EmreKaya34
Centipat
- Katılım
- 18 Ocak 2023
- Mesajlar
- 111
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Merhaba. 16 yaşındayım, babami aslında cok seviyorum ama işte, anlaşamıyorum. Bir sabah babamın kalkıp anneme bu cocugun istekleri var, onları alalım dediğini duydum. Onlar beni uyuyor sanıyordu vb. ama babamla kafalarımız uyuşmuyor. Babamin şu an 3 ev, 1 aracı var ama durumumuz kötü diyor. Nasıl kötü olabiliyor anlamıyorum. Aylık gelirimiz 75-80 bin TL ama 5 kardeşiz, yani ben de babama bu kadar çocuk yaparken bana mi sordun? Benim hakkımı yiyorsunuz vb. diyorum. Abimi mesela yurt dışına yolluyorlar, beni yollamıyorlar. Benim neyim eksik abimden? Veyahut eniştem kalkıp bana babamın yanında yumruk atmişti, babam gelip bana kızmıştı, o gece eve gelmemiştim mesela. Ondan sonra eniştemle aralarına sadece mesafe koydular vb. babam beni seviyor mu sevmiyor mu anlamıyorum. Bazen düşünüyor, bazen düşünmüyor. Elinden bir şey gelmiyor desem, cok imkanı var ama yapamıyor, korkuyor cesur değil. Yaşlandim diyor daha yaşı 52.
Bu arada, bir okulda bursluluk sınavına girmek istiyordum. Eniştem dedi o işler boş iş, onu yapmasın bunu yapmasin, o bursluluga giremedim. Okula gidemedim o yüzden. Çünkü babamlar eniştemi dinleyip o bursluluga beni yollamadilar. Eniştem kuyumcu, beni de kuyumcu cizimciliğine yönlendirdi. 20 bin TL boşu boşuna kursa verdik ve cizimcilik ile doğru düzgün iş bulamıyorum 18 yaşımda olmadiğim için. Bulsam da ben bu mesleği istemiyorum. Beni anlamıyorlar, başkalarının kafalarına göre beni yönlendiriyorlar. Ben bu hayati istemiyorum. Bilmiyorum, ben o bursluluga istediğimde yollamadilar. 2 sene sonra yolladilar. O da moralim bozuktu. Sevgilimden falan ayrilmiştim ki bu da ailem yüzüne oldu. O günde sınava girmiştim, moralim bozuk oldugu halde %40 burs almiştim. Oyle yani, bana cok engel oldula. R bazen pişman oluyorlar, haklısın diyorlar ama olmuyor işte. Anlaşmıyoruz. Bu nedenle, sizce sorun kim, sorun ben miyim?
Bu arada, bir okulda bursluluk sınavına girmek istiyordum. Eniştem dedi o işler boş iş, onu yapmasın bunu yapmasin, o bursluluga giremedim. Okula gidemedim o yüzden. Çünkü babamlar eniştemi dinleyip o bursluluga beni yollamadilar. Eniştem kuyumcu, beni de kuyumcu cizimciliğine yönlendirdi. 20 bin TL boşu boşuna kursa verdik ve cizimcilik ile doğru düzgün iş bulamıyorum 18 yaşımda olmadiğim için. Bulsam da ben bu mesleği istemiyorum. Beni anlamıyorlar, başkalarının kafalarına göre beni yönlendiriyorlar. Ben bu hayati istemiyorum. Bilmiyorum, ben o bursluluga istediğimde yollamadilar. 2 sene sonra yolladilar. O da moralim bozuktu. Sevgilimden falan ayrilmiştim ki bu da ailem yüzüne oldu. O günde sınava girmiştim, moralim bozuk oldugu halde %40 burs almiştim. Oyle yani, bana cok engel oldula. R bazen pişman oluyorlar, haklısın diyorlar ama olmuyor işte. Anlaşmıyoruz. Bu nedenle, sizce sorun kim, sorun ben miyim?
Ailemle nasi anlaşa bilirim sorun ben miyim?Merhaba. 16 yaşındayım, babami aslında cok seviyorum ama işte, anlaşamıyorum. Bir sabah babamın kalkıp anneme bu cocugun istekleri var, onları alalım dediğini duydum. Onlar beni uyuyor sanıyordu vb. ama babamla kafalarımız uyuşmuyor. Babamin şu an 3 ev, 1 aracı var ama durumumuz kötü diyor. Nasıl kötü olabiliyor anlamıyorum. Aylık gelirimiz 75-80 bin TL ama 5 kardeşiz, yani ben de babama bu kadar çocuk yaparken bana mi sordun? Benim hakkımı yiyorsunuz vb. diyorum. Abimi mesela yurt dışına yolluyorlar, beni yollamıyorlar. Benim neyim eksik abimden? Veyahut eniştem kalkıp bana babamın yanında yumruk atmişti, babam gelip bana kızmıştı, o gece eve gelmemiştim mesela. Ondan sonra eniştemle aralarına sadece mesafe koydular vb. babam beni seviyor mu sevmiyor mu anlamıyorum. Bazen düşünüyor, bazen düşünmüyor. Elinden bir şey gelmiyor desem, cok imkanı var ama yapamıyor, korkuyor cesur değil. Yaşlandim diyor daha yaşı 52.
Bu arada, bir okulda bursluluk sınavına girmek istiyordum. Eniştem dedi o işler boş iş, onu yapmasın bunu yapmasin, o bursluluga giremedim. Okula gidemedim o yüzden. Çünkü babamlar eniştemi dinleyip o bursluluga beni yollamadilar. Eniştem kuyumcu, beni de kuyumcu cizimciliğine yönlendirdi. 20 bin TL boşu boşuna kursa verdik ve cizimcilik ile doğru düzgün iş bulamıyorum 18 yaşımda olmadiğim için. Bulsam da ben bu mesleği istemiyorum. Beni anlamıyorlar, başkalarının kafalarına göre beni yönlendiriyorlar. Ben bu hayati istemiyorum. Bilmiyorum, ben o bursluluga istediğimde yollamadilar. 2 sene sonra yolladilar. O da moralim bozuktu. Sevgilimden falan ayrilmiştim ki bu da ailem yüzüne oldu. O günde sınava girmiştim, moralim bozuk oldugu halde %40 burs almiştim. Oyle yani, bana cok engel oldula. R bazen pişman oluyorlar, haklısın diyorlar ama olmuyor işte. Anlaşmıyoruz. Bu nedenle, sizce sorun kim, sorun ben miyim?
Son düzenleyen: Moderatör: