Yorumları okudukça şaşırdım, zaten aç gözlü bir insan olmadığımı biliyorum. Yorumlara baktım ve hiçbirisi bende yok.
Bir eşyamı çürüyüp fosilleşene kadar kullanan bir insanım. Tam 7 senelik bir montum var, hala giyerim serin havalarda, ileride miras olarak onu bırakacağım yakınlarıma. Bu arada cimri de değilimdir, sevdiklerime bir şey ısmarlamayı seven bir insanım.
Bu aç gözlülük duygusunun önüne geçebilmek için şu dizeleri dikkatlice okumanızı öneriyorum.
Mal sahibi, mülk sahibi,
Hani bunun ilk sahibi?
Mal da yalan, mülk de yalan,
Var biraz da sen oyalan!..
Halinize şükretmeyi bilin, ben bu aç gözlülük hissinin hoş bir davranış olduğunu düşünmüyorum.