Babamdan nefret ediyorum

Ben o edebiyat yapanlardan değilim.
Sakin kalmaya çalış. Nasıl olsa büyüyünce (Yaşın küçükse) kendi paranı illa ki kendin kazanırsın. Derslerine çalış bence. Ben babamı seviyorum bana kızınca sakin kalmaya çalışıyorum. Ama senin baban gerçekten zorluk çıkartıyor (Düşman ettirmek gibi olmasın ha.)
 
Benim babamda kalp yetmezliği, KOAH gibi kronik hastalıklar var. 55 yaşında. Benim ve annemin toplamından fazla çalışıyor. Bazen beni azarlar sinirli bir anına gelirse. O an çok kızıyorum sonra unutuyorum. O da unutuyor.
 
Benim önceki sınıfımda bir arkadaşım vardı. Bu çocuğun babasına oldukça yüklü bir miktar miras kalmış eskiden. Hepsini arkadaşlarıyla yiyip, karısı ve çocuklarına baskı uygulayıp durmuş. Çocuğun ağabeyinde stres yüzünden tonla hastalık çıktı. Çocuk takıntı hastası falan oldu stresten. En son gördüğümde çocuğun annesi yanlış hatırlamıyorsam sera işçisiydi ve babası çalışmıyordu. Annesinin maaşına sigara falan alıp duruyormuş şimdi babası. Daha anlatamadığı tonla şey var. Bu baba edebiyatı bu kişi içinde geçerli mi şimdi?
 
Bu nasıl hortlatırlmış böyle ya, insanın baba ve annesi tektir değiştirilemez. Böyle şeyler yüzünden dönülmez hatalar yapmayın, baba demek, anne demek hoş şeyler...
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…