor. Gülmeli olmak istiyorum bazen ciddi olsun her şey diyorum. Ben yani değişim ya.
 
Uyarı! Bu konu 6 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı