Sık dişini, ders çalışmayı asla bırakma. Sınava daha 3 sene var deme, 3 ay sonraymış gibi çalış sınavına. Sınav zamanı geldiğinde de babanın o zamanki sana karşı uyguladığı "maddi" tutumlarına göre bir hedef seç. Burs kazanmaya çalış.
Babanın ciddi psikolojik rahatsızlıkları var gibi gözüküyor. Normal bir adam öyle yapmaz. Mümkünse aile terapistine zorla. Ama gitmek istemiyorsa da yapacak bir şey yok. Dediğim gibi iş sınavda iyi sıralama yapıp burs kazanmaya bakıyor. Devamında da kendi hayatını adam akıllı kurmuş olursun. Ama yine de babanı da düzeltmeye çalış, başarabilirsen.
Umarın senin için her şey daha iyi olur. Şunu bilmende fayda var şiddet asla çözüm değildir. Daha zekice yöntemlerle kendi kariyerini, hayatını güçlendirmelisin ki dokunulmaz olasın.
Lise bitene kadar dayanmaya çalış. Dayanamazsan yatılı liseler de var onlara geçmeyi deneyebilirsin. Zaten üniversitede ona ihtiyacın kalmayacak hiçbir konuda. Aslında şu an bile ihtiyacınız yok. Çünkü size bir faydası yok.
"Coğrafya kaderdir" . Malesef bu söz çok doğru, etkilerini gerçek bir şekilde görüyoruz. Benim babam da aynı , para vermez , pul vermez, pazarda domates satıp harçlığımı çıkarıyorum, buna rağmen yediğim ekmeğe laf ediyor, lokmalarımı sayıyor. Ağzından küfür hiç eksik olmuyor zaten, bir de AKP'li , iyice sinir oluyorum. Sevgi nedir görmedim, çocukluğumdan beri. Beni , kardeşimi , annemi hep döverdi, ölse fatiha okumayacam. Kendi lokantaya gidiyor gizli gizli şiş kebap yiyor, bize sizde yiyecekmisiniz diye sormuyor. Bir ailesi yok , sanki kendi başına yaşıyor, çok sorumsuz. Doğru düzgün giyecek elbisem yok. 2 yıldır aynılarını giyiyorum. Eve para getirmez. Biz de kredi kartını aldık annemle LC Waikiki'ye gittik, 2 sweatshirt , 1 tişört, 1 pantalon aldım kendime. Ödesin işi ne ? O bize acımıyorsa , biz de acımayız.
Doğarken ailemizi seçemiyoruz malesef en büyük dez avantajımız bu. Avrupadakiler canından çok seviyor evlatlarını.
Hayatınız boyuncayı bilmem ama şu an ki olduğunuz konum tahminimce 16 17 yaş civarısınız veyahut daha da genç olabilirsiniz.
Bu dönemlerde Erkek çocuk ve Baba rakip olur.
Sen ben de bir bireyim benimde sözüm geçecek dersin.
Baba da ben babayım benim sözüm geçmeli der zıtlaşma başlar.
Bana bu şekilde olmuştu öğrendiğim kadarı ile genel bir kanıymış bu.
Babamla ergenliğimde acayip olaylar yaşadık aramızda öyle böyle değil.
Ama yaşım ilerledikçe ben sakinleştim babamda beni birey olarak kabul etti.
Sabır deyin görmezden gelin saygıda az da olsa kusur etmemeyi deneyin.
Annenizin tutumu biraz yanlış olmuş.
Aranızda köprü olmak yerine taraf olmuş gibi biraz.
Allah yardımcınız olsun.
Hocam sizin adınıza üzüldüm. Sadece bir şey söyleyeceğim. Babanızı seçemediniz ama kayınpederinizi dikkatli seçin.
Dostum aynı durumu ben de yaşıyorum ve babam iyi birisi değil.
Her yerde hep süper bi' baba gibi gösterri kendini ama gram iyiliği yok.
Bana ettiği küfürleri ben hayatımda ağzıma almamıştım.
Aile dediğimiz Türkiye'de bu kadar oluyor;
Ebebveynlerin biri iyi biri kötü olur hep.
Şu âna kadar intihar etmediysem annemi sevdiğimdendir. Evet mart ayının 2. haftasında benim intihar halatım ve sandalyem hazırdı...
Şu an içinde olduğun durum çok kötü ve benim gibi birisini bulmam çok içime dokundu. Allah yardımcın olsun Hüseyin :/
"Coğrafya kaderdir". Maalesef bu söz çok doğru, etkilerini gerçek bir şekilde görüyoruz. Benim babam da aynı, para vermez, pul vermez, pazarda domates satıp harçlığımı çıkarıyorum, buna rağmen yediğim ekmeğe laf ediyor, lokmalarımı sayıyor. Ağzından küfür hiç eksik olmuyor zaten, bir de Akp'li, iyice sinir oluyorum. Sevgi nedir görmedim, çocukluğumdan beri. Beni, kardeşimi, annemi hep döverdi, ölse fatiha okumayacağım. Kendi lokantaya gidiyor gizli gizli şiş kebap yiyor, bize sizde yiyecek misiniz diye sormuyor. Bir ailesi yok, sanki kendi başına yaşıyor, çok sorumsuz. Doğru düzgün giyecek elbisem yok. 2 yıldır aynılarını giyiyorum. Eve para getirmez. Biz de kredi kartını aldık annemle LC Waikiki'ye gittik, 2 sweatshirt, 1 tişört, 1 pantalon aldım kendime. Ödesin işi ne? O bize acımıyorsa, biz de acımayız.
Doğarken ailemizi seçemiyoruz maalesef en büyük dez avantajımız bu. Avrupadakiler canından çok seviyor evlatlarını.
Eğer şiddet uyguluyorsa karakola şikayette bulunabilirsiniz.