Arkham Kn1ght
Megapat
- Katılım
- 30 Ocak 2018
- Mesajlar
- 6.697
- Makaleler
- 19
- Çözümler
- 18
Metacritic'te yazdığım Batman: Arkham Origins incelemesini 5000 karakter sınırına takılmadan buraya aktarmak istedim. İncelemede oyunu oynamayanlar için hikayedeki heyecanı ortadan kaldıracak bilgiler bulunuyor.
BATMAN: ARKHAM ORIGINS İNCELEME
Arkham serisindeki üvey evlat.
Giriş Kısmı ve Hikaye:
Batman: Arkham Origins bu kadar düşük puanlar almasına şaşırdığım bir oyun. Çünkü eksikleri olsa da Arkham Origins yeterince iyi bir oyun, evet Arkham City kadar iyi değil fakat yine de kaliteli bir oyun Arkham Origins. Oyun, Batman'in "Batman" olmaya karar vermesinden birkaç sene sonrasında geçiyor. Oyundaki çoğu suçlu Batman'i ya bilmiyor ya da onun bir şehir efsanesi olduğuna inanıyor. Ayrıca oyunda Batman'in çizgi romanlardan ve filmlerden tanıdığımız düşmanlarının çoğuyla ilk karşılaşması anlatılıyor. Birbiriyle konuşurken "Batman ne ya, şehir efsanesidir o" tarzı laflar eden suçluları daha laflarını bitirmeden dövmek çok iyi bir his.
Aynı zamanda Arkham Origins'in hikaye ve hikaye sunumu bakımından Arkham City ve Arkham Asylum'dan daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Fakat tabii ki oyun kusursuz değil. Oyunun Arkham City'ye biraz fazla benzemesi haklı olarak insanların Arkham Origins'i "kopya oyun" diye eleştirmesine neden olmuş. Oynanış olarak Arkham City, Asylum'a göre geliştirilmişti fakat maalesef aynısını Arkham Origins için söyleyemem. Oynanış bakımından Arkham Origins'te hiç yenilik yok denebilir, Arkham City'deki mekanikleri alıp Origins'e direkt koymuşlar. Giriş kısmı daha fazla uzamadan biraz hikayeden bahsedeyim. İncelemede hikayedeki kilit kısımlardan bahsedeceğimin uyarısını bir kere daha yapayım.
Black Mask, Batman'in namını duyar ve onu ortadan kaldırmak için 8 tane suikastçı ile anlaşıp Batman'i öldüren kişiyi 50 milyon dolar ile ödüllendireceğini söyler. Bunun üzerine Black Mask'in kiraladığı suikastçılar Batman'in peşine düşerler. Bu suikastçılar Deathstroke, Deadshot, Copperhead, Shiva, Bane, Electrocutioner, Firefly ve Killer Croc'tur. Batman'in yardım alabileceği tek kişi Alfred olduğundan ve en iyi müttefiki James Gordon ile tanışmadığından Batman bu suikastçılara karşı yalnız mücadele vermek zorundadır.
Batman, Black Mask'in yerini öğrenmek için için ilk olarak Penguin'in peşine düşer ve onun mekanına gider, çünkü Black Mask ile Penguin'in daha önce birlikte iş yaptığını bilmektedir. Batman, Penguin'in mekanına geldikten sonra onun adamlarını döver ve Penguin'in sağ kolu Tracey'yi sorgulamaya çalışır fakat o sırada Electrocutioner gelir. Electrocutioner ve Batman dövüşür, ardından Batman onu yener. Tam Penguin'i yakaladığı sırada birden Deathstroke çıkagelir ve Penguin bundan istifade ederek kaçar. Deathstroke ile Batman dövüşür ve Batman onu da yener fakat Batman Deathstroke'u yense de Penguin elinden kaçmıştır. Bu olanlardan sonra Batman, Alfred'den Black Mask'in öldürüldüğü haberini alır ve durumu incelemek için olay mahaline gider. Batman üstün dedektiflik yetenelerini kullanarak olay yerinde yaptığı incelemeler sonucu ortaya "Joker" diye bir isim çıkar. Batman daha önce hiç duymadığı bu isim hakkındaki kayıtlara bakmak için Gotham şehrindeki polis departmanına gider. Joker hakkındaki kayıtları inceledikten sonra Black Mask'in aslında ölmediğini ve banka soyacağını öğrenen Batman onu durdurmak için yola koyulur. Batman bankada Black Mask'i bulur, ona Joker'i aradığını söyler, bunun üzerine Black Mask maskesini çıkarır ve Black Mask'in aslında onun kılığına girmiş olan Joker olduğu görülür. Başından beri Batman'in peşine suikastçılar takıp onu öldürtmek isteyen aslında Joker'dir. Joker, Batman'in suçluları yakalamak konusundaki kararlılığını görmüş ve bu yüzden onu ortadan kaldırmak istemiştir.
Batman, Joker'in türlü tuzaklarını atlattıktan sonra onu yakalayıp Blackgate'e gönderir. Hemen ardından Firefly'ın Gotham'daki köprüye bomba yerleştirdiği ve oradaki sivilleri rehin aldığı haberi gelir. Batman bombaları etkisiz hale getirmek ve sivilleri kurtarmak için James Gordon'a iş birliği teklif eder fakat Gordon, Batman'in bir kanun kaçağı olduğunu söyleyerek bu teklifi reddeder. Batman bombaları etkisiz hale getirir ve rehineleri de kurtarır. Daha sonra Joker'in kendisine terapi için gönderilen Stajyer Doktor Harleen Quinzel'in aklını çelip serbest kaldıktan sonra Blackgate'te isyan çıkarttığı öğrenilir. Joker, Batman'in adam öldürmediğini bildiğinden bir düzenek hazırlamıştır. Bu düzeneğe göre Batman, Bane'i öldürmezse sandalyede oturan James Gordon ölecektir. Batman önce Bane'i kalbini durdurur ve James Gordon'ı kurtarır, ardından elektirkli eldivenleri ile Bane'i şoklayarak onu hayata geri döndürür. Batman zaman kaybetmeden Joker'in peşine düşüp onu bir güzel dövdükten sonra adalete teslim eder. James Gordon, Joker'i almak için Batman'in yanına gelir ve Batman'e onu da tutuklaması gerektiğini söyler fakat bunu yapamaz, ardından Batman ortadan kaybolur. Hikaye bu şekilde biter. Bitiş jeneriğinden sonra da Arkham Asylum'ın kurulduğu ve Amanda Waller'ın Deathstroke'a ona katılması için teklif yaptığı görülür.
Hikaye olarak Arkham Origins'i Arkham City ve Arkham Asylum'a göre daha başarılı buldum. Toy bir Batman'i kontrol ettiğimiz ve Batman'in düşmanlarıyla ilk karşılaşmalarını konu alan bir senaryo önceki Arkham senaryolarına göre benim daha çok hoşuma gitti. Hikaye sunumu olarak da yine bu oyun serinin önceki oyunlarından daha güçlü, ara sahneler ile oyun içi hikaye anlatımını güçlendirmek için hazırlanmış geçmişe giden kısımlar, kâbus kısımları ve Batman'in zihnininden geçenlerin anlatıldığı kısımlar önceki oyunlara göre çok daha ustaca tasarlanmış, bu bölümlerin atmosfer olarak da oldukça iyi olması hoşuma gitti. Seslendirme sanatçıları bu oyunda değişmiş olsa da seslendirmelerin yine oldukça iyi yapıldığını ve önceki oyunları aratmadığını söyleyebilirim. Fakat hikaye konusunda elbette eleştirilecek noktalar da var. Öncellikle Batman'in peşine 8 tane suikastçı takılmasına rağmen birkaç suikastçı dışında hiçbiri hikayede işlenmiyor, işlenenler de oldukça yüzeysel bir şekilde işlenmiş. Deathstroke gibi sevilen karakterler oyuna eklenmişken bu karakterler daha detaylı işlenmiş olsaydı hikaye benim aklımda çok daha iyi bir yer edinebilirdi. Bu konudaki diğer eleştirim ise Joker'in Harley Quinn ile olan ilişkisinin çok basite indirgenmiş olması. Arkham Origins'in hikayesi yalnızca bir geceyi anlatıyor ve Joker'in Blackgate'e gelip daha ilk dakikadan Quinn'i kandırabilmesi hikayedeki en saçma kısım, normalde bu sürecin çok daha uzun sürmesi gerekiyordu. Eleştirilerimi yaptıktan sonra oyunun hikayesini beğendiğimi bir kere daha belirterek oynanış kısmına geçeyim.
Oynanış:
Oynanış olarak oyunun Arkham City'ye fazlasıyla benzediğini ve Arkham City üzerine pek bir yenilik getirmediğini söylemek mümkün. Dövüş sistemi Arkham City ile aynı kalmış, Arkham City'deki dövüş sistemini çok beğendiğim için bu oyunda fazla değişime uğramamış olması benim için iyi oldu. Oynanıştakı ufak tefek yenilikleden bahsedeyim öncelikle. Elektrikli eldiven benim kullanmayı oldukça keyifli bulduğum ve oynanışı az da olsa güçlendirdiğini düşündüğüm bir yenilik. Bazı yerlerde bu eldivenin Batman'i dövüşlerde çok güçlendirdiği söylenip bunun oyunda olması eleştirilmiş ancak burada bir Batman oyunu oynuyoruz, güçlü olmak kadar doğal bir şey yok yani. Ayrıca elektrikli eldivene özel eklenen birkaç kombo ve bitirici hareket, bunlar fazla büyük yenilikler olmasa da eklenmiş olması iyi. Ayrıca bir yeni düşman çeşidi oyuna eklenmiş, bu düşmanlar seri hareket eden dövüş ustaları. Yalnızca tek bir düşman çeşidi eklenmesi hayal kırıklığı daha fazla yeni düşman tipi olsa çeşitlilik sağlanabilirdi fakat bu haliyle önceki oyundan neredeyse hiç farkı yok.
Önceki oyunlarda bulunan bazı silahlar isminde ve şeklinde ufak tefek değişiklikler yapılarak bu oyunda yeni diye yutturulmaya çalışılmış. Mesela örnek olarak yapışkan bombayı verebilirim. Yapışkan bomba oynanış ve işlevsellik olarak Arkham City'deki buz bombası ile tamamen aynı. Yapışkan bomba tıpkı Arkham City'deki buz bombası gibi düşmanları savaş esnasında hareket edemez hale getirmek ve su bulunan yerlerde kendimize zemin oluşturup ilerlemek için kullanılıyor, tek farkı yapışkan bomba buz yerine ağ gibi bir şey örüyor o kadar. Belirli noktalara ip atıp üzerinde geçmemize olanak sağlayan alet de Arkham City'deki halat ile aynı görevi görüyor, tek farkı bu ip üzerinde özgürce hareket edebiliyoruz ve ipin üzerinden düşmanlara gizlice saldırabiliyoruz.
Yetenek ağacı kısmı Arkham City'deki ile benzer. Yetenekler üç ısma ayrılmış ve silahlarımızı ve zırhımızı geliştirip Batman'e bazı yeni hareketler kazandırabiliyoruz. Eklenilen yeni hareketlerin çoğu önceki oyunlarda da vardı, yani birçok hareket bu oyuna özel değil. Benim favori hareketlerim yeterli kombo sayısına ulaştıktan sonra yerde yatan düşmanları direkt olarak bayıltabildiğimiz hareket ve yine yeterli kombo sayısına ulaştıktan sonra etrafımızdaki düşmanları yarasa sürüsü çağırarak sersemletmek oldu.
Dedektif moduna bu oyun ile birlikte yeni bir özellike eklenmiş. Artık dedektif modu sayesinde yaşanan olayları simule edebiliyor ve istediğimiz gibi ileri geri sarıp olayı izleyebiliyoruz. Çok büyük bir yenilik olmasa da önceki oyunlarda olmayan bir şeyin eklenmesi güzel.
Açık dünya olarak Gotham şehri bomboş ve oyunun Arkham City'de olduğu gibi bunun için geçerli bir bahanesi yok. Koskoca Gotham şehrinde suçlular dışında kimsenin olmaması oyuncuyu atmosferden koparıyor. Açık dünya Arkham City'dekinden daha büyük fakat yan etkinlikler olarak oyun Arkham City'deki kadar dolu değil. Arkham City'deki zaman harcaması keyifli olan ve detaylı hazırlanmış hikayeli yan etkinlikler maalesef bu oyunda yok. Riddler bulmacaları gibi toplanabilir ögeler yine haritanın çeşitli yerlerinde bulunabiliyor. Şehir boş olsa da genel dizaynı yine başarılı olmuş, özellikle karla kaplı bir Gotham şehri görmek ve içerisinde dolaşabilmek benim çok hoşuma gitti.
Bölüm sonu canavarı dövüşleri serinin kanayan yarası olmaya bu oyunda da devam ediyor. Herkesin çok sevdiği Deathstroke dövüşünü bile beğenmedim, nedeni ise zaten bu dövüşün benzerini Arkham City'de oynamıştım. Bu söylediğimi video ile göstereyim;
Videolarda da görüldüğü üzere düşmanın aniden çıkıp ataklarını blokladıktan sonra karşı atağa geçtiğimiz kısımlar doğrudan Arkham City'deki Ra's al Ghul bölüm sonu canavarı dövüşünden kopyalanmış. Copperhead bölüm sonu canavarı dövüşü yine iyi olmasa da benim favorim oldu. Firefly, Electrocutioner ve Bane dövüşleri bahsetmeye değmez bile o yüzden geçiyorum.
Grafikler ve Performans:
Grafiksel olarak oyun Arkham City'ye göre daha iyi. Özellikle ışıklandırma ve gölge kalitesinin arttırıldığı bariz bir şekilde fark ediliyor. Her ne kadar günümüz standartlarına göre oyunun grafiksel kalitesi yetersiz olsa da göze batan bir durum yok. Performans konusunda ise önceki oyunlarda bulunan kapıdan geçerken ve oyun kaydedilirken yaşanan takılma sorunu bu oyunda da devam ediyor, onun dışında bir problem yok. Oyunu oynarken birkaç küçük hata ile karşılaştım, bunlar her açık dünya oyununda olabilecek oyun deneyimini baltalamayan hatalar olsa da olmasalar daha iyi olurdu tabii ki.
Son Söz:
Batman: Arkham Origins, Arkham City kadar iyi olmasa da aldığı düşük puanları hak edecek kadar kötü bir oyun değil, aksine gayet iyi bir oyun.
82/100
BATMAN: ARKHAM ORIGINS İNCELEME
Arkham serisindeki üvey evlat.
Giriş Kısmı ve Hikaye:
Batman: Arkham Origins bu kadar düşük puanlar almasına şaşırdığım bir oyun. Çünkü eksikleri olsa da Arkham Origins yeterince iyi bir oyun, evet Arkham City kadar iyi değil fakat yine de kaliteli bir oyun Arkham Origins. Oyun, Batman'in "Batman" olmaya karar vermesinden birkaç sene sonrasında geçiyor. Oyundaki çoğu suçlu Batman'i ya bilmiyor ya da onun bir şehir efsanesi olduğuna inanıyor. Ayrıca oyunda Batman'in çizgi romanlardan ve filmlerden tanıdığımız düşmanlarının çoğuyla ilk karşılaşması anlatılıyor. Birbiriyle konuşurken "Batman ne ya, şehir efsanesidir o" tarzı laflar eden suçluları daha laflarını bitirmeden dövmek çok iyi bir his.
Aynı zamanda Arkham Origins'in hikaye ve hikaye sunumu bakımından Arkham City ve Arkham Asylum'dan daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Fakat tabii ki oyun kusursuz değil. Oyunun Arkham City'ye biraz fazla benzemesi haklı olarak insanların Arkham Origins'i "kopya oyun" diye eleştirmesine neden olmuş. Oynanış olarak Arkham City, Asylum'a göre geliştirilmişti fakat maalesef aynısını Arkham Origins için söyleyemem. Oynanış bakımından Arkham Origins'te hiç yenilik yok denebilir, Arkham City'deki mekanikleri alıp Origins'e direkt koymuşlar. Giriş kısmı daha fazla uzamadan biraz hikayeden bahsedeyim. İncelemede hikayedeki kilit kısımlardan bahsedeceğimin uyarısını bir kere daha yapayım.
Black Mask, Batman'in namını duyar ve onu ortadan kaldırmak için 8 tane suikastçı ile anlaşıp Batman'i öldüren kişiyi 50 milyon dolar ile ödüllendireceğini söyler. Bunun üzerine Black Mask'in kiraladığı suikastçılar Batman'in peşine düşerler. Bu suikastçılar Deathstroke, Deadshot, Copperhead, Shiva, Bane, Electrocutioner, Firefly ve Killer Croc'tur. Batman'in yardım alabileceği tek kişi Alfred olduğundan ve en iyi müttefiki James Gordon ile tanışmadığından Batman bu suikastçılara karşı yalnız mücadele vermek zorundadır.
Batman, Black Mask'in yerini öğrenmek için için ilk olarak Penguin'in peşine düşer ve onun mekanına gider, çünkü Black Mask ile Penguin'in daha önce birlikte iş yaptığını bilmektedir. Batman, Penguin'in mekanına geldikten sonra onun adamlarını döver ve Penguin'in sağ kolu Tracey'yi sorgulamaya çalışır fakat o sırada Electrocutioner gelir. Electrocutioner ve Batman dövüşür, ardından Batman onu yener. Tam Penguin'i yakaladığı sırada birden Deathstroke çıkagelir ve Penguin bundan istifade ederek kaçar. Deathstroke ile Batman dövüşür ve Batman onu da yener fakat Batman Deathstroke'u yense de Penguin elinden kaçmıştır. Bu olanlardan sonra Batman, Alfred'den Black Mask'in öldürüldüğü haberini alır ve durumu incelemek için olay mahaline gider. Batman üstün dedektiflik yetenelerini kullanarak olay yerinde yaptığı incelemeler sonucu ortaya "Joker" diye bir isim çıkar. Batman daha önce hiç duymadığı bu isim hakkındaki kayıtlara bakmak için Gotham şehrindeki polis departmanına gider. Joker hakkındaki kayıtları inceledikten sonra Black Mask'in aslında ölmediğini ve banka soyacağını öğrenen Batman onu durdurmak için yola koyulur. Batman bankada Black Mask'i bulur, ona Joker'i aradığını söyler, bunun üzerine Black Mask maskesini çıkarır ve Black Mask'in aslında onun kılığına girmiş olan Joker olduğu görülür. Başından beri Batman'in peşine suikastçılar takıp onu öldürtmek isteyen aslında Joker'dir. Joker, Batman'in suçluları yakalamak konusundaki kararlılığını görmüş ve bu yüzden onu ortadan kaldırmak istemiştir.
Batman, Joker'in türlü tuzaklarını atlattıktan sonra onu yakalayıp Blackgate'e gönderir. Hemen ardından Firefly'ın Gotham'daki köprüye bomba yerleştirdiği ve oradaki sivilleri rehin aldığı haberi gelir. Batman bombaları etkisiz hale getirmek ve sivilleri kurtarmak için James Gordon'a iş birliği teklif eder fakat Gordon, Batman'in bir kanun kaçağı olduğunu söyleyerek bu teklifi reddeder. Batman bombaları etkisiz hale getirir ve rehineleri de kurtarır. Daha sonra Joker'in kendisine terapi için gönderilen Stajyer Doktor Harleen Quinzel'in aklını çelip serbest kaldıktan sonra Blackgate'te isyan çıkarttığı öğrenilir. Joker, Batman'in adam öldürmediğini bildiğinden bir düzenek hazırlamıştır. Bu düzeneğe göre Batman, Bane'i öldürmezse sandalyede oturan James Gordon ölecektir. Batman önce Bane'i kalbini durdurur ve James Gordon'ı kurtarır, ardından elektirkli eldivenleri ile Bane'i şoklayarak onu hayata geri döndürür. Batman zaman kaybetmeden Joker'in peşine düşüp onu bir güzel dövdükten sonra adalete teslim eder. James Gordon, Joker'i almak için Batman'in yanına gelir ve Batman'e onu da tutuklaması gerektiğini söyler fakat bunu yapamaz, ardından Batman ortadan kaybolur. Hikaye bu şekilde biter. Bitiş jeneriğinden sonra da Arkham Asylum'ın kurulduğu ve Amanda Waller'ın Deathstroke'a ona katılması için teklif yaptığı görülür.
Hikaye olarak Arkham Origins'i Arkham City ve Arkham Asylum'a göre daha başarılı buldum. Toy bir Batman'i kontrol ettiğimiz ve Batman'in düşmanlarıyla ilk karşılaşmalarını konu alan bir senaryo önceki Arkham senaryolarına göre benim daha çok hoşuma gitti. Hikaye sunumu olarak da yine bu oyun serinin önceki oyunlarından daha güçlü, ara sahneler ile oyun içi hikaye anlatımını güçlendirmek için hazırlanmış geçmişe giden kısımlar, kâbus kısımları ve Batman'in zihnininden geçenlerin anlatıldığı kısımlar önceki oyunlara göre çok daha ustaca tasarlanmış, bu bölümlerin atmosfer olarak da oldukça iyi olması hoşuma gitti. Seslendirme sanatçıları bu oyunda değişmiş olsa da seslendirmelerin yine oldukça iyi yapıldığını ve önceki oyunları aratmadığını söyleyebilirim. Fakat hikaye konusunda elbette eleştirilecek noktalar da var. Öncellikle Batman'in peşine 8 tane suikastçı takılmasına rağmen birkaç suikastçı dışında hiçbiri hikayede işlenmiyor, işlenenler de oldukça yüzeysel bir şekilde işlenmiş. Deathstroke gibi sevilen karakterler oyuna eklenmişken bu karakterler daha detaylı işlenmiş olsaydı hikaye benim aklımda çok daha iyi bir yer edinebilirdi. Bu konudaki diğer eleştirim ise Joker'in Harley Quinn ile olan ilişkisinin çok basite indirgenmiş olması. Arkham Origins'in hikayesi yalnızca bir geceyi anlatıyor ve Joker'in Blackgate'e gelip daha ilk dakikadan Quinn'i kandırabilmesi hikayedeki en saçma kısım, normalde bu sürecin çok daha uzun sürmesi gerekiyordu. Eleştirilerimi yaptıktan sonra oyunun hikayesini beğendiğimi bir kere daha belirterek oynanış kısmına geçeyim.
Oynanış:
Oynanış olarak oyunun Arkham City'ye fazlasıyla benzediğini ve Arkham City üzerine pek bir yenilik getirmediğini söylemek mümkün. Dövüş sistemi Arkham City ile aynı kalmış, Arkham City'deki dövüş sistemini çok beğendiğim için bu oyunda fazla değişime uğramamış olması benim için iyi oldu. Oynanıştakı ufak tefek yenilikleden bahsedeyim öncelikle. Elektrikli eldiven benim kullanmayı oldukça keyifli bulduğum ve oynanışı az da olsa güçlendirdiğini düşündüğüm bir yenilik. Bazı yerlerde bu eldivenin Batman'i dövüşlerde çok güçlendirdiği söylenip bunun oyunda olması eleştirilmiş ancak burada bir Batman oyunu oynuyoruz, güçlü olmak kadar doğal bir şey yok yani. Ayrıca elektrikli eldivene özel eklenen birkaç kombo ve bitirici hareket, bunlar fazla büyük yenilikler olmasa da eklenmiş olması iyi. Ayrıca bir yeni düşman çeşidi oyuna eklenmiş, bu düşmanlar seri hareket eden dövüş ustaları. Yalnızca tek bir düşman çeşidi eklenmesi hayal kırıklığı daha fazla yeni düşman tipi olsa çeşitlilik sağlanabilirdi fakat bu haliyle önceki oyundan neredeyse hiç farkı yok.
Önceki oyunlarda bulunan bazı silahlar isminde ve şeklinde ufak tefek değişiklikler yapılarak bu oyunda yeni diye yutturulmaya çalışılmış. Mesela örnek olarak yapışkan bombayı verebilirim. Yapışkan bomba oynanış ve işlevsellik olarak Arkham City'deki buz bombası ile tamamen aynı. Yapışkan bomba tıpkı Arkham City'deki buz bombası gibi düşmanları savaş esnasında hareket edemez hale getirmek ve su bulunan yerlerde kendimize zemin oluşturup ilerlemek için kullanılıyor, tek farkı yapışkan bomba buz yerine ağ gibi bir şey örüyor o kadar. Belirli noktalara ip atıp üzerinde geçmemize olanak sağlayan alet de Arkham City'deki halat ile aynı görevi görüyor, tek farkı bu ip üzerinde özgürce hareket edebiliyoruz ve ipin üzerinden düşmanlara gizlice saldırabiliyoruz.
Yetenek ağacı kısmı Arkham City'deki ile benzer. Yetenekler üç ısma ayrılmış ve silahlarımızı ve zırhımızı geliştirip Batman'e bazı yeni hareketler kazandırabiliyoruz. Eklenilen yeni hareketlerin çoğu önceki oyunlarda da vardı, yani birçok hareket bu oyuna özel değil. Benim favori hareketlerim yeterli kombo sayısına ulaştıktan sonra yerde yatan düşmanları direkt olarak bayıltabildiğimiz hareket ve yine yeterli kombo sayısına ulaştıktan sonra etrafımızdaki düşmanları yarasa sürüsü çağırarak sersemletmek oldu.
Dedektif moduna bu oyun ile birlikte yeni bir özellike eklenmiş. Artık dedektif modu sayesinde yaşanan olayları simule edebiliyor ve istediğimiz gibi ileri geri sarıp olayı izleyebiliyoruz. Çok büyük bir yenilik olmasa da önceki oyunlarda olmayan bir şeyin eklenmesi güzel.
Açık dünya olarak Gotham şehri bomboş ve oyunun Arkham City'de olduğu gibi bunun için geçerli bir bahanesi yok. Koskoca Gotham şehrinde suçlular dışında kimsenin olmaması oyuncuyu atmosferden koparıyor. Açık dünya Arkham City'dekinden daha büyük fakat yan etkinlikler olarak oyun Arkham City'deki kadar dolu değil. Arkham City'deki zaman harcaması keyifli olan ve detaylı hazırlanmış hikayeli yan etkinlikler maalesef bu oyunda yok. Riddler bulmacaları gibi toplanabilir ögeler yine haritanın çeşitli yerlerinde bulunabiliyor. Şehir boş olsa da genel dizaynı yine başarılı olmuş, özellikle karla kaplı bir Gotham şehri görmek ve içerisinde dolaşabilmek benim çok hoşuma gitti.
Bölüm sonu canavarı dövüşleri serinin kanayan yarası olmaya bu oyunda da devam ediyor. Herkesin çok sevdiği Deathstroke dövüşünü bile beğenmedim, nedeni ise zaten bu dövüşün benzerini Arkham City'de oynamıştım. Bu söylediğimi video ile göstereyim;
Videolarda da görüldüğü üzere düşmanın aniden çıkıp ataklarını blokladıktan sonra karşı atağa geçtiğimiz kısımlar doğrudan Arkham City'deki Ra's al Ghul bölüm sonu canavarı dövüşünden kopyalanmış. Copperhead bölüm sonu canavarı dövüşü yine iyi olmasa da benim favorim oldu. Firefly, Electrocutioner ve Bane dövüşleri bahsetmeye değmez bile o yüzden geçiyorum.
Grafikler ve Performans:
Grafiksel olarak oyun Arkham City'ye göre daha iyi. Özellikle ışıklandırma ve gölge kalitesinin arttırıldığı bariz bir şekilde fark ediliyor. Her ne kadar günümüz standartlarına göre oyunun grafiksel kalitesi yetersiz olsa da göze batan bir durum yok. Performans konusunda ise önceki oyunlarda bulunan kapıdan geçerken ve oyun kaydedilirken yaşanan takılma sorunu bu oyunda da devam ediyor, onun dışında bir problem yok. Oyunu oynarken birkaç küçük hata ile karşılaştım, bunlar her açık dünya oyununda olabilecek oyun deneyimini baltalamayan hatalar olsa da olmasalar daha iyi olurdu tabii ki.
Son Söz:
Batman: Arkham Origins, Arkham City kadar iyi olmasa da aldığı düşük puanları hak edecek kadar kötü bir oyun değil, aksine gayet iyi bir oyun.
82/100
Dosya Ekleri
Son düzenleyen: Moderatör:
