Ailem dışında başka insanlarla konuşamıyorum

Ahmet40218

Centipat
Katılım
12 Temmuz 2022
Mesajlar
170
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
16 yaşındayım ailemden başka insanlar ile konuşurken her zaman garipsiyorum işte gerek var mıydı gibisinden sorguluyorum çünkü insanlarla iletişim kurmayı hiç sevmiyor ve bu beni mutsuz ediyor ancak sadece ailem ile ölene kadar yaşayacakmışım gibi yaşıyorum içimde ne evlenme eğlenme isteği var sadece para kazanıp bundan 2 3 yıl sonra ne olacağım diye düşünüyorum. İnsanlarla arkadaş olamıyorum benim gibi düşünmeyen biri olduğunda dövesim geliyor. Kendi düşüncemin dışında bir düşünce belirtip bana dediği zaman bu benim aile üyelerimin karakterleri ile uyumlu değil diyorum ve kendim gibi birini arıyorum. Yani evlendiğim kişininde benim gibi sosyal çevresi olmamış bir erkekle eli değmemiş birini istiyorum. Öncesinde sevgili olan biri ile asla birlikte olmam onunla öncesinde eğlenmiş şimdi de ben onunla sarılıp beraber konuştuğumuz zaman o erkek aklıma gelir ve öyle bir durumda ayrılırım ülke zaten iyice dinsiz kapitalistlerden oluşuyor millet dinden çıkmış agnostik denen saçma saçma dinlere mensup oluyor. Sizce düşüncelerim normal mi?
 
16 yaşındayım ailemden başka insanlar ile konuşurken her zaman garipsiyorum işte gerek var mıydı gibisinden sorguluyorum çünkü insanlarla iletişim kurmayı hiç sevmiyor ve bu beni mutsuz ediyor ancak sadece ailem ile ölene kadar yaşayacakmışım gibi yaşıyorum içimde ne evlenme eğlenme isteği var sadece para kazanıp bundan 2 3 yıl sonra ne olacağım diye düşünüyorum. İnsanlarla arkadaş olamıyorum benim gibi düşünmeyen biri olduğunda dövesim geliyor. Kendi düşüncemin dışında bir düşünce belirtip bana dediği zaman bu benim aile üyelerimin karakterleri ile uyumlu değil diyorum ve kendim gibi birini arıyorum. Yani evlendiğim kişininde benim gibi sosyal çevresi olmamış bir erkekle eli değmemiş birini istiyorum. Öncesinde sevgili olan biri ile asla birlikte olmam onunla öncesinde eğlenmiş şimdi de ben onunla sarılıp beraber konuştuğumuz zaman o erkek aklıma gelir ve öyle bir durumda ayrılırım ülke zaten iyice dinsiz kapitalistlerden oluşuyor millet dinden çıkmış agnostik denen saçma saçma dinlere mensup oluyor. Sizce düşüncelerim normal mi?

Aynı durumu bende yaşıyorum anlıyorum sizi anksiyete olabilir.
 
16 yaşındayım ailemden başka insanlar ile konuşurken her zaman garipsiyorum işte gerek var mıydı gibisinden sorguluyorum çünkü insanlarla iletişim kurmayı hiç sevmiyor ve bu beni mutsuz ediyor ancak sadece ailem ile ölene kadar yaşayacakmışım gibi yaşıyorum içimde ne evlenme eğlenme isteği var sadece para kazanıp bundan 2 3 yıl sonra ne olacağım diye düşünüyorum. İnsanlarla arkadaş olamıyorum benim gibi düşünmeyen biri olduğunda dövesim geliyor. Kendi düşüncemin dışında bir düşünce belirtip bana dediği zaman bu benim aile üyelerimin karakterleri ile uyumlu değil diyorum ve kendim gibi birini arıyorum. Yani evlendiğim kişininde benim gibi sosyal çevresi olmamış bir erkekle eli değmemiş birini istiyorum. Öncesinde sevgili olan biri ile asla birlikte olmam onunla öncesinde eğlenmiş şimdi de ben onunla sarılıp beraber konuştuğumuz zaman o erkek aklıma gelir ve öyle bir durumda ayrılırım ülke zaten iyice dinsiz kapitalistlerden oluşuyor millet dinden çıkmış agnostik denen saçma saçma dinlere mensup oluyor. Sizce düşüncelerim normal mi?
Düşüncelerin normal değil, acilen psikiyatriste gitmen lazım.
 
Düşüncelerin normal değil, acilen psikiyatriste gitmen lazım.
Sana şöyle söyleyim en basitinden. Senin düşüncelerin bana garip geldi şuan mesela, ama ben sana psikiyatriste gitmeni tavsiye ettim. Bunu söylemek yerine yanımda olsan da evire çevire dövebilsem seni keşke desem bu normal olur mu?
 
16 yaşındayım ailemden başka insanlar ile konuşurken her zaman garipsiyorum işte gerek var mıydı gibisinden sorguluyorum çünkü insanlarla iletişim kurmayı hiç sevmiyor ve bu beni mutsuz ediyor ancak sadece ailem ile ölene kadar yaşayacakmışım gibi yaşıyorum içimde ne evlenme eğlenme isteği var sadece para kazanıp bundan 2 3 yıl sonra ne olacağım diye düşünüyorum. İnsanlarla arkadaş olamıyorum benim gibi düşünmeyen biri olduğunda dövesim geliyor. Kendi düşüncemin dışında bir düşünce belirtip bana dediği zaman bu benim aile üyelerimin karakterleri ile uyumlu değil diyorum ve kendim gibi birini arıyorum. Yani evlendiğim kişininde benim gibi sosyal çevresi olmamış bir erkekle eli değmemiş birini istiyorum. Öncesinde sevgili olan biri ile asla birlikte olmam onunla öncesinde eğlenmiş şimdi de ben onunla sarılıp beraber konuştuğumuz zaman o erkek aklıma gelir ve öyle bir durumda ayrılırım ülke zaten iyice dinsiz kapitalistlerden oluşuyor millet dinden çıkmış agnostik denen saçma saçma dinlere mensup oluyor. Sizce düşüncelerim normal mi?
Düşüncelrin hiç normal değil destek alman lazım.
 

Geri
Yukarı