- Katılım
- 30 Ocak 2018
- Mesajlar
- 7.299
- Makaleler
- 23
- Çözümler
- 20
Metacritic'te yaptığım incelemeyi 5000 karakter sınırına takılmadan buraya da yazmak istedim. İnceleme oyunu oynamayanlar için hikayedeki heyecanı ortadan kaldıracak bilgiler içeriyor.
Giriş Kısmı ve Hikaye:
Batman: Arkham Asylum iyi bir oyun. Arkham serisinin ilk oyunu olması dolayısıyla belirli bir şöhrete sahip olsa da Arkham Asylum tek başına ele alındığı takdirde de hiç fena sayılmaz. Arkham serisinin diğer oyunlarında geliştirilerek kullanılmaya devam edilen ve diğer birçok oyunda kopyalanmaya çalışan o akıcı ve bir o kadar keyifli dövüş mekaniklerinin çıkış noktasının bu oyun olması da oyunun başka bir güzel tarafı. Öte yandan bu oyunun Arkham serisinin en zayıf halkası olduğunu düşünmemin de nedenleri var. Oyunun PC sürümündeki optimizasyon problemleri, bölüm sonu canavarı dövüşlerinin niteliksiz ve birbirinin kopyası olması ve oyunun bir noktadan sonra kendini çok fazla tekrar etmesi bu oyunun Arkham serisindeki en zayıf halka olmasının başlıca sebepleri. Fazla zaman
kaybetmeden hikayeden bahsetmeye başlayayım. İncelemede hikayedeki kilit kısımların bulunduğu uyarısını da yapayım.
Joker, Batman tarafından yakalanıp Gotham’daki akıl hastalarının ve katillerin bulunduğu Arkham Asylum’a getirilir. Joker’in çok kolay yakalanmasından şüphelenen Batman, Joker’e akıl hastanesinin içine kadar eşlik eder. Çok geçmeden Batman’in tahminleri doğru çıkar ve bunun bir tuzak olduğu anlaşılır. Joker, Harley Quinn’in yardımı ile güvenlik görevlilerinden kurtulur ve akıl hastanesinde saklanmaya başlar. Daha sonra Harley Quinn suçluların bulunduğu hücrelerin kapısını açarak suçluları serbest bırakır ve akıl hastanesinde büyük bir kaos boy gösterir. Bu sırada Batman, komiser Jim Gordon’ın Joker tarafından kaçırıldığını öğrenir ve onu kurtarmanın yollarını arar. Jim Gordon’ı kurtarmak için Joker’in peşine düştüğü sırada Batman, Joker tarafından Scarecrow’un gazına maruz bırakılır ve kabus görmeye başlar. Kabusun etkisinden kurtulduktan sonra hemen Joker’in peşine düşen Batman onu bulur. Fakat Joker, Bane’in vücuduna Titan enjekte etmiştir. Titan, vücuda girdiğinde kas hacmini orantısız şekilde büyütüp güçlendiren bir çeşit formüldür. Formül Dr. Young tarafından bulunmuştur. Batman, Bane’i yener fakat Bane ile dövüştüğü sırada Joker kaçar. Ardından Batman, Jim Gordon’ı kurtarır ve onu Gotham şehrine gönderir. Daha sonra Batman, Joker’in Titan’ı kendi adamlarına enjekte ederek çok güçlü bir ordu kurmayı planladığını öğrenir. Bu yüzden Batman, Dr. Young’ın notlarına ulaşarak Titan formülünün bilgilerine Joker’den önce ulaşmayı amaçlar. Batman notlara daha önce ulaşsa da Joker, Dr. Young’ı tehdit ederek Titan’ı almayı başarmıştır. Joker, Poison Ivy’ye Titan enjekte ederek onu Batman’e karşı kendi safında kullanmayı planlar fakat durum beklediği gibi gelişmez ve Ivy kontrolden çıkarak adayı tek başına ele geçirmeye başlar. Batman, Poison Ivy’nin bulunduğu botanik bahçesine gider ve Poison Ivy’i durdurmak için onunla savaşıp kazanır. Ivy’yi yendikten sonra tekrar Joker’in peşine düşen Batman onu bulur fakat Joker hem Batman’e hem de kendine Titan enjekte eder, Batman hazırladığı panzehri kontrolden çıkıp canavara dönüşmemek için kendi üzerinde kullanır ve Titan’dan dolayı canavara dönüşen Joker ile savaşır. Batman, Joker ile olan dövüşünü kazanır ve Joker de dahil Arkham’daki dışarı salınan tüm suçlular tekrar akıl hastanesine geri götürülür, hikaye bu şekilde sonlanır.
Oyunun hikayesi bir çizgi roman uyarlamasına göre fena sayılmaz, çok detaylı veya derin bir hikaye olmasa da Batman: Arkham Asylum’ın çıkış yaptığı tarihe kadarki çizgi roman uyarlamalarında bu seviyede bir hikaye yoktu. Yine de oyunda çok sürükleyici veya oyuncuyu etkileyebilen bir hikaye bulunduğunu söyleyemem, Arkham Asylum hikayesinden çok oynanışıyla öne çıkan bir oyun. Hikaye sunumunun da pek özel bir yanı yok, oyun ortalama bir sunum kalitesiyle karşımıza çıkıyor. Zehirli gazın etkisi ile Batman’in gördüğü kabuslar ve Batman’in çocukluğuna dönüp ailesinin vurulduğunu gördüğü kısım hikaye sunumu olarak önemli bir yere sahip. Scarecrow bölümleri de atmosferi ve sesleri ile sunumu güçlendirmiş. Fakat Scarecrow bölümlerinin hepsinin birbirinin aynısı olması etkileyiciliğini kaybettiriyor. Seslendirmelerin hikayeye ve oyuna çok büyük katkı sağladığını söyleyebilirim, Batman ve Joker’in seslendirmeleri özenle ve profesyonelce hazırlanmış, bu da oyuncunun atmosferi sevmesini sağlıyor.
Oynanış:
Oyunun en güçlü tarafına yani oynanışa geldik. Dövüş sistemi çok keyifli ve günümüzde bile hala kendini oynattırıyor. Özellikle animasyonların çok akıcı olması dövüş mekaniklerini en çok güçlendiren etmen olmuş. Ayrıca dövüş sistemi gayet çeşitli, oyun boyunca açılan yeni silahların dövüşlerde kullanılabilmesi ve yetenek ağacındaki bazı özellikler dövüşlerdeki çeşitliliği arttırıyor. Oyunun sonlarına doğru dövüş sisteminin mantığını tam olarak kavradıktan ve kullanılabilecek bütün silahları açtıktan sonra dövüşler çok daha keyifli bir hale geliyor. Vuruş hissi zaten çok güçlü ve oyuncu oyunda attığı her yumruğu hissedebiliyor, kalabalık bir düşman grubu arasında Batman’in seri hareketleri, bitirici vuruşları ve özel kombo hareketleriyle dövüşlerdeki çeşitlilik çok iyi sağlanmış.
Yetenek ağacından da bahsedeyim biraz. Oyundaki yetenek ağacı her ne kadar dövüşlerin çeşitliliğine katkı sağlasa da yeteri kadar alternatife sahip değil. Yetenek ağacında mevcut olan yeteneklerin büyük çoğunluğu dövüşlere yeni hareketler eklemek yerine var olan hareketleri/silahları güçlendirmeye yarıyor, Batman’in zırhını, dövüş hareketlerini geliştirmek silahlı ve silahsız düşmanlara karşı çok büyük büyük avantaj sağlasa da silah güçlendirmelerinin neredeyse hiçbir faydası yok. Oyunu silah güçlendirmelerinin çoğunu yapmadan bitirdim ve hiçbir eksiklik hissetmediğimi söyleyebilirim, bunlar yerine daha yararlı ve oynanışa etkisi olan geliştirmeler olsa daha iyi olabilirdi.
Oynanıştaki en büyük eksiklik bölüm sonu canavarı dövüşleri. Oyunda yalnızca 3 tane eşsiz bölüm sonu canavarı dövüşü var, geriye kalanlar ise aynı dövüşün farklı karaktere karşı yaptığımız hali. Geriye kalan diğer 3 bölüm sonu canavarı dövüşü de iyi değil, Scarecrow bölümlerinin fena olmasa da sürekli tekrar ettiği için etkileyiciliğini yitirdiğinden bahsetmiştim. Geriye kalan Poison Ivy, Killer Croc ve Joker dövüşleri de birbirinden sıkıcı. Killer Croc zaten sadece kaçmaktan ibaret, Killer Croc belirdiğinde onu sersemletmek için Batarang atıp suyun altından bize yaklaştığında ise durmadan koşmak gerekiyor, Killer Croc’taki tüm olay bundan ibaret. Poison Ivy kısmında da ataklardan kaçıp doğru zamanda Batarang fırlatmak gerekiyor, hiçbir çeşitlilik veya heyecan verici bir şey yok sadece ataklardan doğru zamanda kaçıp Batarang fırlatmak gerekli, zaten Poison Ivy’nin yalnızca 2-3 çeşit farklı atağı var yani hareketlerini ezberleyip kaçmak hiç de zor değil. Son bölüm sonu canavarı olan Titan Joker’de ise Joker ile kapışmak bile yok denebilir. Joker bizim üstümüze adamlarını gönderip onları dövdükten sonra kanca ile onu yanımıza çekerek kombo yapmamız gerekli, 3 defa bunu yaptıktan sonra dövüş bitiyor. Bölüm sonu canavarı dövüşleri bu oyunun en zayıf tarafı ve beni de hayal kırıklığına uğrattı açıkçası.
Görev çeşitliliği konusunda da sıkıntılar mevcut. Oyunun ilk birkaç saatinde hiçbir sorun olmasa da sonlara yaklaştıkça oyun kendini epey fazla tekrar etmeye başlıyor. Oyunun oynanış kısmında güçlü oluşu sürekli kendini tekrar etmesini biraz daha çekilebilir kılmış fakat bir yerden sonra oynanış ne kadar iyi olursa olsun bu sıkıcı bir hal alıyor.
Atmosfer ve bölüm tasarımı konusunda oyun güçlü. Arkham Island’in kasvetli havası ve akıl hastanesi atmosfer olarak çok iyi bir şekilde oyuna aktarılmış. Atmosfer ve bölüm tasarımı konusunda oyundan kesinlikle çok memnunum.
Son olarak grafik ve performans konusuna gelip incelemeyi bitireyim. Oyunun grafikleri 2009 yılında çıkması sebebiyle günümüz şartlarında her konuda yetersiz, yine de en yüksek ayarlarda benim fazla gözüme batan bir şey olmadı ve grafiklere pek kafayı takmadan oyunu bitirdim. Performans olarak oyunun optimizasyonunun pek iyi olmadığını söyleyebilirim. Bu oyun için fazlasıyla güçlü bir sisteme sahip olmama rağmen ara sıra takılma sorunu ile karşılaştım, bu takılmalar özellikle kapılardan geçerken ve oyun kaydedilirken yaşanıyordu. Oyunu oynadığım süre boyunca herhangi bir hata ile karşılaşmadım.
Son Söz:
Batman: Arkham Asylum bu haliyle de iyi bir oyun olsa da kendini çok tekrar etmesi gibi sebeplerden dolayı daha iyi olma potansiyelini değerlendirememiş.
79/100
BATMAN: ARKHAM ASYLUM İNCELEME
Bu oyun Arkham serisini çok iyi yapan oyun mu?
Giriş Kısmı ve Hikaye:
Batman: Arkham Asylum iyi bir oyun. Arkham serisinin ilk oyunu olması dolayısıyla belirli bir şöhrete sahip olsa da Arkham Asylum tek başına ele alındığı takdirde de hiç fena sayılmaz. Arkham serisinin diğer oyunlarında geliştirilerek kullanılmaya devam edilen ve diğer birçok oyunda kopyalanmaya çalışan o akıcı ve bir o kadar keyifli dövüş mekaniklerinin çıkış noktasının bu oyun olması da oyunun başka bir güzel tarafı. Öte yandan bu oyunun Arkham serisinin en zayıf halkası olduğunu düşünmemin de nedenleri var. Oyunun PC sürümündeki optimizasyon problemleri, bölüm sonu canavarı dövüşlerinin niteliksiz ve birbirinin kopyası olması ve oyunun bir noktadan sonra kendini çok fazla tekrar etmesi bu oyunun Arkham serisindeki en zayıf halka olmasının başlıca sebepleri. Fazla zaman
kaybetmeden hikayeden bahsetmeye başlayayım. İncelemede hikayedeki kilit kısımların bulunduğu uyarısını da yapayım.
Joker, Batman tarafından yakalanıp Gotham’daki akıl hastalarının ve katillerin bulunduğu Arkham Asylum’a getirilir. Joker’in çok kolay yakalanmasından şüphelenen Batman, Joker’e akıl hastanesinin içine kadar eşlik eder. Çok geçmeden Batman’in tahminleri doğru çıkar ve bunun bir tuzak olduğu anlaşılır. Joker, Harley Quinn’in yardımı ile güvenlik görevlilerinden kurtulur ve akıl hastanesinde saklanmaya başlar. Daha sonra Harley Quinn suçluların bulunduğu hücrelerin kapısını açarak suçluları serbest bırakır ve akıl hastanesinde büyük bir kaos boy gösterir. Bu sırada Batman, komiser Jim Gordon’ın Joker tarafından kaçırıldığını öğrenir ve onu kurtarmanın yollarını arar. Jim Gordon’ı kurtarmak için Joker’in peşine düştüğü sırada Batman, Joker tarafından Scarecrow’un gazına maruz bırakılır ve kabus görmeye başlar. Kabusun etkisinden kurtulduktan sonra hemen Joker’in peşine düşen Batman onu bulur. Fakat Joker, Bane’in vücuduna Titan enjekte etmiştir. Titan, vücuda girdiğinde kas hacmini orantısız şekilde büyütüp güçlendiren bir çeşit formüldür. Formül Dr. Young tarafından bulunmuştur. Batman, Bane’i yener fakat Bane ile dövüştüğü sırada Joker kaçar. Ardından Batman, Jim Gordon’ı kurtarır ve onu Gotham şehrine gönderir. Daha sonra Batman, Joker’in Titan’ı kendi adamlarına enjekte ederek çok güçlü bir ordu kurmayı planladığını öğrenir. Bu yüzden Batman, Dr. Young’ın notlarına ulaşarak Titan formülünün bilgilerine Joker’den önce ulaşmayı amaçlar. Batman notlara daha önce ulaşsa da Joker, Dr. Young’ı tehdit ederek Titan’ı almayı başarmıştır. Joker, Poison Ivy’ye Titan enjekte ederek onu Batman’e karşı kendi safında kullanmayı planlar fakat durum beklediği gibi gelişmez ve Ivy kontrolden çıkarak adayı tek başına ele geçirmeye başlar. Batman, Poison Ivy’nin bulunduğu botanik bahçesine gider ve Poison Ivy’i durdurmak için onunla savaşıp kazanır. Ivy’yi yendikten sonra tekrar Joker’in peşine düşen Batman onu bulur fakat Joker hem Batman’e hem de kendine Titan enjekte eder, Batman hazırladığı panzehri kontrolden çıkıp canavara dönüşmemek için kendi üzerinde kullanır ve Titan’dan dolayı canavara dönüşen Joker ile savaşır. Batman, Joker ile olan dövüşünü kazanır ve Joker de dahil Arkham’daki dışarı salınan tüm suçlular tekrar akıl hastanesine geri götürülür, hikaye bu şekilde sonlanır.
Oyunun hikayesi bir çizgi roman uyarlamasına göre fena sayılmaz, çok detaylı veya derin bir hikaye olmasa da Batman: Arkham Asylum’ın çıkış yaptığı tarihe kadarki çizgi roman uyarlamalarında bu seviyede bir hikaye yoktu. Yine de oyunda çok sürükleyici veya oyuncuyu etkileyebilen bir hikaye bulunduğunu söyleyemem, Arkham Asylum hikayesinden çok oynanışıyla öne çıkan bir oyun. Hikaye sunumunun da pek özel bir yanı yok, oyun ortalama bir sunum kalitesiyle karşımıza çıkıyor. Zehirli gazın etkisi ile Batman’in gördüğü kabuslar ve Batman’in çocukluğuna dönüp ailesinin vurulduğunu gördüğü kısım hikaye sunumu olarak önemli bir yere sahip. Scarecrow bölümleri de atmosferi ve sesleri ile sunumu güçlendirmiş. Fakat Scarecrow bölümlerinin hepsinin birbirinin aynısı olması etkileyiciliğini kaybettiriyor. Seslendirmelerin hikayeye ve oyuna çok büyük katkı sağladığını söyleyebilirim, Batman ve Joker’in seslendirmeleri özenle ve profesyonelce hazırlanmış, bu da oyuncunun atmosferi sevmesini sağlıyor.
Oynanış:
Oyunun en güçlü tarafına yani oynanışa geldik. Dövüş sistemi çok keyifli ve günümüzde bile hala kendini oynattırıyor. Özellikle animasyonların çok akıcı olması dövüş mekaniklerini en çok güçlendiren etmen olmuş. Ayrıca dövüş sistemi gayet çeşitli, oyun boyunca açılan yeni silahların dövüşlerde kullanılabilmesi ve yetenek ağacındaki bazı özellikler dövüşlerdeki çeşitliliği arttırıyor. Oyunun sonlarına doğru dövüş sisteminin mantığını tam olarak kavradıktan ve kullanılabilecek bütün silahları açtıktan sonra dövüşler çok daha keyifli bir hale geliyor. Vuruş hissi zaten çok güçlü ve oyuncu oyunda attığı her yumruğu hissedebiliyor, kalabalık bir düşman grubu arasında Batman’in seri hareketleri, bitirici vuruşları ve özel kombo hareketleriyle dövüşlerdeki çeşitlilik çok iyi sağlanmış.
Yetenek ağacından da bahsedeyim biraz. Oyundaki yetenek ağacı her ne kadar dövüşlerin çeşitliliğine katkı sağlasa da yeteri kadar alternatife sahip değil. Yetenek ağacında mevcut olan yeteneklerin büyük çoğunluğu dövüşlere yeni hareketler eklemek yerine var olan hareketleri/silahları güçlendirmeye yarıyor, Batman’in zırhını, dövüş hareketlerini geliştirmek silahlı ve silahsız düşmanlara karşı çok büyük büyük avantaj sağlasa da silah güçlendirmelerinin neredeyse hiçbir faydası yok. Oyunu silah güçlendirmelerinin çoğunu yapmadan bitirdim ve hiçbir eksiklik hissetmediğimi söyleyebilirim, bunlar yerine daha yararlı ve oynanışa etkisi olan geliştirmeler olsa daha iyi olabilirdi.
Oynanıştaki en büyük eksiklik bölüm sonu canavarı dövüşleri. Oyunda yalnızca 3 tane eşsiz bölüm sonu canavarı dövüşü var, geriye kalanlar ise aynı dövüşün farklı karaktere karşı yaptığımız hali. Geriye kalan diğer 3 bölüm sonu canavarı dövüşü de iyi değil, Scarecrow bölümlerinin fena olmasa da sürekli tekrar ettiği için etkileyiciliğini yitirdiğinden bahsetmiştim. Geriye kalan Poison Ivy, Killer Croc ve Joker dövüşleri de birbirinden sıkıcı. Killer Croc zaten sadece kaçmaktan ibaret, Killer Croc belirdiğinde onu sersemletmek için Batarang atıp suyun altından bize yaklaştığında ise durmadan koşmak gerekiyor, Killer Croc’taki tüm olay bundan ibaret. Poison Ivy kısmında da ataklardan kaçıp doğru zamanda Batarang fırlatmak gerekiyor, hiçbir çeşitlilik veya heyecan verici bir şey yok sadece ataklardan doğru zamanda kaçıp Batarang fırlatmak gerekli, zaten Poison Ivy’nin yalnızca 2-3 çeşit farklı atağı var yani hareketlerini ezberleyip kaçmak hiç de zor değil. Son bölüm sonu canavarı olan Titan Joker’de ise Joker ile kapışmak bile yok denebilir. Joker bizim üstümüze adamlarını gönderip onları dövdükten sonra kanca ile onu yanımıza çekerek kombo yapmamız gerekli, 3 defa bunu yaptıktan sonra dövüş bitiyor. Bölüm sonu canavarı dövüşleri bu oyunun en zayıf tarafı ve beni de hayal kırıklığına uğrattı açıkçası.
Görev çeşitliliği konusunda da sıkıntılar mevcut. Oyunun ilk birkaç saatinde hiçbir sorun olmasa da sonlara yaklaştıkça oyun kendini epey fazla tekrar etmeye başlıyor. Oyunun oynanış kısmında güçlü oluşu sürekli kendini tekrar etmesini biraz daha çekilebilir kılmış fakat bir yerden sonra oynanış ne kadar iyi olursa olsun bu sıkıcı bir hal alıyor.
Atmosfer ve bölüm tasarımı konusunda oyun güçlü. Arkham Island’in kasvetli havası ve akıl hastanesi atmosfer olarak çok iyi bir şekilde oyuna aktarılmış. Atmosfer ve bölüm tasarımı konusunda oyundan kesinlikle çok memnunum.
Son olarak grafik ve performans konusuna gelip incelemeyi bitireyim. Oyunun grafikleri 2009 yılında çıkması sebebiyle günümüz şartlarında her konuda yetersiz, yine de en yüksek ayarlarda benim fazla gözüme batan bir şey olmadı ve grafiklere pek kafayı takmadan oyunu bitirdim. Performans olarak oyunun optimizasyonunun pek iyi olmadığını söyleyebilirim. Bu oyun için fazlasıyla güçlü bir sisteme sahip olmama rağmen ara sıra takılma sorunu ile karşılaştım, bu takılmalar özellikle kapılardan geçerken ve oyun kaydedilirken yaşanıyordu. Oyunu oynadığım süre boyunca herhangi bir hata ile karşılaşmadım.
Son Söz:
Batman: Arkham Asylum bu haliyle de iyi bir oyun olsa da kendini çok tekrar etmesi gibi sebeplerden dolayı daha iyi olma potansiyelini değerlendirememiş.
79/100
