Uyarı: Manas destanını okumak üzeresiniz...
Odyssey daha keyifli bir oyun. Özellikle DLC'leri oyunun kendisinden bile keyifli bana kalırsa. Atlantis DLC'si vs. benim bayağı hoşuma gitti. Ayrıca oyunda açıp kullanabileceğin tonla yetenek var, bir yerden sonra güç fantezisi oyununa dönüşüyor resmen. Çok fena zevk aldım ben o olaydan. Bunların yanı sıra en büyük Assassin's Creed haritasına sahip. Devasa bir haritası var ve tarihi eserleri keşfetmek, yan görevleri vs yapmak baymadı beni. Bulabileceğin tonla efsanevi silah zırh seti vs. var. Ben oyunlarda keşfetmeyi sevdiğim için bu da çok hoşuma gitmişti. Yalnız level scaling denen olay can sıkıcı. Yani istediğin kadar level atla düşmanların da seninle beraber level atlayıp yükseliyor. Ama bir yerden sonra o kadar güçleniyorsun ki sıkıntı olmuyor bu durum. Ben level atladığımda onu hissetmeyi istediğim için dert etmiştim bunu biraz. Hikaye anlatımı olarak aman aman bir şey yok. Ancak Valhalla'dan iyi olduğunu söyleyebilirim. Her yan görev için ayrı ayrı sinematikler anlatımlar vs. oluşturulmuş. Çok derinlemesine değil bazıları tabii ki. Valhalla'da ise birinden ayaküstü konuşup direkt görev alıp tekrar ayaküstü konuşarak görev bitirebiliyorsun resmen. Bayık bir oyun bence Valhalla birçok açıdan. Ama teması viking ve ben de çok severim, oynayıp bitirdim onu da. RDR2'yi de anlatmam gerekirse, birçok oyundan daha içine çeken bir senaryosu var. Fakat öyle çok üst düzey bir şey değil tabii ki. Ancak oyunlardan asıl beklentimiz zaten senaryo olmadı hiçbir zaman. (en azından benim açımdan) senaryosu iyi bir şey izlemek istesem gider film izlerdim. Fakat dediğim gibi izleyeceğin birçok iyi filme, ortalama diziye falan yakın hatta bazılarından daha zevkli bir senaryoya sahip. Western teması seviyorsan ayrı bir şekilde içine çeker seni. Senaryo ve hikaye kısmı subjektif olduğu için çok üzerinde durmak istemiyorum çünkü oyun olarak pek bir etki etmiyor incelemeye. Gelelim hikaye anlatımına yani "narrative" dediğimiz konuya. Sunum olarak hikaye anlatımı başarılı bir oyun gerek sinematikleri gerek olay örgüsü olarak gayet yerinde. Narrative olarak TLOU2 de aynı şekilde diyebilirim. Fakat TLOU2'nin senaryosu aşırı basit ve ilkokul düzeyi bir senaryo bana kalırsa. Bu hikayeyi iyi bir hikaye anlatımıyla insanlara verdikleri için insanlar hikayesini sevebiliyor. RDR2'den daha fazla uzaklaşmadan teknik konularına gireyim. Teknik olarak bence son yılların en başarılı ve inanılmaz denilebilecek oyunu RDR2. PS4'te bile şahane görünüyor. Animasyonlarından tut görsel efektlerine, şehirlerinden tut ormanlarına kadar, hava durumlarının güzelliğinden tut çevrenin değişimine kadar oyunun her anı neredeyse çerçeveletip asmalık denecek kadar güzel. Teknik açıdan kusursuz diyebilirim. Şimdi gelelim RDR2'nin "oyun" kısmına. RDR2 "oyun" olarak başarılı değil. Ne demek istiyorum şöyle anlatayım. Tetris, oyun olarak çok başarılı bir oyundur mesela. Yapmak istediği bellidir ve yapar. Daha fazlasını yapamazsınız. O oyunu siz oynarsınız, oyun kendi kendini oynamaz. RDR2'de ise, koyulan temel mekaniklerin oyunda farklı dinamiklere dönüştüğünü görmüyorsunuz. Koskoca şehirler oluşturulmuş, harika bir evren yaratılmış, inanılmaz detaylı animasyonlar yapılmış fakat ne oradan oraya gidip kendimiz olarak bir şeyler yapabiliyor ne de oyundaki mekanikleri kullanmaya bizi teşvik edecek yerler bulabiliyoruz. Bu kadar güzel teknik detaylara sahip olan bir oyunun temel amacının oyuncuya kimilerinin seveceği kimilerinin ise sevmeyeceği bir "hikaye" anlatmak olması oyunun var olan potansiyelini harcamasına sebep oluyor. İşte bu kadar güzel oyunlar yapıp asıl amacı hikaye anlatmak olan oyunlar yaptıklarında firmalar (bunu sırf genel kitleye oynamak için yaparlar) bütün oyunun potansiyelini harcamış oluyorlar. TLOU2 gibi. Oynanışı, her şeyi çok zevkli. Ama oyunun asıl amacı bir hikaye anlatmak. Çok uzun oldu aklımdan geçenleri de unuttum aslında yazarken ama yazdıklarımı göz önünde bulundurarak seveceğini seçebilirsin bence.
RDR 2 varken Valhalla'yı oynamaya bile değmez.
)
