Benimle konuşan olmuyor. İnsanları sık sık mesaj yazar veya mesaj atardım. 1,5 haftadır işte çalışıyorum. Kimseyi aramadım. Hatta 2 kereye mahsus arıyorum. İkisinde de açmazsa sohbeti kesiyorum.
Beni davet edilecek illa. Yoksa gitmem. Ki zaten öyle yapıyorum. çağrılmadığım yere gitmem, istenmediğim ortamda durmam prensibini uygulamıyorum. Özel ilgi istiyorum.
Normal olarak arkadaşım yok. Çalıştığım yerdeki işte beni kimse tınlamıyor. Onlar çay içiyor, ben gidip yalnız başıma çay içiyorum. "nerede hata yapıyorum?" diye düşünüyorum. Acaba kötü bir şey mi yaptım? Eee aslında daha tanışmadık. Nedense konuşmak için gidiyorum veya yardımcı olabileceğim bir konuda yanlarına gidiyorum. Soğuk ve ters tepki ile karşılık veriyorlar. daha yeni ya, yeni.
Bende mi sıkıntı var? Tamam akrabalarımı sürekli arıyordum. Bunda ben haksızım. Ama iletişimimi kesmeme rağmen dönen olmuyor. Ama onlarda telefonu mu açıyor?
Şunu anladım ki; hepsi beni istemiyor. istisna hariç. O da iki kişi. bende onlardan irtibat kestim. Üzülüyorum kendi kendime. Kimsenin benimle konuşmaması gücüme gidiyor.
Suçun, hem ben hem de diğer kişiler olduğunu biliyorum. Mezun olduğum okuldan 3 tane kız bana numarasını verdi. Kendilerinin bana yardımcı olabileceğini söyledi fakat ilk kez aramaya kalktım ve cevap vermediler. Yahu arkadaş ilk defa arıyorum. Bu da mı benim hatam?
