Aile evinden ayrılmalı mıyım?

nazliiim · 29 Aralık 2024

Merhaba dostlar, önerilerinize ihtiyacım var.
Bu sene 17 olacağım ve 2 yıl sonra üniversite için Antlaya'ya teyzemle yaşamaya gitmeyi planlıyordum ama bu sene ev içi durumlar alt üst oldu ve benim psikolojim kaldırmamaya başladı.
Babam akıl almaz şeyler yaptı şu an zaten aynı evde yaşasam da asla onunla konuşmuyorum hem bana ve kardeşlerime hem de anneme çok şey çektirdi. Sırf onunla aynı yerde bulunmamak için salona asla oturmuyorum yemek masasına oturmuyorum. İş bulunca evden gideceğine söz verdi ama iş falan aramıyor aylar geçti. Kardeşlerim bile bıktı artık onlara da kötü davranıyor. Neyse tüm bunlara rağmen annem bu adamı hala evden göndermiyor acıyor ona. Benim ne kadar kötü olduğumu görüyor sürekli panikatak geçiriyorum ama o yine de bizim tarafımızda değil. Kafayı yemek üzereyim hatta yedim belki de.
Bu durumlardan dolayı teyzemin yanına bu sene taşınmayı düşünüyorum ama tek çekincem kardeşlerim ben onların annesi gibi oldum ve böyle kendim için onları bırakmayı düşünmek vicdanımı rahatsız ediyor. Bana ihtiyaçları olduğunu düşünüyorum o yüzden ne kadar bu evde kalmaya dayanamasam da gidersem vicdanım rahat olur mu bilmiyorum.
İlkokula gidiyorlar ve bana çok bağlılar ama bir yandan ben onların annesi değilim ki diyorum ileride zaten her şekilde yollarımız ayrılacak ama yine de böyle düşünmek kendimi bencil hissettiriyor onlar için katlanmaya çalıştım ama gerçekten aklımı kaçıracak noktaya geldim. Nefret ettiğiniz biriyle aynı evde yaşamak gerçekten çok zor.
Bu arada evde de kendime ait özel bir alanım yok salonda uyuyorum yani ev gerçekten bana cehennem gibi gelmeye başladı teyzemde ise daha rahat edebilirim en azından bir odam olacak.
Neyse kafam çok karışık ne önerirsiniz?

nazliiim · 29 Aralık 2024

Lee Yubin dedi:
Evde durmak yerine daha çok kütüphanelerde ders çalış. İstediğin bölümü istediğin üniversitede kazanmaya bak.

Öyle yapmaya çalışıyorum fakat evde de illa ki vakit geçirmek zorunda kalıyorum birde şöyle bir şey var tekinsiz bir mahallede yaşıyorum kütüphanede sınırlı bir saate kadar kalabiliyorum diğer türlü babam benim almak zorunda kalacak oluyor çünkü.

emnecbaba5 · 29 Aralık 2024

isterse teyzeniz olsun isterse en yakın arkadaşınız, başkasının evinde kalmak çok zordur. teyzeniz size harika da davransa belli bir süreden sonra sığıntı gibi hissedeceksiniz. örneğin teyzeniz bir şeye off layacak, belki sizinle hiç alakası olmayan bir şey ama "acaba bana mı ofladı" diye düşünebilirsiniz ya da yüzü asık olacak "acaba ben burdayım diye rahat edemiyor mu" diye düşünebilirsiniz. uzun lafın kısası, bence davulun sesi uzaktan hoş geliyor. belki teyzenizle çok farklı bir samimiyetiniz farklı bir muhabbetiniz vardır ve hiç bunları hissetmezsiniz ama yine de belli bir yerden sonra insan kendine ait bir yerde kalmayı çok arıyor. O yüzden öncelikle benim verebileceğim tavsiye şu ki hayatta her şeyin bir süreç olduğunu unutmayın. Sonsuza kadar devam eden mutluluk veya sonsuz hüzün yoktur. Daha zor zamanlar ve daha kolay zamanlar vardır. Siz şu an zor zamanlardasınız. Umuyorum ki ilerde bugünleri gülümseyerek hatırlayacaksınız. Ayrıca burdaki yazıları görüp de ailenize karşı dolmayın, sizin anlattığınız birkaç satırlık kısımla neler yaşadığınızı bilemeyiz, bilip bilmeden "anneniz şöyle kötü, babanız şöyle kötü" diyenler sizi dolduruşa getirmesinler. Pişman olacağınız bir şey yapmayın bence. Gönlünüzü ferah tutun. Belki teyzenizde bir süre kalıp orda derslerinize ve kendinize zaman ayırıp üniversiteyi yatılı okumayı düşünebilirsiniz. Ben de üniversite öğrencisiyim ve ailesinden uzakta KYK yurdunda okuyan birsürü arkadaşım var. Oranın da şartları kötü ama en azından kafanız rahat olur.

nazliiim · 29 Aralık 2024

emnecbaba5 dedi:
İsterse teyzeniz olsun isterse en yakın arkadaşınız, başkasının evinde kalmak çok zordur. Teyzeniz size harika da davransa belli bir süreden sonra sığıntı gibi hissedeceksiniz. Örneğin teyzeniz bir şeye off layacak, belki sizinle hiç alakası olmayan bir şey ama "acaba bana mı ofladı" diye düşünebilirsiniz ya da yüzü asık olacak "acaba ben buradayım diye rahat edemiyor mu" diye düşünebilirsiniz. Uzun lafın kısası, bence davulun sesi uzaktan hoş geliyor. Belki teyzenizle çok farklı bir samimiyetiniz farklı bir muhabbetiniz vardır ve hiç bunları hissetmezsiniz ama yine de belli bir yerden sonra insan kendine ait bir yerde kalmayı çok arıyor. O yüzden öncelikle benim verebileceğim tavsiye şu ki hayatta her şeyin bir süreç olduğunu unutmayın. Sonsuza kadar devam eden mutluluk veya sonsuz hüzün yoktur. Daha zor zamanlar ve daha kolay zamanlar vardır. Siz şu an zor zamanlardasınız. Umuyorum ki ileride bugünleri gülümseyerek hatırlayacaksınız. Ayrıca buradaki yazıları görüp de ailenize karşı dolmayın, sizin anlattığınız birkaç satırlık kısımla neler yaşadığınızı bilemeyiz, bilip bilmeden "anneniz şöyle kötü, babanız şöyle kötü" diyenler sizi dolduruşa getirmesinler. Pişman olacağınız bir şey yapmayın bence. Gönlünüzü ferah tutun. Belki teyzenizde bir süre kalıp orada derslerinize ve kendinize zaman ayırıp üniversiteyi yatılı okumayı düşünebilirsiniz. Ben de üniversite öğrencisiyim ve ailesinden uzakta KYK yurdunda okuyan bir sürü arkadaşım var. Oranın da şartları kötü ama en azından kafanız rahat olur.

Güzel yazınız için teşekkür ederim öncelikle. Halksınız kesinlikle başkasının evinde yaşamak zor katılıyorum bana da zor gelecek muhtemelen ama daha önce deneyimledim yani şöyle biz her yıl teyzemin evinde 3 ay yaşıyor sonra o da bizde 1-2 ay falan yaşıyordu yani bu dinamiklere çok yabancı değiliz az çok neden haz edip etmediğini biliyorum. Ama eğer ki şu an yanına taşınırsam üniversite için tamamen başka bir şehre giderim muhtemelen 6 yıl kimseye yük olmak istemem.

Aile evinden ayrılmalı mıyım?

Ayrıntılı düzenleme

nazliiim

Centipat

nazliiim

Centipat

emnecbaba5

Femtopat

nazliiim

Centipat

Benzer konular