EmreKaya34
Centipat
- Katılım
- 18 Ocak 2023
- Mesajlar
- 114
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Ailem hiçbir başarimi görmedi. Ben 3 tane yazılım dili öğrendiğimde 10 yaşımdaydim, aileme bunu soyledim, dinlemediler. Aha bu sene gittik, yazılım sınavına girdim, bursluluk aldim da ama bu sefer de ben gitmedim. Ben bu sınava 14 yaşımdayken girmek istemiştim, ailem bunu reddetti. Neden biliyor musun? Eniştem cıkıp dedi ki, Amerika'nın oyunları bunlar. Bu cocugun beynini yıkıyorlar falan filan. Tamam mi?
Her neyse, eyvallah dedim. Gittim bir site kodladim, aylık sabit gelir yaptim 5 bin civarinda. Sonra ne oldu biliyor musun? Bana dediler, evde yatıyorsun calısmıyorsun gibisinden. Eniştem vardi, eniştem denen adam geldi bunlara, dedi ki yok bunun beynini yıkıyorlar, yok Amerika'nin oyunu falan filan. Aldilar beni, saçma sapan bir meslek kursuna yazdirdilar. 15 bin TL para ödediler ki 15 binin 10 binini de beni işe koyup, çalıştırıp benden aldılar. Ona da eyvallah dedim, enişteme bilgisayarimi verdiler. Bilgisayarim sifirlandi, ona da eyvallah dedim.
Her şeye eyvallah dedim. Her şeyi üstlendim, her şeye tamam dedim. Bir kızı sevdim, ailem onunla arami bozdu. Eyvallah dedim. Cıkıp hiçbir şey demedim. Eniştemlere gittik, eniştem başladi, bu başarisiz bu ezik, bundan bir bok olmaz gibisinden. Orada zaten moralim bozuktu, eniştemle kavga ettim. Eniştemle kavga ettiğim için ailem bana kızmıştı. Evden çıktım, 1-2 gece gelmedim. Gittim manzaralı bir yere, izledim sadece. Oturdum. Düşündüm yani nerede hata yaptim diye, bilmiyorum oysaki. Aylık sabit gelirim 100 bini de görmüştü
ama dinleyen olmadi, hepsine engel olundu.
Her zaman boyle yaptilar, hiçbir zaman bana destek cıkmadilar yani.
Boyle bir ailem oldu. Tamam, evet beni seviyorlar ama beni anlamıyorlar.
Şimdi ise her şeyi bıraktım. Moralim cok bozuk, bunları düşündükce yemek yiyesim, ayağa kalkasım bile gelmiyor. Hayattan soğudum, yaşama sevincim falan kalmadı.
Geçen beni aldilar, götürdüler bir tane hocanin yanina. Neymiş, hoca cinci hocaymiş da, bizde 3-4 büyü varmiş da, üfleyince işe falan giren varmiş da vb. vb. Bunu da halamdan dediler ki adama da gidip bu çocuk agresif falan filan dediler.
Anlayacağın akrabaların milletin sözlerini dinleye dinleye benim tüm hayatimi tüm düzenimi bozdular.
Bak askeri ücret 120 bin TL yıllık, benim yıllık gelirim 300-400 bin TL falandı. Tabii ki bunları mahvettiler. Benim için para falan önemli değildi ama kalbimdeki birini de kaybetmem bana cok koydu yani.
Para her zaman gelip geciyor, elbet biliyorum.
E-ticaret dropshipping stoksuz ürün, Play Store uygulama, AdMob geliri gibi birçok yerden gelirim vardi. Hepsini 1 gecede kaybettim, onlara inan üzülmedim.
Tek üzüldüğüm şey ailemin beni hiçbir zaman dinlemeyip başkalarını dinleyip hayatimi bozması ve o kızla şu an konuşamam. Bana iyi gelen tek şey o kızdı, onu da kaybettim.
Babam şimdi bana Lamborgini de alsa Ferrari de alsa ben mutlu olamam, olamayacağım.
Anlayacağın hayatimi iyi yapmak istediler ama her seferinde berbat edip görmediler. Ben de üzmemek için karşılarına oturup bunları anlatmadim. Ki anlatsam ne değişecek hiçbiri geri gelmeyecek, sadece ağlayabiliyorum.
Keşke beni anlayip dinleselerdi, hayatim berbat, mahvoldu. Zaten sevdiğimi de kaybettikten sonra depresyonda gibiyim.
Yataktan kalkmıyorum, yemek yemek istemiyorum. Bilmiyorum, aileme ne yapsam yaranamadim.
Tüm dertlerimi buraya anlattım, inşallah beni anlayan biri olur.
Her neyse, eyvallah dedim. Gittim bir site kodladim, aylık sabit gelir yaptim 5 bin civarinda. Sonra ne oldu biliyor musun? Bana dediler, evde yatıyorsun calısmıyorsun gibisinden. Eniştem vardi, eniştem denen adam geldi bunlara, dedi ki yok bunun beynini yıkıyorlar, yok Amerika'nin oyunu falan filan. Aldilar beni, saçma sapan bir meslek kursuna yazdirdilar. 15 bin TL para ödediler ki 15 binin 10 binini de beni işe koyup, çalıştırıp benden aldılar. Ona da eyvallah dedim, enişteme bilgisayarimi verdiler. Bilgisayarim sifirlandi, ona da eyvallah dedim.
Her şeye eyvallah dedim. Her şeyi üstlendim, her şeye tamam dedim. Bir kızı sevdim, ailem onunla arami bozdu. Eyvallah dedim. Cıkıp hiçbir şey demedim. Eniştemlere gittik, eniştem başladi, bu başarisiz bu ezik, bundan bir bok olmaz gibisinden. Orada zaten moralim bozuktu, eniştemle kavga ettim. Eniştemle kavga ettiğim için ailem bana kızmıştı. Evden çıktım, 1-2 gece gelmedim. Gittim manzaralı bir yere, izledim sadece. Oturdum. Düşündüm yani nerede hata yaptim diye, bilmiyorum oysaki. Aylık sabit gelirim 100 bini de görmüştü
ama dinleyen olmadi, hepsine engel olundu.Her zaman boyle yaptilar, hiçbir zaman bana destek cıkmadilar yani.
Boyle bir ailem oldu. Tamam, evet beni seviyorlar ama beni anlamıyorlar.
Şimdi ise her şeyi bıraktım. Moralim cok bozuk, bunları düşündükce yemek yiyesim, ayağa kalkasım bile gelmiyor. Hayattan soğudum, yaşama sevincim falan kalmadı.
Geçen beni aldilar, götürdüler bir tane hocanin yanina. Neymiş, hoca cinci hocaymiş da, bizde 3-4 büyü varmiş da, üfleyince işe falan giren varmiş da vb. vb. Bunu da halamdan dediler ki adama da gidip bu çocuk agresif falan filan dediler.
Anlayacağın akrabaların milletin sözlerini dinleye dinleye benim tüm hayatimi tüm düzenimi bozdular.
Bak askeri ücret 120 bin TL yıllık, benim yıllık gelirim 300-400 bin TL falandı. Tabii ki bunları mahvettiler. Benim için para falan önemli değildi ama kalbimdeki birini de kaybetmem bana cok koydu yani.
Para her zaman gelip geciyor, elbet biliyorum.
E-ticaret dropshipping stoksuz ürün, Play Store uygulama, AdMob geliri gibi birçok yerden gelirim vardi. Hepsini 1 gecede kaybettim, onlara inan üzülmedim.
Tek üzüldüğüm şey ailemin beni hiçbir zaman dinlemeyip başkalarını dinleyip hayatimi bozması ve o kızla şu an konuşamam. Bana iyi gelen tek şey o kızdı, onu da kaybettim.
Babam şimdi bana Lamborgini de alsa Ferrari de alsa ben mutlu olamam, olamayacağım.
Anlayacağın hayatimi iyi yapmak istediler ama her seferinde berbat edip görmediler. Ben de üzmemek için karşılarına oturup bunları anlatmadim. Ki anlatsam ne değişecek hiçbiri geri gelmeyecek, sadece ağlayabiliyorum.
Keşke beni anlayip dinleselerdi, hayatim berbat, mahvoldu. Zaten sevdiğimi de kaybettikten sonra depresyonda gibiyim.
Yataktan kalkmıyorum, yemek yemek istemiyorum. Bilmiyorum, aileme ne yapsam yaranamadim.
Tüm dertlerimi buraya anlattım, inşallah beni anlayan biri olur.
Son düzenleyen: Moderatör:
